Ήταν 4 Ιουλίου του 2004, όταν ο αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος Θοδωρής Ζαγοράκης, σήκωνε στον ουρανού της Λισσαβώνας το χρυσό δισκοπότηρο, το κύπελλο του  EURO 2004!

Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην δεύτερη μόλις παρουσία του στην διοργάνωση, έκανε την απόλυτη έκπληξη στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Με την καθοδήγηση και καταλυτική παρουσία του Όττο Ρεχάγκελ στην τεχνική ηγεσία, με μία φουρνιά εξαιρετικών παιχτών, που έδειξαν απίστευτη στοχοπροσήλωση και υποταγή του «εγώ» στο «εμείς», την υποστήριξη χιλιάδων  Ελλήνων στα γήπεδα της Πορτογαλίας και την θετική ενέργεια των συμπατριωτών μας σ’ όλη τη Γη.

Η Εθνική μας συγκλόνισε όλο το πλανήτη και πρόσφερε στιγμές εκστατικές στην πατρίδα, βγάζοντας τους πάντες στους δρόμους και τις πλατείες, ενώνοντας τους Έλληνες σε μία ξέφρενη γιορτή! 

Κι ενώ όπως ήταν φυσικό μετά από μία τέτοιου μεγέθους επιτυχία, η προσδοκία αλλά και οι προϋποθέσεις για ανάπτυξη και συγκρότηση του Ελληνικού ποδοσφαίρου πάνω σε σύγχρονες βάσεις, ήταν υπαρκτές και ώριμες όσο ποτέ, εν τούτοις όχι μόνο δεν άλλαξε κάτι προς το καλύτερο, αλλά κρίνοντας από το υποβαθμισμένο και αφερέγγυο εγχώριο πρωτάθλημα και την σημερινή κατάσταση και θέση της Εθνικής μας, σίγουρα έχουμε πάει πολύ πίσω, η ψαλίδα σε σχέση με το Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει μεγαλώσει.

Ας θυμηθούμε την πορεία προς τον τελικό θρίαμβο:

Πορτογαλία-Ελλάδα 1-2 (φάση των ομίλων)

Ελλάδα-Ισπανία 1-1 (φάση των ομίλων)

Ρωσία-Ελλάδα 2-1 (φάση των ομίλων)

Γαλλία-Ελλάδα 0-1  (προημιτελικός)

Τσεχία-Ελλάδα 0-1 (ημιτελικός)

Πορτογαλία-Ελλάδα 0-1 (ΤΕΛΙΚΟΣ)

Η Ελλάδα στους δρόμους πανηγυρίζει, τα διεθνή ΜΜΕ αποθεώνουν