Το ποδόσφαιρο είναι ωραίο όταν παίζεται απλά κι ακόμα πιο ωραίο όταν εξηγείται απλά. Το Sport24.gr σε συνεργασία με το κορυφαίο site τακτικής Zonal Marking συνεχίζει την τακτική ανάλυση των σημαντικότερων αγώνων ποδοσφαίρου με το παιχνίδι Άρσεναλ-Μπαρτσελόνα.

Πηγή: Sport24.gr

Τα σπουδαία γκολ από τους Ρόμπιν Φαν Πέρσι και Αντρέι Αρσάβιν έδωσαν στην Άρσεναλ την πρώτη νίκη στην ιστορία τους επί της Μπαρτσελόνα. Ο Αρσέν Βενγκέρ επανέφερε στην αριστερή πτέρυγα τον Σαμίρ Νασρί έπειτα από τον τραυματισμό του. Το υπόλοιπο σχήμα ήταν το αναμενόμενο.

Ο Πεπ Γουαρδιόλα επίσης δεν προχώρησε σε εκπλήξεις στην ενδεκάδα που παρέταξε, με τον Ερίκ Αμπιντάλ στη θέση του Πουγιόλ και τον Μάξουελ στο αριστερό άκρο της άμυνας.

Αποφασιστική σημασία έπαιξε το εξαιρετικό παιχνίδι της Άρσεναλ όταν δεν είχε την κατοχή της μπάλας. Έχοντας “στραπατσαριστεί” στα πρώτα δέκα λεπτά του αντίστοιχου παιχνιδιού την προηγούμενη σεζόν, φέτος η Άρσεναλ παρουσιάστηκε πιο διαβασμένη στο παιχνίδι χωρίς την μπάλα στα πόδια της.

Η πίεση στη μεσαία γραμμή της Μπαρτσελόνα είχε ως αποτέλεσμα οι “μπλαουγκράνα” να μην κρατούν την μπάλα πάνω από 16 δευτερόλεπτα και παρόλο που οι φιλοξενούμενοι είχαν ξεσπάσματα καθαρής υπεροχής, δεν κατάφεραν να φτάσουν στα επίπεδα κατοχής και κυκλοφορίας της μπάλας που είχαν κόντρα στην Άρσεναλ πριν από ένα χρόνο.

Η ανεβασμένη αμυντική γραμμή της Άρσεναλ

Με την αυξημένη πίεση ανέβηκε και η αμυντική γραμμή προκειμένου να μην υπάρχουν κενά μεταξύ του κέντρου και της επίθεσης. Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη στρατηγική είναι ότι ένα λάθος είναι αρκετό ώστε να μπει ο αντίπαλος στην περιοχή και το πρόβλημα κόντρα στην Μπαρτσελόνα είναι ότι ο συνδυασμός των εκπληκτικών πασέρ στο κέντρο και την επίθεση με την τρομερή επιτάχυνση την καθιστούν ριψοκίνδυνη, όπως… έμαθε άλλωστε και η Ρεάλ Μαδρίτης την προηγούμενη σεζόν.

Σε γενικές γραμμές, η Άρσεναλ κράτησε σφιχτή αμυντική λειτουργία, παρόλο που ο Μέσι αρχικά και ο Βίγια στη συνέχεια κατάφεραν να την διασπάσουν. Ο Μέσι αστόχησε, ο Βίγια σκόραρε και η Άρσεναλ πέρασε ένα διάστημα πριν την ανάπαυλα του ημιχρόνου όπου εμφανίστηκε νευρική. Παρόλα αυτά η πίεση που ασκήθηκε σήμαινε ότι η Άρσεναλ ήθελε το παιχνίδι, κερδίζοντας την μπάλα ψηλά στην άμυνα και χτίζοντας επιθέσεις από την αρχή. Και αν κάποιες αξιοπρεπείς αντεπιθέσεις δε μετουσιώθηκαν σε γκολ αυτό οφείλεται στην έλλειψη ακρίβειας στην τελική προσπάθεια των Σεσκ Φάμπρεγας και Ρόμπιν Φαν Πέρσι.

Οι τοποθετήσεις της Άρσεναλ

Ο Νασρί και ο Θίο Γουόλκοτ έπαιζαν βαθιά σχηματίζοντας μία δεύτερη αμυντική τετράδα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν γερές αμυντικές βάσεις, με τον Φάμπρεγας να κινείται ελαφρώς πιο μπροστά.

Η Άρσεναλ επίσης ήταν πιο συμπαγής από ότι συνήθως – ο Φαν Πέρσι συνήθως είναι ακροβολισμένος στην επίθεση αλλά αυτή τη φορά ήταν πιο κοντά στη μεσαία γραμμή κάνοντας τον εαυτό του διαθέσιμο για μία γρήγορη κάθετη πάσα. Αυτό ήταν κάτι που έλειψε από την Άρσεναλ πέρυσι – το καλό “ένα-δύο” από τον επιθετικό (ο φαν Πέρσι δεν ήταν διαθέσιμος και για τις δύο αναμετρήσεις).

Η κυριαρχία της Μπαρτσελόνα

Όμως η Μπαρτσελόνα εμφανίστηκε καλύτερη στο μεγαλύτερο μέρος του πρώτου ημιχρόνου έπειτα από ένα κακό ξεκίνημα στο παιχνίδι. Όπως πάντα, το “κλειδί” της επιθετικής τριάδας τους είναι η μεταβλητότητα και γι’ αυτό το να προσπαθήσει κανείς να ορίσει το ρόλο των Μέσι, Βίγια και Πέδρο είναι τουλάχιστον ανούσιο. Ωστόσο ο Μέσι έπαιζε βαθιά αλλά συχνά επέστρεφε στη μεσαία γραμμή προκειμένου να πάρει μπάλες.

Η Άρσεναλ ωστόσο κατάφερε να αντιμετωπίσει τον Μέσι – η Εσπανιόλ προσπάθησε να τον αντιμετωπίσει φέρνοντας τα σέντερ μπακ προς το μέρος του αφήνοντας χώρο στην άμυνα, με τους Γιόχαν Τζουρού και Λοράν Κοσιελνί να είναι πειθαρχημένοι και στις θέσεις τους, αφήνοντας τον Μέσι στους Άλεξ Σονγκ και Τζακ Γουίλσαϊρ. Ο Σονγκ ωστόσο δέχτηκε νωρίς κίτρινη κάρτα με αποτέλεσμα να είναι στη συνέχεια πιο επιφυλακτικός στο παίξιμό του.

Ο μεγάλος κίνδυνος για την άμυνα της Μπαρτσελόνα, ο Θίο Γουόλκοτ δεν κατάφερε να απειλήσει. Ο Μάξουελ δεν είχε αρκετά προβλήματα στο 1 με 1, ο Αντρές Ινιέστα τον βοηθούσε, τη στιγμή που ο ακροβολισμός του Γουόλκοτ στην δεξιά πτέρυγα της επίθεσης κατέστρεφε το παιχνίδι του – έπαιρνε μπαλιές στα πόδια του στη γραμμή, αντί στην πλάτη της άμυνας προκειμένου να αξιοποιήσουν την ταχύτητά του. Αυτή την προσέγγιση στο παιχνίδι η Άρσεναλ δεν την εκμεταλλεύτηκε παρά στα τελευταία λεπτά του ματς.

Δεύτερο ημίχρονο

Αν και δεν έπαψε να είναι ένα καλό ματς σε όλη τη διάρκειά του, το παιχνίδι στα πρώτα λεπτά της επανάληψης ήταν ήσυχο, με καμία από τις δύο ομάδες να μην έχει τον έλεγχο και δίχως σημαντικές αλλαγές στην τακτική. Η γενική εικόνα του παιχνιδιού παρέμενε ίδια με αυτή του πρώτου ημιχρόνου.

Η απόφαση του Γουαρδιόλα να βάλει στο ματς τον Σεϊντού Κεϊτά στη θέση του Νταβίντ Βίγια στο 67′ έμοιαζε με λάθος που οφειλόταν στην έλλειψη εμπειρίας. Ο Ινιέστα προωθήθηκε στην επιθετική τριάδα αλλά είχαν λιγότερες επιθετικές ενέργειες – η Μπαρτσελόνα κάθισε πίσω και επικεντρώθηκε στην κατοχή παρά στη δημιουργία φάσεων.

Ο Βενγκέρ έκανε ακόμα πιο επθετικό το σχήμα της ομάδας του βάζοντας τον Αρσάβιν στη θέση του Σονγκ, περνώντας παράλληλα τον Νασρί στη μεσαία γραμμή. Οι δύο αλλαγές έγιναν την ίδια στιγμή, οπότε δεν επρόκειτο για απάντηση του ενός προπονητή στην επιλογή του άλλου, ωστόσο ήταν αποτελεσματική για την Άρσεναλ. Μολονότι η απόφαση να βγάλει τον αμυντικό του χαφ ήταν ριψοκίνδυνη, το γεγονός ότι στην Μπαρτσελόνα δεν υπήρχε πλέον επιθετικογενής κεντρικός μέσος σήμαινε ότι δεν υπήρχε πρόβλημα. Η απουσία του Σονγκ θα μπορούσε να ωφελήσει τον Ινιέστα στο κέντρο της μεσαίας γραμμής – οι δύο βρίσκονταν σε άμεσο ανταγωνισμό.

Επιστροφή

Ο Βενγκέρ προχώρησε και σε άλλη αλλαγή – έξω ο Γουόλκοτ, μέσα ο Μπέντνερ. Το αν αυτή η αλλαγή είχε κάποια επίπτωση στο αποτέλεσμα αυτό είναι υπό συζήτηση, αλλά είναι η δεύτερη φορά σε λιγότερο από ένα μήνα όπου η Άρσεναλ γύρισε παιχνίδι (από 0-1 σε 2-1) μετά την είσοδο των Αρσάβιν και Μπέντνερ στα τελευταία 25 λεπτά του αγώνα.

Ήταν το εξαιρετικό τελείωμα του φαν Πέρσι από δύσκολη γωνία που έφερε την ισοφάριση με την Μπαρτσελόνα στη συνέχεια να ανταποκρίνεται και το παιχνίδι να ανοίγει. Περίπου 20 δευτερόλεπτα πριν σκοράρει ο Αρσάβιν η Μπάρτσα είχε βγει μπροστά, αλλά παρά το αριθμητικό της πλεονέκτημα εκείνη τη στιγμή στην επίθεση δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί τα κενά που είχαν δημιουργηθεί. Σε μία αστραπιαία αντεπίθεση από τη δεξιά πλευρά (ειρωνικό, αλλά επρόκειτο για το παιχνίδι που παρακαλούσε ο Γουόλκοτ να παίξει η Άρσεναλ σε όλο το διάστημα του αγώνα) ο Νασρί σέρβιρε στον Αρσάβιν με τον Ρώσο να στέλνει την μπάλα στο βάθος της εστίας του Βαλντές. Ο Ζεράρντ Πικέ ήταν περίπου 5 μέτρα πίσω από την άμυνά του τη στιγμή που ο Άλβες έκανε πίσω βήματα ενώ θα μπορούσε να κόψει την τελική πάσα με ένα σπριντ.

Ο Αρσάβιν προκάλεσε αμυντική συμφορά κόντρα στον Άλβες και η Μπαρτσελόνα δεν κατάφερε να φτιάξει μία καθαρή ευκαιρία έπειτα το 2-1. Ειδικότερα μετά το 0-1 οι Καταλανοί κλείστηκαν στο καβούκι τους και φάνταζε πλέον αδύνατο να απειλήσουν ξανά.

Συμπέρασμα

Η τακτική της Άρσεναλ ήταν απολύτως σωστή από την αρχή. Δεκτό, είχαν λιγότερη κατοχή και έπρεπε να αντέξουν σε μερικές νευρικές στιγμές, αλλά αυτό είναι κάτι που το περιμένεις παίζοντας κόντρα στην Μπαρτσελόνα. Καμία τακτική δεν μπορεί να αποτρέψει τη δημιουργία παιχνιδιού στο Μέσι και η Άρσεναλ πρέπει να ευχαριστεί την τύχη της σε μια, δυο περιπτώσεις – ωστόσο η πίεση που ασκούσε ήταν συνεχής, ολοκληρωμένη με αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από υπολογίσιμη επιθετικά.

Οι αλλαγές ήταν εξαιρετικά καθοριστικές. Ο Γουαρδιόλα έβγαλε τον σκόρερ της ομάδας του τη στιγμή που η ομάδα του φαινόταν ότι μπορούσε να διεκδικήσει κάποιο γκολ στην αντεπίθεση, την ώρα που η Άρσεναλ ανέβηκε επιθετικά με την είσοδο ενός ακραίου επιθετικού στη θέση ενός αμυντικού μέσου. Αυτό έδωσε στην Άρσεναλ την επιθετική πρωτοβουλία και περισσότερη ποιότητα στη μεσαία γραμμή (με την τριάδα των Φάμπρεγας-Νασρί-Γουίλσαϊρ) με αποτέλεσμα να γίνει εφικτή η ανατροπή στα τελευταία 12 λεπτά της αναμέτρησης.