Με αφομή το Μουντιάλ του Κατάρ που θα ξεκινήσει στις 20 Νοεμβρίου, το Tvxs.gr παρουσιάζει ένα μεγάλο αφιέρωμα με όλες τις διοργανώσεις και όσα συνέβησαν σε αυτές, αθλητικά και πολιτικά, από το 1930 έως σήμερα…

Το πιο αντιαθλητικό…

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1962 ήταν το 7ο και έμεινε στην ιστορία ως το πιο αντιαθλητικό. Μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως το «Παγκόσμιο Κύπελλο της μεγάλης σφαγής». Για τη διοργάνωση είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον Η Χιλή, η Αργεντινή και η Δυτική Γερμανία. Η τελευταία αποσύρθηκε λίγο την τελική ψηφοφορία και τελικά η Χιλή συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους και πήρε το μουντιάλ. 

Η επιλογή της FIFA θεωρήθηκε έκπληξη καθώς η Αργεντινή είχε τις υποδομές και ήταν σχεδόν έτοιμη να διοργανώσει το μουντιάλ ενώ η Χιλή, αντίθετα, δεν είχε σχεδόν τίποτα. Μάλιστα, περίπου δυο χρόνια πριν από την έναρξη του Μουντιάλ η χώρα επλήγη από φονικό σεισμό μεγέθους 9,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που προκάλεσε τον θάνατο σε περίπου 5.000 ανθρώπους και σοβαρότατες υλικές ζημιές.

Ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, Κάρλος Ντίτμπορν, έπεισε τη FIFA να μην στερήσει το τουρνουά από τη Χιλή. «Επειδή δεν έχουμε τίποτα, θα κάνουμε τα πάντα για να τα ξαναχτίσουμε», είπε και αυτό έγινε τελικά το σλόγκαν του μουντιάλ. Αυτό που εγγυήθηκε ο Ντίτμπορν, το έκανε πράξη ο λαός της Χιλής. Ο Ντίτμπορν, ωστόσο, δεν ήταν εκεί για να το δει. Πέθανε ένα μήνα πριν την πρεμιέρα και το όνομά του δόθηκε στο στάδιο του Αρίκα. 

Στα προκριματικά δήλωσαν συμμετοχή 57 χώρα αν και τελικά αγωνίστηκαν 52 ομάδες. Η διαδικασία ήταν μάλλον παράξενη αφού μερικές ευρωπαϊκές ομάδες αγωνίστηκαν με ασιατικές και αφρικανικές χώρες. Το ακόμη πιο παράξενο ήταν ότι τέσσερις από τις οκτώ ομάδες που συμμετείχαν στα προημιτελικά του 1958 δεν ταξίδεψαν στην Χιλή. Συγκεκριμένα η Σουηδία, Γαλλία, Ουαλία και Βόρεια Ιρλανδία αποκλείστηκαν! Εκτός των 16 που πήγαν στην τελική φάση έμειναν επίσης η Σκωτία, η Πολωνία, η Πορτογαλία και η Ολλανδία. 

Ακόμη μια αλλαγή που έφερε αυτό το Μουντιάλ ήταν η κατάργηση των αγώνων κατάταξης σε περίπτωση ισοβαθμίας στη δεύτερη θέση του ομίλου. Το κριτήριο θα ήταν πια, η διαφορά τερμάτων για να μην γίνονται περισσότεροι αγώνες και κουράζονται οι ομάδες. 

Διαβάστε επίσης τα υπόλοιπα μέρη του αφιερώματος για το Μουντιάλ:

• Παγκόσμιο Κύπελλο 1958: Κυρίες και κύριοι ο Πελέ!
• Παγκόσμιο Κύπελλο 1954: Το «θαύμα» της Βέρνης
• Παγκόσμιο Κύπελλο 1950: Όταν έκλαψε η Βραζιλία
• Παγκόσμιο Κύπελλο 1938: Ένα γκολ πριν τον πόλεμο
• Η γέννηση του Μουντιάλ
• Παγκόσμιο Κύπελλο 1934: Το βρόμικο Μουντιάλ του Μουσολίνι
• Η γέννηση του Μουντιάλ

Ο δρόμος προς τον τελικό 

Στους τέσσερις ομίλους τέθηκαν επικεφαλής Βραζιλία, Αγγλία, Ιταλία και Ουρουγουάη. Στον πρώτο όμιλο η Σοβιετική Ένωση ήρθε πρώτη με δεύτερη τη Γιουγκοσλαβία. Εκτός έμειναν Ουρουγουάη και Κολομβία. Από τον δεύτερο όμιλο πέρασαν Δυτική Γερμανία και Χιλή ενώ εκτός έμειναν η εξαιρετική, είναι η αλήθεια, Ιταλία και η Ελβετία. 

Από τον 3ο όμιλο προκρίθηκαν Βραζιλία και Τσεχοσλοβακία ενώ έμειναν εκτός Μεξικό και Ισπανία. Τέλος από τον τέταρτο όμιλο προχώρησαν η Ουγγαρία και ως δεύτερη η Αγγλία ενώ η Αργεντινή έμεινε τρίτη και εκτός – λόγω της διαφοράς τερμάτων. Τελευταία στον όμιλο ήταν η Βουλγαρία. 

Στα προημιτελικά η Χιλή αναμετρήθηκε με τη Σοβιετική Ένωση. Τα μοιραία λάθη του μεγάλου τερματοφύλακα της Σοβιετικής Ένωσης Λεβ Γιασίν (είναι ο μοναδικός πορτιέρο που έχει τιμηθεί με Χρυσή Μπάλα) ήταν αυτά που έδωσαν στη Χιλή την ευκαιρία να προχωρήσει στα ημιτελικά. Η Τσεχοσλοβακία πέρασε από την Ουγγαρία και η Γιουγκοσλαβία από την Δυτική Γερμανία. Τέλος η Βραζιλία νίκησε άνετα την Αγγλία με 3-1. 

Οι ημιτελικοί είχαν γκολ και θέαμα. Η Γιουγκοσλαβία ήταν το φαβορί απέναντι στην Τσεχοσλοβακία αλλά ο τερματοφύλακάς της, Βίλεμ Σρόιφ είχε άλλα σχέδια. Κράτησε τη Γιουγκοσλαβία στο ένα γκολ την ώρα που η δική του ομάδα ήταν απασχολημένη με τον να σκοράρει τρεις φορές και να πηγαίνει τον τελικό.

Στον άλλον ημιτελικό, η διοργανώτρια Χιλή ήρθε αντιμέτωπη με την κάτοχο του Κυπέλλου Βραζιλία. Η Βραζιλία ήταν σαφώς μια πιο δυνατή και ταλαντούχα ομάδα και είχε τον Γκαρίντσα. Με δυο δικά του γκολ και δυο ακόμη του Βαβά, πήραν τη νίκη με 4-2 και βρέθηκαν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό. 

Η Χιλή κατόρθωσε να κατακτήσει την 3η θέση, νικώντας, στις 16 Ιουνίου, στον μικρό τελικό, τη Γιουγκοσλαβία 1-0, με γκολ του Ρόχας στο 90′. Ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του χιλιανού ποδοσφαίρου.

Το Κύπελλο της σφαγής

Όλους αυτούς και τους αγώνες και γενικότερα τη διοργάνωση σημάδεψαν τα επεισόδια και η βία. Σκληρά και αντιαθλητικά φάουλ και κακές διαιτησίες ήταν οι λόγοι για τους οποίους το μουντιάλ αυτό έμεινε στην ιστορία ως το «Κύπελλο της σφαγής». Δεκατρείς παίκτες τραυματίστηκαν σοβαρά και χειρουργήθηκαν. Η Βραζιλία έχασε τον Πελέ, λόγω τραυματισμού, ήδη από τον δεύτερο αγώνα. Παρά τους τραυματισμούς και τις αντιαθλητικές ενέργειες, μόνο έξι παίκτες αποβλήθηκαν. Καταλογίστηκαν οκτώ πέναλτι. 

Ο αγώνα της Ιταλίας με την Χιλή χαρακτηρίστηκε η «μάχη του Σαντιάγκο», αφού ξέσπασαν βίαια επεισόδια στον αγωνιστικό χώρο μεταξύ των ομάδων. Η Ιταλία έμεινε με εννέα παίκτες λόγω αποβολών κι έτσι η Χιλή κατάφερε να περάσει στην επόμενη φάση. Ο διαιτητής του ματς, ο Κεν Άστον, έγινε λίγο αργότερα ο εφευρέτης της κίτρινης και κόκκινης κάρτας.

Ο αγώνας της ΕΣΣΔ με τη Γιουγκοσλαβία ήταν επίσης πολύ επεισοδιακός. Ο Μούγιτς μάρκαρε αντιαθλητικά τον Εντουαρντ Ντουμπίνσκι, με συνέπεια ο Ουκρανός να υποστεί διπλό κάταγμα κνήμης – περόνης και να χάσει το υπόλοιπο Μουντιάλ. Το χτύπημα αυτό τελικά αποδείχτηκε μοιραίο για τη ζωή του. Του προκλήθηκε σάρκωμα (επιθετικός καρκίνος) και χρειάστηκε να κάνει επέμβαση και αργότερα να ακρωτηριαστεί το πόδι του. Στα 34 έπαθε μόλυνση στο ίδιο σημείο. Η μόλυνση αυτή του κόστισε τη ζωή. Ο Μούγιτς για το χτύπημα στον Ντουμπίνσκι δεν αποβλήθηκε από τον αγώνα αλλά τιμωρήθηκε με ένα χρόνο αποκλεισμό από την ομοσπονδία της χώρας του και δεν ξαναφόρεσε ποτέ τη φανέλα της εθνικής. 

Η ντρίμπλα του Θεού 

Πριν καν ξεκινήσουν οι αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου είχε γραφτεί ότι αυτό θα είναι το Μουντιάλ του Πελέ. Για τον Πελέ το τουρνουά, όμως, έληξε άδοξα μετά τον τραυματισμό του στο δεύτερο παιχνίδι. Ο παίκτης που ξεχώρισε πάντως ήταν κι αυτός Βραζιλιάνος. Ήταν ο ποδοσφαιριστής που έκανε την «ντρίπλα του Θεού». Δεν ήταν άλλος από τον Γκαρίντσα, στην ουσία ένα παρατσούκλι που του έδωσε ο αδελφός του από το είδος ενός παράξενου πουλιού. 

Ο λόγος ήταν ότι Βραζιλιάνος όταν ήταν μικρός είχε ασθενήσει με πολιομυελίτιδα που του άφησε ένα ελάττωμα στη σπονδυλική του στήλη και τα δυο του πόδια. Το ελάττωμα αυτό, ο Γκαρίντσα το έκανε προτέρημα. Αυτό ήταν που του έδωσε τη δυνατότητα να αναπτύξει στην εντυπωσιακή του ντρίμπλα που χαρακτηρίστηκε θεϊκή. Ήταν σχεδόν αδιανόητο για τον αντίπαλο του να προβλέψει την επόμενη κίνησή του παρατηρώντας το σώμα του. 

Ο Γκαρίντσα έγραψε τη δική του ποδοσφαιρική ιστορία σε αυτό το μουντιάλ και γνώρισε την αποθέωση. «Ο πιο εκπληκτικός δεξιός επιθετικός που γνώρισε το ποδόσφαιρο», έγραψε γι’ αυτόν η γαλλική «Equipe». Στον ημιτελικό ο Γκαρίντσα αποβλήθηκε επειδή κλότσησε τον Ρόχας. Ωστόσο, η FIFA τον τιμώρησε με «επίπληξη» και έτσι δεν του στέρησε την συμμετοχή στον τελικό. 

Το back to back της Βραζιλίας 

Ο τελικός μεταξύ της Βραζιλίας και της Τσεχοσλοβακίας πραγματοποιήθηκε στο Σαντιάγκο στις 17 Ιουνίου. Η Βραζιλία ήταν το μεγάλο φαβορί κι είχε την μεγάλη ευκαιρία να ξαναπάρει το Κύπελλο στο σπίτι της. 

Όπως το 1958 στη Στοκχόλμη, έτσι και το 1962 η Βραζιλία βρέθηκε να κυνηγάει στο σκορ, αυτή τη φορά από το 16’ έπειτα από γκολ του Μάζοπουστ. Ωστόσο, ο αγώνας ήταν μια επανάληψη του προηγούμενου τελικού. 

Η Βραζιλία ισοφάρισε στο 17’ με τον Αμαρίλντο, ο Ζίτο στο 69′ έκανε το 2-1 και στο 78′ ο Βαβά το 3-1. Η Βραζιλία στέφθηκε για δεύτερη συνεχόμενη φορά παγκόσμια πρωταθλήτρια.