«Πριν από οκτώ χρόνια, δεν ήξερα ποια θα ήταν η επόμενη κίνηση. Η μητέρα μου πουλούσε πράγματα στον δρόμο. Τώρα είμαι εδώ, κάθομαι στην κορυφή των κορυφών. Είμαι ευλογημένος. Νιώθω τόσο ευλογημένος που ακόμη κι αν δεν ξαναβρεθώ εδώ, θα είμαι εντάξει. Εύχομαι πως αυτό θα δώσει ελπίδα σε όλους στον κόσμο, να πιστεύουν στα όνειρά τους».

Ads

Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, μετά την κατάκτηση του NBA με τους Bucks, νικώντας τους Suns με 4-2, χαρίζοντας στο Μιλγουόκι το 2ο πρωτάθλημα της ιστορίας του, μετά από 50 χρόνια, όσοι δηλαδή και οι πόντοι που έβαλε στον αγώνα.

«Αυτό είναι για τη μητέρα μου, δούλεψε πολύ σκληρά για να είμαι εδώ. Αυτό είναι για τον πατέρα μου, που βλέπει από ψηλά. Αυτό είναι για τη σύντροφό μου, που φροντίζει και προσέχει τον γιο μου. Αυτό είναι για τα αδέρφια μου».

Τα δύσκολα χρόνια

Ο Γιάννης δεν ξέχασε κανέναν στις δηλώσεις του. Σε κάθε συνέντευξή του αναφέρεται στην οικογένειά του. Διότι, όπως έχει πει ουκ ολίγες φορές, τίποτα δεν θα μπορούσε να πετύχει αν δεν υπήρχαν αυτοί.

Ads

Γεννημένος στην Αθήνα το 1994, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ένα παιδί μεταναστών, από το Λάγος της Νιγηρίας. Ο Τσαρλς και η Βερόνικα Αντετοκούνμπο, εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα το 1991. Απέκτησαν άλλους τρεις γιους, ενώ ο μεγαλύτερος από τα αδέρφια, ο Φράνσις, είχε μείνει πίσω στο Λάγος.

Μεγαλώνοντας στα Σεπόλια, οι συνθήκες διαβίωσης της οικογένειας ήταν πολύ δύσκολες, όπως συμβαίνει άλλωστε με πολλούς μετανάστες στη χώρα μας. Οι γονείς του δυσκολεύονταν να βρουν μια σταθερή εργασία, ενώ ο ίδιος, μαζί με τον Θανάση, πουλούσαν γυαλιά ηλίου, τσάντες και ρολόγια σε υπαίθριες αγορές, προκειμένου να βγάλουν τα προς το ζην.

Το φαγητό στο σπίτι δεν ήταν πάντα δεδομένο, ενώ το ίδιο συνέβαινε τόσο με το νερό, όσο και με το ρεύμα. «Δεν είχαμε πολλά λεφτά, αλλά ήμασταν ευτυχισμένοι. Όταν είχαμε προβλήματα βρισκόμασταν όλοι στο ίδιο δωμάτιο και περνούσαμε καλά. Γελούσαμε, παρά τις δυσκολίες. Σίγουρα όλο αυτό μας έκανε πιο δυνατούς», έχει τονίσει ο ίδιος.

Ωστόσο, αν σε πολλούς κάνει εντύπωση η υπομονή και η επιμονή του για να πετύχει, αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο έκανε και όταν πωλούσε CD. «Πουλούσα γυαλιά, ρολόγια, CD και DVD. Ήμουν ο καλύτερος πωλητής. Το μυστικό μου ήταν ότι δεν τα παρατούσα. Θα συνέχιζα να κάνω ερωτήσεις μέχρι να πουλήσω, ενώ ήμουν και χαριτωμένος επειδή ήμουν νεαρός».

Το πείσμα του Γιάννη φαινόταν και σε άλλες περιπτώσεις. Αξιοσημείωτη είναι μια ιστορία, που έχει διηγηθεί και ο ίδιος, σχετικά με τον Νίκο Παππά. «Είχα μία κακή εμπειρία στο γήπεδο που μεγάλωσα. Ήταν ένας τύπος,πραγματικά πολύ καλός. Το όνομα του είναι Νίκος Παππάς. Ήμουν 15 και ήταν 19… Μπροστά σε όλους τους φίλους μου, μέσα στο γήπεδο μου, μου είπε να παίξουμε 1 εναντίον 1 και έβαζε στοίχημα πως δεν θα μπορέσω να σκοράρω. Του έλεγα, όχι αυτό δεν θα συμβεί, θα σκοράρω… Και τελικά με κέρδισε 33-0! Έβαλα τα κλάματα, έφυγα από το γήπεδο και από εκείνη την ημέρα ανέπτυξα μία νοοτροπία τέρατος. Έλεγα πως δεν θα χάσω ποτέ ξανά σε 1 εναντίον 1. Όποτε θα έχω ξανά την ευκαιρία να αντιμετωπίσω κάποιον στο γήπεδο μου θα κυριαρχήσω». 



Το ξεκίνημα

Ξεκίνησε να ασχολείται με το μπάσκετ το 2007. Μέσα σε δύο χρόνια, είχε γίνει επαγγελματίες καλαθοσφαιριστής με την ομάδα του Φιλαθλητικού, όπου και τα δύο αδέρφια του, ο Θανάσης και ο Κώστας ξεκίνησαν να παίζουν αργότερα. 

Ο Σπύρος Βελιννιάτης, ένας άνθρωπος που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία του Γιάννη, αφού ήταν εκείνος που τον έπεισε να ασχοληθεί με το μπάσκετ, μιας και τον είχε δει κάποια στιγμή να παίζει σε ένα γηπεδάκι στον Τρίτωνα, είχε πει παλαιότερα πως ο Γιάννης δεν ήθελε να ασχοληθεί αρχικά με το μπάσκετ, αλλά με το ποδόσφαιρο, όπως ο πατέρας του. «Του είπα ότι, δοκιμάζοντας την τύχη του στο μπάσκετ θα μπορούσε να φέρει ένα πιάτο φαγητό στο σπίτι, ώστε να μην  χρειάζεται να το βρει αλλού. Έστω και δοκιμαστικά για 6 μήνες».

Η επαγγελματική του σταδιοδρομία ξεκινά στην Α2 με την ομάδα του Φιλαθλητικού, τη σεζόν του 2012-13. Όταν έκλεισε τα 18, το Δεκέμβριο του 2012, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με την ισπανική Σαραγόσα, έναντι αμοιβής 250.000€, ανά σεζόν. Το συμβόλαιο θα διαρκούσε από τη σεζόν 2013-14 έως τη σεζόν 2016-17.

Η ιθαγένεια και ο «μαγικός κόσμος» του NBA

Έως την ηλικία των 18 ετών, ο Αντετοκούνμπο δεν είχε επίσημα έγγραφα και δεν ήταν πολίτης ούτε της Ελλάδας ούτε της Νιγηρίας.

Αυτό συνέβη τελικά τον Μάϊο του 2013, ένα μήνα πριν την επιλογή του από τους Bucks στο νούμερο 15 του ντραφτ, η υψηλότερη θέση για Έλληνα παίκτη μέχρι τότε. Η Ελληνική Πολιτεία του έδωσε τελικά τότε ελληνικό διαβατήριο, χωρίς το οποίο δεν θα μπορούσε να ταξιδέψει και να αγωνιστεί στις ΗΠΑ. Ο ίδιος, μαζί με τον Θανάση, σε κοινή τους δήλωση, σημείωναν τότε: «σήμερα ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα και είμαστε πλέον και επίσημα Έλληνες πολίτες».

Αξίζει να σημειωθεί πως, το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια είχε προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις από την αντιπολίτευση, και ιδιαίτερα από τη Νέα Δημοκρατία. Μάλιστα, ο σημερινός πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ως βουλευτής της ΝΔ το 2015, είχε καταψηφίσει το άρθρο 1β του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια, το οποίο προέβλεπε την παροχή ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα. Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή η ελληνικότητα του Γιάννη αμφισβητήθηκε από μερίδα της ελληνικής κοινωνίας και τον συντηρητικό πολιτικό χώρο, ενώ δέχθηκε μέχρι και ρατσιστικά σχόλια.

Φτάνοντας στο Μιλγουόκι, με τα χρήματα που αρχικά έβγαζε, βοηθούσε την οικογένειά του πίσω στην Ελλάδα. Σε μια απίστευτη ιστορία, κάποια στιγμή ο ίδιος συνειδητοποίησε πως είχε στείλει όλα τα χρήματα που είχε διαθέσιμα στους γονείς του, και ο ίδιος δεν είχε χρήματα για να πάει στον αγώνα που έδινε η ομάδα του την ίδια ημέρα. Έτσι, ξεκίνησε να τρέχει τη διαδρομή έως το γήπεδο μέχρι να σταματήσει κάποιος περαστικός και τον πάρει με το αυτοκίνητό του.

Στην πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ είχε μέσο όρο 6,8 πόντους, 4,4 ριμπάουντ, 1,9 ασίστ, 0,8 κοψίματα και 0,8 κλεψίματα σε 77 εμφανίσεις, ωστόσο πολλοί ήταν αυτοί που έκαναν λόγο για ένα λαμπρό μέλλον, καθώς οι δυνατότητές του έμοιαζαν απεριόριστες.

Σταδιακά άρχιζε να καταρρίπτει διάφορα ρεκόρ, για να λάβει και το παρατσούκλι «Greek Freak». Στις 20 Ιανουαρίου 2015, έγινε ο νεότερος ηλιακά παίκτης στην ιστορία των Μιλγουόκι Μπακς που ξεπέρασε τους 1.000 πόντους. Στις 22 Φεβρουαρίου, ο Αντετοκούνμπο πετυχαίνει το πρώτο τριπλ νταμπλ (συγκέντρωση διψήφιου αριθμού συνολικά σε τρεις από τις πέντε κατηγορίες σε ένα παιχνίδι – πόντοι, ριμπάουντ, ασίστ, κλεψίματα – μπλοκ) της αθλητικής του σταδιοδρομίας, με 27 πόντους, 12 ριμπάουντ, και 10 ασίστ, έναντι των Λος Άντζελες Λέικερς με το τελικό σκορ να είναι 108–101 υπέρ των Μιλγουόκι Μπακς, σε ηλικία μόνο 21 ετών, ενώ πλέον έχει πετύχει πάνω από 100 νταμπλ νταμπλ (συγκέντρωση διψήφιου αριθμού συνολικά σε 2 από τις πέντε κατηγορίες που αναφέρθηκαν).

Με την Εθνική ομάδα έπαιξε για πρώτη φορά το 2013, στο Πρωτάθλημα Νεών, ενώ το 2020, μετά από ψηφοφορία στον ιστότοπο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Καλαθοσφαίρισης, βρέθηκε στην καλύτερη πεντάδα της Εθνικής Ομάδας των τελευταίων δυο δεκαετιών (2000-2020) ετών σε Ευρωμπάσκετ, μαζί με τους Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Σπανούλη και Πρίντεζη.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, τα ρεκόρ διαδέχονταν το ένα το άλλο, χαρίζοντας στον Γιάννη πλουσιοπάροχα συμβόλαια. Το 2017 συμμετείχε για πρώτη φορά στο All Star Game του NBA, ξεκινώντας βασικός για την ομάδα της Ανατολής. Σε ηλικία 22 ετών και 74 ημερών, ήταν έως το 2017 ο νεαρότερος ξένος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ ο οποίος ξεκίνησε βασικός στην πρώτη πεντάδα σε αγώνα NBA All-Star. Το 2019 αναδείχθηκε για πρώτη φορά MVP του πρωταθλήματος.

Τον Ιούλιο του 2018, ο Αντετοκούνμπο έγινε ο αθλητής ο οποίος διακόσμησε το εξώφυλλο της συσκευασίας του δημοφιλούς ηλεκτρονικού παιχνιδιού NBA 2K στην κανονική του έκδοση, ο πρώτος μη Αμερικανός αθλητής του NBA ο οποίος προβλήθηκε στο εξώφυλλο

Μέχρι στιγμής, έχει παίξει σε 5 All Star Games, ενώ άλλες τόσες φορές έχει μπει στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, ενώ έχει αναδειχθεί και καλύτερος αμυντικός.

Αναλύσεις που δημοσιεύθηκαν τα επόμενα χρόνια, ανέφεραν πως τα φυσικά χαρακτηριστικά και οι δυνατότητες του Γιάννη, θα τον κάνουν τον κορυφαίο στον κόσμο, αφού πολλοί έκαναν λόγο για «θαύμα της φύσης».

Για παράδειγμα, ανάλυση του Sports Science του ESPN, σκιαγραφώντας τον Γιάννη, το 2017, επεσήμαινε τα προσόντα που τον έκαναν μοναδικό. Το άνοιγμα των χεριών του είναι μεγαλύτερο από το ύψος του, η ταχύτητα που πιάνει είναι 27,3 χιλιόμετρα (αξίζει να σημειωθεί πως μιλάμε για ψηλό), ενώ χρειάζεται μόλις 10 δρασκελιές για να διασχίσει το γήπεδο, την ώρα που ο μέσος όρος στο NBA είναι 13. Η δύναμη του είναι τεράστια, ενώ ο αχίλλειος τένοντάς του έχει μήκος 33 εκατοστών, σχεδόν διπλάσιος από ένα μέσο ενήλικο άνδρα. Σύμφωνα με ειδικούς, αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερη επιτάχυνση και έκρηξη. Ο κορμός και το μυϊκό του σύστημα είναι τόσο δυνατά και ισορροπημένα, που του επιτρέπουν να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα του.
Τέλος, η παλάμη του έχει μήκος 31 εκατοστά. Το μέσο μέγεθος της παλάμης ενός ενήλικα είναι μόλις 19.

Το δαχτυλίδι

Φτάνοντας στο σήμερα, το μόνο που του έλειπε, ήταν το δαχτυλίδι του NBA, δηλαδή να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Το έκανε και αυτό, βγαίνοντας μάλιστα και MVP των τελικών. Μάλιστα, στο τελευταίο παιχνίδι ήταν ξανά εκπληκτικός, πετυχαίνοντας 50 πόντους, σημειώνοντας έτσι άλλο ένα ρεκόρ καριέρας.

Είναι πλέον ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που έκλεισε μία σειρά των τελικών NBA έχοντας +30 πόντους, +10 ριμπάουντ, +5 ασίστ σε κάθε αγώνα και σούταρε με ποσοστό καλύτερο του 60% στα σουτ.

Μετά το τέλος του τελικού, ο θρύλος Σακίλ Ο’ Νιλ, είπε στον Γιάννη: «Υπάρχει μόνο ένας Superman πλέον και αυτός είσαι εσύ». Γενικότερα, τα σχόλια από αστέρες του αθλήματος ήταν άπειρα: Ο Μάτζικ Τζόνσον είπε: «Συγχαρητήρια, Γιάννη. Πρόσεχε, Λεμπρόν. Ο KD και ο Γιάννης έρχονται για το θρόνο σου». Ο Λεμπρόν Τζέιμς του έδωσε συγχαρητήρια που κέρδισε «αυτό το γ@@@μημένο», ενώ ο Στεφ Κάρι έκανε λόγο για μεγαλείο: «Απολαύσαμε μεγαλείο απόψε. ΜΕΓΑΛΕΙΟ. Γιάννη, συγχαρητήρια αδερφέ». Ο Κέβιν Ντουράντ αναφέρθηκε σε μια «σπουδαία πορεία», ενώ για απόλυτο σεβασμό έκαναν λόγο ο Ντρέιμοντ Γκριν και ο Αντεμπάγιο. Ο Ντόνοβαν Μίτσελ έγραψε απλά «ουάου, Γιάννη». 

Ο Γιάννης, τόνισε και ο ίδιος μετά το τρομερό βράδυ του: «Πολλοί έκαναν πλάκα πέρυσι που ο Κώστας πήρε το πρωτάθλημα. Τώρα όμως τα καταφέραμε και εγώ και ο Θανάσης». Μήπως είναι μόνο η αρχή;

(* Φωτογραφία του Δημήτρη Θεοδόση / Τοιχογραφία του SAME 84, στην Αγία Βαρβάρα του Αιγάλεω)