Από σήμερα Κυριακή 16/6, ξεκινά η 1η αγωνιστική στους 3ο και 4ο όμιλο του Euro 2024 και το tvxs σας παρουσιάζει, το προφίλ και τα ρόστερ των οκτώ Εθνικών ομάδων που συμμετέχουν σ’ αυτούς.

3ος όμιλος

Δανία, Σλοβενία, Αγγλία, Σερβία

Δανία

Η Δανία ταξιδεύει στη Γερμανία για το Euro 2024, έχοντας ως στόχο να πάει για μία ακόμη φορά κόντρα στα προγνωστικά, να ξεπεράσει τον εαυτό της και να διακριθεί ανάμεσα στα «θηρία».

Η ομάδα του Kάσπερ Γιούλμαντ είναι στην 21η θέση του παγκόσμιου ranking της FIFA και θέλει οπωσδήποτε να αφήσει πίσω την κάκιστη παρουσία της στο Μουντιάλ του Κατάρ, όπου αν και είχε τις προδιαγραφές για να βρεθεί τουλάχιστον στα νοκ-άουτ, εν τέλει κατέληξε 4η σε έναν όμιλο που ήταν θεωρητικά στα «μέτρα» της.

Σε αυτή τη διοργάνωση, σκοπεύει να υπενθυμίσει στην ποδοσφαιρική Ευρώπη την αξία της και να δώσει συνέχεια στην εντυπωσιακή της διαδρομή στο Euro 2020.

Αν και δεν ανήκει ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις του ευρωπαϊκού στερεώματος, ούσα ταυτόχρονα και μία χώρα που δεν ξεπερνάει τα 6 εκατομμύρια σε πληθυσμό, εντούτοις έχει κατορθώσει να αποτελεί μία από τις πιο εμβληματικές οντότητες στην ιστορία του Euro.

Παρθενική της εμφάνιση σε τελική φάση Euro ήταν το 1964 στην Ισπανία όπου ωστόσο υπέστη ήττα από την υπερδύναμη Σοβιετική Ένωση στον ημιτελικό με 3-0, χάνοντας και στον μικρό τελικό από την Ουγγαρία στην παράταση.

Ακολούθησε ένα 20ετές «κενό» και επέστρεψε στο Euro 1984 στη Γαλλία, όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος της και παρότι πέρασε ως 2η από τον όμιλο που συμμετείχε, μαζί με τη διοργανώτρια, το Βέλγιο και τη Γιουγκοσλαβία, αποκλείστηκε στον ημιτελικό από την Ισπανία στη διαδικασία των πέναλτι.

Εν συνεχεία, πέρασε απαρατήρητη στο Euro 1988 στη Γερμανία, τερματίζοντας δίχως βαθμό σε όμιλο με Δυτική Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία και ύστερα ήρθε το θαύμα!

Στο Euro του 1992 που διοργάνωσε η Σουηδία, δεν είχε κατορθώσει να πάρει το «εισιτήριο» για την τελική φάση, παρ’ όλα αυτά όμως, η UEFA απέκλεισε τη Γιουγκοσλαβία λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στην οποία βρισκόταν και έδωσε τη θέση της στο τουρνουά στη Δανία.

Έτσι η τότε ομάδα του Ρίτσαρντ Μέλερ Νίλσεν, αφού προκρίθηκε ως 2η, από τον όμιλο στον οποίο βρέθηκε δίπλα στη διοργανώτρια που τερμάτισε πρώτη, αφήνοντας εκτός τη Γαλλία και την Αγγλία, απέκλεισε στη διαδικασία των πέναλτι την Ολλανδία και επικρατώντας της Γερμανίας με 2-0 στον μεγάλο τελικό του Γκέτεμποργκ, κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της!

Δεν έδωσε βέβαια ανάλογη συνέχεια στα επόμενα δύο Euro σε Αγγλία και Βέλγιο και Ολλανδία, όπου έμεινε εκτός από τη φάση των ομίλων, όμως στο Euro 2004 της Πορτογαλίας πέρασε στα νοκ-άουτ, αν και η πανίσχυρη Τσεχία την «καθάρισε» εύκολα με 3-0 στους «8».

Ακολούθησε άλλη μία συμμετοχή στο Euro 2012 που συνδιοργανώθηκε από Πολωνία και Ουκρανία, όπου δεν κατάφερε να προκριθεί από τον όμιλο, ωστόσο επιστρέφοντας σε τελική φάση στο Euro 2020, η Δανία τρέλανε ξανά τους πάντες, φτάνοντας μέχρι τον ημιτελικό, μην καταφέρνοντας όμως στην παράταση να θέσει εκτός τελικού την Αγγλία.

Νωρίτερα, είχε περάσει ως 2η από τον όμιλο με Βέλγιο, Φινλανδία και Ρωσία, ενώ απέκλεισε κατά σειρά Ουαλία και Τσεχία στα νοκ-άουτ.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η φετινή θα είναι η 10η παρουσία της σε τελική φάση Euro και αναμφισβήτητα, θεωρείται μία από τις πιο επιτυχημένες ομάδες του θεσμού.

Ο προπονητής Kάσπερ Γιούλμαντ, διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον ρόστερ με αξιόλογους ποδοσφαιριστές σε κάθε γραμμή του γηπέδου, ενώ οι περισσότεροι εξ αυτών αγωνίζονται στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη, την Πρέμιερ Λιγκ.

Ξεκινώντας από το τέρμα, ο «γερόλυκος» Σμάιχελ της Άντερλεχτ που πρόσφατα έφτασε τις 100 συμμετοχές με το εθνόσημο προσφέρει σιγουριά κάτω από τα γκολπόστ, έχοντας παράλληλα τον Ρένοβ της Ουνιόν Βερολίνου και τον ανερχόμενο Χερμάνσεν της Λέστερ στο πλευρό του, ενώ στην άμυνα δεσπόζουν ο στόπερ της Μπαρτσελόνα, Κρίστενσεν, ο έμπειρος Κιάερ της Μίλαν και ο Άντερσεν της Κρίσταλ Πάλας.

Στα μπακ ξεχωρίζουν οι Μέλε της Βόλφσμπουργκ και Κρίστιανσεν της Μπολόνια, ενώ προχωρώντας στη μεσαία γραμμή, υπάρχει πληθώρα λύσεων, καθώς εκεί βρίσκουμε τον Χόιμπιεργκ της Τότεναμ, τον Ντιλέινι της Άντερλεχτ, τον Γιένσεν της Μπρέντφορντ και φυσικά τον εμβληματικό Έρικσεν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Τέλος, στη γραμμή κρούσης, ο Χόιλουντ επίσης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι αυτός που «κλέβει» την παράσταση, ενώ ενισχύεται από τον Πούλσεν της Λειψίας, τον Βιντ της Βόλφσμπουργκ, τον Σκοβ Όλσεν της Μπριζ και τον Ντόλμπεργκ της Άντερλεχτ.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Κάσπερ Σμάιχελ (Άντερλεχτ), Μαντς Χερμάνσεν (Λέστερ), Φρέντερικ Ρένοβ (Ουνιόν Βερολίνου)

Αμυντικοί: Αντρέας Κρίστενσεν (Μπαρτσελόνα), Γιοακίμ Άντερσεν (Κρίσταλ Πάλας), Σίμον Κιάερ (Μίλαν), Γιάνικ Βέστεργκααρντ (Λέστερ), Αλεξάντερ Μπα (Μπενφίκα), Γιοακίμ Μέλε (Βόλφσμπουργκ), Ράσμους Κρίστενσεν (Ρόμα), Βίκτορ Κρίστιανσεν (Μπολόνια), Ματίας Ζάνκα Γιόργκενσεν (Μπρέντφορντ)

Μέσοι: Μόρτεν Γιούλμαντ (Σπόρτινγκ Λισαβόνας), Κρίστιαν Νόργκααρντ (Μπρέντφορντ), Πιερ Χόιμπιεργκ (Τότεναμ), Κρίστιαν Έρικσεν (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Τόμας Ντιλέινι (Άντερλεχτ), Ματίας Γιένσεν (Μπρέντφορντ)

Επιθετικοί: Μίκελ Ντάμσγκααρντ (Μπρέντφορντ), Γιάκομπ Μπρουν Λάρσεν (Μπέρνλι), Αντρέας Σκοβ Όλσεν (Κλαμπ Μπριζ), Άντερς Ντρέγερ (Άντερλεχτ), Ράσμους Χόιλουντ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Γιόνας Βιντ (Βόλφσμπουργκ), Κάσπερ Ντόλμπεργκ (Άντερλεχτ), Γιουσούφ Πούλσεν (Λειψία)

Σλοβενία

Η Σλοβενία κάνει comeback σε τελική Euro ύστερα από 24 χρόνια απουσίας, όταν είχε κάνει και την παρθενική της εμφάνιση, ελπίζοντας στην έκπληξη μιας και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αουτσάιντερ της διοργάνωσης.

Η ομάδα του Ματίας Κεκ είναι στην παρούσα φάση 57η στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA και επισκέπτεται τη Γερμανία χωρίς πίεση, καθώς δεν έχει να αποδείξει τίποτα, παρ’ όλα αυτά, είναι δεδομένο ότι θα τα δώσει όλα, γνωρίζοντας ότι η επόμενη φορά μπορεί να αργήσει.

Δεν έχει μεγάλη ιστορία στη διοργάνωση αφού μέχρι το 1991 αποτελούσε μέρος της Γιουγκοσλαβίας, ενώ από την ανεξαρτητοποίησή της και ύστερα, κατόρθωσε με πρωταγωνιστή τον Ζάχοβιτς να πανηγυρίσει την πρώτη της συμμετοχή στο Euro του 2000.

Εκεί, αν και κατέληξε 4η στον όμιλο όπου βρέθηκε ανάμεσα σε Ισπανία, Σερβία και Μαυροβούνιο και Νορβηγία, εντούτοις είχε μια αξιοπρεπέστατη παρουσία, ενώ «αυτοκτόνησε» στην πρεμιέρα με τη Σερβία, όπου αν και προηγήθηκε με 3-0, εν τέλει μέσα σε 6 λεπτά, από το 67’ έως το 73’, ισοφαρίστηκε, με το τελικό 3-3 να της στοιχίζει την πρόκριση στους «8».

Ακολούθησε ήττα με 2-1 από την Ισπανία, ενώ στην αυλαία η «λευκή ισοπαλία» με τους Νορβηγούς ήταν καταδικαστική για την ίδια που έμεινε απλά με τις εντυπώσεις.

Από τα τέλη του 2018, προπονητής της Σλοβενίας είναι ο Ματίας Κεκ, ο οποίος διανύει τη δεύτερη θητεία του μιας και είχε αναλάβει την Εθνική Ομάδα και την τετραετία 2007-2011.

Η σύνθεση της αποστολής της Εθνικής Σλοβενίας, διαθέτει έντονο ελληνικό στοιχείο, μιας και απαρτίζεται από τρεις παίκτες του Παναθηναϊκού. Ο λόγος για τους Αντράζ Σπόραρ, Άνταμ Τσέριν και Μπένιαμιν Βέρμπιτς, ενώ εντός των κλήσεων βρίσκεται και ο Γιάσμιν Κούρτιτς, που φορούσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ τη διετία 2021-2023.

Την παράσταση «κλέβει» οπωσδήποτε ο τερματοφύλακας της Ατλέτικο Μαδρίτης, Γιαν Όμπλακ, ο οποίος εδώ και χρόνια θεωρείται ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο, ενώ στην ανασταλτική γραμμή ξεχωρίζει ο στόπερ Μπιγιόλ της Ουντινέζε.

Στα χαφ, σίγουρα οι παρουσίες του μέσου της Ουντινέζε, Λόβριτς και του Χόρβατ της Στουρμ Γκρατς κρίνονται πολύ σημαντικές, ενώ στην επίθεση ο νεαρός θηριώδης φορ της Λειψίας, Σέσκο, είναι το «βαρύ πυροβολικό» της ομάδας.

Ξεχωριστή μνεία φυσικά πρέπει να γίνει και στον επιτελικό μέσο της Μάριμπορ και άλλοτε της Φιορεντίνα και της Αταλάντα, Ίλιτσιτς, ο οποίος παρά τα 36 του χρόνια και τα ψυχολογικά προβλήματα που τον έχουν «εξασθενίσει», παραμένει αναμφισβήτητα «βαρόμετρο».

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Γιαν Όμπλακ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Βιντ Μπέλετς (ΑΠΟΕΛ), Ίγκορ Βέκιτς (Βέιλε)

Αμυντικοί: Γιούρε Μπάλκοβετς (Αλάνιασπορ), Γιάκα Μπιγιόλ (Ουντινέζε), Μίχα Μπλάζιτς (Λεχ Πόζναν), Νταβίντ Μπρέκαλο (Ορλάντο Σίτι), Βάνια Ντρκούσιτς (Σότσι), Έρικ Γιάνζα (Γκόρνικ), Ζαν Καρνίτσνικ (Τσέλιε), Πέταρ Στογιάνοβιτς (Σαμπντόρια)

Μέσοι: Τίμι Μαξ Έλσνικ (Ολίμπια Λιουμπλιάνα), Άνταμ Τσέριν (Παναθηναϊκός), Γιον Γκόρεντς Στάνκοβιτς (Στουρμ Γκρατς), Τόμι Χόρβατ (Στουρμ Γκρατς), Γιάσμιν Κούρτιτς (Σουντιρόλ), Σάντι Λόβριτς (Ουντινέζε), Μπένιαμιν Βέρμπιτς (Παναθηναϊκός), Άντριαν Ζελίκοβιτς (Σπάρτακ Τρνάβα), Νίνο Ζούγκελι (Μπόντο Γκλιμτ)

Επιθετικοί: Ζαν Τσέλαρ (Λουγκάνο), Γιόσιπ Ίλιτσιτς (Μάριμπορ), Γιαν Μλάκαρ (Πίζα), Μπένιαμιν Σέσκο (Λειψία), Αντράζ Σπόραρ (Παναθηναϊκός), Ζαν Βίποτνικ (Μπορντό)

Αγγλία

Η Αγγλία ταξιδεύει στα γήπεδα της Γερμανίας, για να πετύχει επιτέλους αυτό που δεν έχει καταφέρει ποτέ στην ιστορία της, αν και αποτελεί διαχρονικά μία από τις ισχυρότερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις, όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και σε παγκόσμιο: Να κατακτήσει το πρώτο της Euro.

Τα «Τρία Λιοντάρια» βρίσκονται στην παρούσα φάση στην 4η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA και όπως και σε κάθε διεθνή διοργάνωση τα τελευταία χρόνια, μπαίνουν ως ένα από τα μεγαλύτερα φαβορί για την κούπα και μένει να δούμε αν αυτή τη φορά θα καταφέρουν να «σπάσουν» οριστικά την «κατάρα».

Όπως προαναφέρθηκε, αν και διαχρονικά λογίζεται ως μία εκ των κορυφαίων ποδοσφαιρικών δυνάμεων, δεν έχει κατορθώσει ποτέ να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, έχοντας μόνο να επιδείξει την ανάδειξή της σε παγκόσμια πρωταθλήτρια το πολύ μακρινό 1966.

Έφτασε μια «ανάσα» από την «πηγή» στο περασμένο Euro, που συνδιοργανώθηκε από 11 χώρες, όμως αν και είχε όλες τις προϋποθέσεις για να το «σηκώσει», εν τέλει «αυτοκτόνησε» στον μεγάλο τελικό που διεξήχθη στο «Γουέμπλεϊ», υφιστάμενη την ήττα από την Ιταλία στα πέναλτι, παρότι μάλιστα, ευτύχησε να προηγηθεί στο σκορ μόλις στο 2ο λεπτό.

Όσον αφορά το παρελθόν της, η Αγγλία συμμετείχε για πρώτη φορά σε τελική φάση Euro το 1968 στην Ιταλία όπου πήρε την τρίτη θέση, ανάμεσα σε τέσσερις ομάδες χάνοντας στον ημιτελικό από τη Γιουγκοσλαβία και επικρατώντας της Σοβιετικής Ένωσης στον αγώνα της 3ης θέσης, ενώ η αμέσως επόμενη μεγάλη διάκριση για την ίδια άργησε πολύ να έρθει.

Ήταν το 1996, στο Euro που διοργάνωσε για πρώτη φορά στην ιστορία της και έφτασε μέχρι τον ημιτελικό, όπου έχασε την πρόκριση για τον τελικό από τη Γερμανία στα πέναλτι, με τον νυν ομοσπονδιακό της τεχνικό, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, να μην βρίσκει δίχτυα στην εκτέλεσή του και να «κρεμάει», επί της ουσίας την ομάδα του.

Έκτοτε κατάφερε να οδηγηθεί άλλες δύο φορές σε προημιτελική φάση, στο Euro 2004 στην Πορτογαλία όπου αποκλείστηκε από τους διοργανωτές και πάλι στα πέναλτι και στο Euro 2012, που συνδιοργανώθηκε από την Πολωνία και την Ουκρανία και έμεινε εκτός από την Ιταλία, όπου μαντέψτε, αποκλείστηκε και πάλι στα πέναλτι.

Ακολούθησε όπως ειπώθηκε ο χαμένος τελικός του «Γουέμπλεϊ» από την Ιταλία στο Euro 2020 και πλέον, φιλοδοξεί επιτέλους να πάρει εκδίκηση για όλα τα δεινά που της έχουν συμβεί.

Ο προπονητής της Αγγλίας Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, ο οποίος φόρεσε τη φανέλα της μάλιστα από το 1995 έως το 2004 μετρώντας 57 συμμετοχές και 2 γκολ, ενώ πλέον είναι 4ος στη λίστα με τους ομοσπονδιακούς προπονητές που έχουν τις περισσότερες παρουσίες έχοντας φτάσει αισίως τις 93, διαθέτει ένα από τα πιο «τρομακτικά» ρόστερ στη διοργάνωση, ενώ στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, είναι στην πρώτη θέση παγκοσμίως, αφήνοντας πολύ πίσω τόσο τη Γαλλία όσο και τη Βραζιλία.

Κάτω από τα γκολπόστ δεσπόζουν τα ονόματα των τερματοφυλάκων της Έβερτον και της Άρσεναλ, Πίκφορντ και Ράμσντεϊλ αντίστοιχα, ενώ από την ανασταλτική γραμμή ξεχωρίζουν ο έμπειρος Στόουνς αλλά και οι Άρνολντ και Γουόκερ στα άκρα της άμυνας.

Στη μεσαία γραμμή, ο Ντέκλαν Ράις «κλέβει» την παράσταση, με τον 19χρονο Μέινου της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να δείχνει ότι μπορεί να απασχολήσει δυναμικά το παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα, ενώ στη μεσοεπιθετική γραμμή τα πράγματα «σοβαρεύουν» ακόμη περισσότερο, αφού εκεί βρίσκονται τα ονόματα των σούπερ σταρς, Μπέλινγκχαμ, Σάκα, Φόντεν, και Κέιν.

Εντύπωση από την άλλη ωστόσο, προκάλεσαν οι απουσίες των Ράσφορντ, Σάντσο και Στέρλινγκ αλλά και ο αποκλεισμός από την αποστολή των Γκρίλις και Μαγκουάιρ.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Ντιν Χέντερσον (Κρίσταλ Πάλας), Τζόρνταν Πίκφορντ (Έβερτον), Άαρον Ράμσντεϊλ (Άρσεναλ)

Αμυντικοί: Έζρι Κόνσα (Άστον Βίλα), Λιούις Ντανκ (Μπράιτον), Τζο Γκόμες (Λίβερπουλ), Λουκ Σο (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Τζον Στόουνς (Μάντσεστερ Σίτι), Κίραν Τρίπιερ (Νιούκαστλ), Κάιλ Γουόκερ (Μάντσεστερ Σίτι), Μαρκ Γκουέχι (Κρίσταλ Πάλας)

Μέσοι: Τρεντ Αλεξάντερ Άρνολντ (Λίβερπουλ), Κόνορ Γκάλαχερ (Τσέλσι), Κόμπι Μέινου (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ντέκλαν Ράις (Άρσεναλ), Άνταμ Γουόρτον (Κρίσταλ Πάλας)

Επιθετικοί: Τζουντ Μπέλινγκχαμ (Ρεάλ Μαδρίτης), Τζάροντ Μπόουεν (Γουέστ Χαμ), Εμπερέτσι Έζε (Κρίσταλ Πάλας), Φιλ Φόντεν (Μάντσεστερ Σίτι), Άντονι Γκόρντον (Νιούκαστλ), Χάρι Κέιν (Μπάγερν Μονάχου), Κόουλ Πάλμερ (Τσέλσι), Μπουκάγιο Σάκα (Άρσεναλ), Άιβαν Τόνεϊ (Μπρέντφορντ), Όλι Γουότκινς (Άστον Βίλα)

Σερβία

Η Σερβία επιστρέφει σε τελική φάση Euro μετά από 24 χρόνια απουσίας και φιλοδοξεί μάλιστα να πετύχει κάποια διάκριση, με δεδομένο ότι βάσει υλικού αποτελεί μία από τις ανερχόμενες ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Η ομάδα του Ντράγκαν Στοΐκοβιτς βρίσκεται στην παρούσα φάση 33η στο παγκόσμιο ranking της FIFA και φτάνει στη Γερμανία με σκοπό να αποδείξει πράγματα, έχοντας μεταξύ άλλων στο ρόστερ της τέσσερις ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην ελληνική Super League.

Η ιστορία της στο Euro είναι ιδιαίτερη αφού συμμετείχε σε αυτή αρχικά ως μέρος της Γιουγκοσλαβίας, ενώ ήταν παρούσα στην πρώτη διοργάνωση που διεξήχθη το 1960 με τέσσερις ομάδες στη Γαλλία, αποκλείοντας μάλιστα τη διοργανώτρια στον ημιτελικό σε ένα επικό παιχνίδι που έληξε με το θεαματικό 4-5 υπέρ της. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπόρεσε να πανηγυρίσει τον τίτλο, αφού αν και προηγήθηκε στον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση, εν τέλει ηττήθηκε στην παράταση.

Τη 2η θέση πήρε και στο Euro του 1968, που έλαβε χώρα επίσης με τέσσερις ομάδες στην Ιταλία, όπου και πάλι αν και επικράτησε στον ημιτελικό της Αγγλίας με γκολ στα τελευταία λεπτά, έχασε το Κύπελλο από τους διοργανωτές στον τελικό, ο οποίος επαναλήφθηκε, αφού δεν ίσχυε η διαδικασία των πέναλτι και στο πρώτο ματς οι δυο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες με σκορ 1-1 τόσο στην κανονική διάρκεια όσο και στην παράταση. Στον επαναληπτικό, ηττήθηκε από τους Ιταλούς με 2-0 στη Ρώμη.

Ακολούθησε η 4η θέση στο Euro του 1976 το οποίο διοργάνωσε η ίδια και στον ημιτελικό του οποίου ηττήθηκε από τη Δυτική Γερμανία στην παράταση, ενώ έχασε και στον αγώνα της 3ης θέσης από την Ολλανδία.

Έκτοτε, μετά και από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1992, έλαβε μέρος στη διοργάνωση ως Σερβία και Μαυροβούνιο και στο Euro του 2000 στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας, κατάφερε να περάσει από τον όμιλο που βρέθηκε ανάμεσα σε Ισπανία, Νορβηγία και Σλοβενία και να φτάσει έως τον προημιτελικό, όπου ωστόσο συνετρίβη από την Ολλανδία με το ταπεινωτικό 6-1.

Από τότε, δεν κατόρθωσε ξανά να προκριθεί σε τελική φάση Euro, ενώ από το 2006 και ύστερα αγωνίζεται στις διεθνείς διοργανώσεις ως Σερβία, αφού το Μαυροβούνιο ανεξαρτητοποιήθηκε.

Ο προπονητής Ντράγκαν Στοΐκοβιτς είναι στο τιμόνι από το 2021, ο οποίος φόρεσε στο παρελθόν τη φανέλα της Γιουγκοσλαβίας από το 1983 έως το 2001, σημειώνοντας μεταξύ άλλων 84 συμμετοχές και 15 γκολ.

Με τον 59χρονο προπονητή στην τεχνική της ηγεσία αλλά και το δυναμικό της ρόστερ, έχει καταφέρει να θεωρείται και πάλι υπολογίσιμη αντίπαλος, παίρνοντας μεταξύ άλλων και την πρωτιά στον όμιλο του Nations League το 2022, ωστόσο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ, όπου είχε τα φόντα για το κάτι παραπάνω, αποκλείστηκε ως ουραγός σε έναν όμιλο με Βραζιλία, Ελβετία και Καμερούν.

Παρ’ όλα αυτά, μόνο και μόνο το γεγονός ότι ο Στοΐκοβιτς την επανέφερε σε τελική φάση Euro μετά από 24 χρόνια, δείχνει ότι γίνονται βήματα προόδου, αν και σε αυτή τη διοργάνωση θα πρέπει να υπάρξει αντίκρισμα, ούτως ώστε να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για την παρουσία του στον πάγκο των «Αετών».

Όπως προαναφέρθηκε, το ρόστερ της Σερβίας έχει έντονο ελληνικό «χρώμα», μιας και τέσσερις από τους συνολικά 26 ποδοσφαιριστές της αποστολής, αγωνίζονται για ομάδες της Super League.

Ο λόγος για τους Φίλιπ Μλαντένοβιτς και Νεμάνια Μαξίμοβιτς από πλευράς Παναθηναϊκού, με τον τελευταίο να γίνεται επίσημα «πράσινος» μέσα στο καλοκαίρι, ενώ τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ εκπροσωπούν ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς και ο Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς αντίστοιχα.

Κάτω από τα γκολπόστ πρωταγωνιστούν ο Βάνια Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς της Τορίνο και ο Ραΐκοβιτς της Μαγιόρκα, ενώ ανερχόμενος είναι και ο νεαρός Πέτροβιτς της Τσέλσι. Στην άμυνα ξεχωρίζουν τα «θηρία» Πάβλοβιτς και Μιλένκοβιτς από Σάλτσμπουργκ και Φιορεντίνα αντίστοιχα, ενώ στα χαφ δεσπόζουν τα ονόματα των Κόστιτς της Γιουβέντους, Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς, που μέχρι πέρσι αγωνιζόταν στη Λάτσιο αλλά πλέον είναι στην Αλ Χιλάλ, Σάμαρτζιτς της Ουντινέζε και Λούκιτς της Φούλαμ.

Στη γραμμή κρούσης υπάρχει εξίσου μεγάλη ποιότητα, αφού την επιθετική γραμμή απαρτίζουν οι Τάντιτς, Μίτροβιτς, Γιόβιτς και φυσικά τα φώτα πέφτουν πάνω στον στράικερ της Γιουβέντους, Ντούσαν Βλάχοβιτς.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Βάνια Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς (Τορίνο), Πρέντραγκ Ραΐκοβιτς (Μαγιόρκα), Τζόρτζε Πέτροβιτς (Τσέλσι)

Αμυντικοί: Στραχίνια Πάβλοβιτς (Σάλτσμπουργκ), Νίκολα Μιλένκοβιτς (Φιορεντίνα), Μίλος Βελίκοβιτς (Βέρντερ Βρέμης), Σρνταν Μπάμπιτς (Σπαρτάκ Μόσχας), Ούρος Σπάγιτς (Ερυθρός Αστέρας), Νεμάνια Στόγιτς (Μπάτσκα Τόπολα)

Μέσοι: Σάσα Λούκιτς (Φούλαμ), Νεμάνια Γκούντελι (Σεβίλλη), Νεμάνια Μακσίμοβιτς (Παναθηναϊκός), Ιβάν Ίλιτς (Τορίνο), Σρνταν Μιχαΐλοβιτς (Ερυθρός Αστέρας), Σεργκέι Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς (Αλ Χιλάλ), Ντούσαν Τάντιτς (Φενέρμπαχτσε), Λαζάρ Σάμαρτζιτς (Ουντινέζε), Βέλικο Μπιρμάντσεβιτς (Σπάρτα Πράγας), Φίλιπ Κόστιτς (Γιουβέντους), Φίλιπ Μλαντένοβιτς (Παναθηναϊκός), Αντρίγια Ζίβκοβιτς (ΠΑΟΚ), Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς (ΑΕΚ)

Επιθετικοί: Αλεξάνταρ Μίτροβιτς (Αλ Χιλάλ), Ντούσαν Βλάχοβιτς (Γιουβέντους), Λούκα Γιόβιτς (Μίλαν), Πέταρ Ράτκοφ (Σάλτσμπουργκ)

4ος όμιλος

Αυστρία, Γαλλία, Ολλανδία, Πολωνία

Αυστρία

Η Αυστρία θα μεταβεί στη γειτονική Γερμανία για το Euro 2024 δίχως να έχει άγχος, αλλά θέλοντας να αποδείξει, ότι δικαίως θεωρείται πλέον ότι ανήκει στη μεσαία τάξη των Ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων.

Οι «μπούρσεν» βρίσκονται στην 25η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA και πάνε με αρκετά μεγάλα όνειρα στη διοργάνωση, καθώς εδώ κι έναν χρόνο έχουν υποστεί μόνο μία ήττα σε επίσημα παιχνίδια, αυτήν από το Βέλγιο εντός έδρας στα μέσα του περασμένου Οκτωβρίου.

Μέσα στο 2024 έχουν δώσει όλα κι όλα δύο φιλικά παιχνίδια τον Μάρτιο. Αρχικά επικράτησαν 2-0 εκτός έδρας της Σλοβακίας και μερικά εικοσιτετράωρα αργότερα διέλυσαν στο «Ερνστ Χάπελ» της Βιέννης την Τουρκία με 6-1, σ’ ένα ιστορικό αποτέλεσμα.

Με την Εθνική Αυστρίας έχει συμβεί το ιστορικά παράδοξο. Μέχρι το 1998 συμμετείχε συχνά σε Παγκόσμια Κύπελλα, έχοντας καταγράψει επτά παρουσίες και μία 3η θέση, όπως και μία 4η. Εδώ και 16 χρόνια όμως η κατάσταση άλλαξε άρδην.

Το 2008 ως διοργανώτρια -μαζί με την Ελβετία- έκανε το ντεμπούτο της σε Euro κι από τότε και μετά έχει κατορθώσει να έχει μία σχετικά σταθερή παρουσία, καθώς θα λάβει μέρος για τέταρτη φορά στα πέντε τελευταία τουρνουά. Μοναδική εξαίρεση ήταν το 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας όπου δεν μπόρεσε να προκριθεί.

Η προηγούμενη διοργάνωση ήταν και η μοναδική, στην οποία κατάφερε να συνεχίσει και πέρα από τη φάση των ομίλων, όμως στους «16» τέθηκε αντιμέτωπη με τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ιταλία, κοιτώντας τη στα μάτια αλλά «λυγίζοντας» στην παράταση.

Στα 65 του χρόνια ο Γερμανός Ραλφ Ράνγκνικ, αποτελεί εδώ και μία 25ετία έναν κόουτς, ο οποίος έχει δουλέψει στο υψηλότερο επίπεδο στη χώρα του, περνώντας μεταξύ άλλων από τον πάγκο ομάδων όπως η Σάλκε και η Στουτγκάρδη.

Το δυσάρεστο νέο αφορά την απουσία του μεγάλου αστεριού της Αυστρίας, καθώς λόγω τραυματισμού είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό, ότι ο Νταβίντ Αλάμπα δεν θα μπορέσει να δώσει το «παρών» και να ηγηθεί της ομάδας. Εξάλλου αποτελεί τον φυσικό αρχηγό της, με τον αμυντικό της Ρεάλ Μαδρίτης να έχει καταγράψει έως τώρα 105 συμμετοχές με το εθνόσημο.

Στην προεπιλογή βρέθηκε αλλά δεν επιλέχθηκε ο γκολκίπερ Στάνκοβιτς της ΑΕΚ και στα μετόπισθεν θα προσπαθήσει να ηγηθεί ο στόπερ Ντάνσο της γαλλικής Λανς. Στη μεσαία γραμμή, ξεχωρίζει φυσικά το όνομα του Μάρσελ Σάμπιτσερ της Μπορούσια Ντόρτμουντ, όμως αξιόπιστη λύση αποτελεί και ο Κόνραντ Λάιμερ της Μπάγερν Μονάχου.

Όσο για την επίθεση, δεδομένα δεν υπάρχει ο σπουδαίος στράικερ ο οποίος θα κάνει τη διαφορά. Παρ’ όλα αυτά η παρουσία του 35χρονου επιθετικού Μάρκο Αρναούτοβιτς έχει αξία, καθώς ο άσος της Ίντερ αποτελεί και τον ρέκορντμαν συμμετοχών στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα με 111 και 36 τέρματα.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Νίκλας Χελντ (Ραπίντ Βιέννης), Χάινζ Λίντνερ (Ουνιόν Σεν Zλουάζ), Πατρίκ Πεντζ (Μπρόντμπι)

Αμυντικοί: Φλάβιους Ντανίλιουτς (Σάλτσμπουργκ), Κέβιν Ντάνσο (Λανς), Φίλιπ Λάινχαρτ (Φράιμπουργκ), Φίλιπ Εμβενέ (Μάιντς), Στεφάν Ποσχ (Μπολόνια), Λέοπολντ Κέρφελντ (Ραπίντ Βιέννης), Γκερνό Τράουνερ (Φέγενορντ), Μαξιμίλιαν Βέμπερ (Γκλάντμπαχ)

Μέσοι: Κριστόφ Μπαουμγκάρτνερ (Λειψία), Φλοριάν Γκρίλιτς (Χοφενχάιμ), Μάρκο Γκρουλ (Ραπίντ Βιέννης), Φλοριάν Κάιντς (Κολωνία), Κόνραντ Λάιμερ (Μπάγερν), Αλεξάντερ Πρας (Στουρμ Γκρατς), Μαρσέλ Σάμπιτσερ (Ντόρτμουντ), Ρομάνο Σμιντ (Βέντερ Βρέμης), Ματίας Σέιντλ (Ραπίντ βιέννης), Νικολάς Σέιβαλντ (Λειψία), Πατρίκ Βίμερ (Βόλφσμπουργκ)

Επιθετικοί: Μάρκο Αρναούτοβιτς (Ίντερ), Μαξιμίλιαν Έντρουπ (Χάρτμπεργκ), Μίκαελ Γκρέγκοριτς (Φράιμπουργκ), Αντρέας Βάιμαν (Γουέστ Μπρομ)

Γαλλία

Η Γαλλία πάει στη Γερμανία για το Euro 2024, δίχως να αμφιβάλλει κανένας για την ποιότητά της και θέλοντας να ανέβει μετά από πολλά χρόνια ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, κάτι που της έχει λείψει πάρα πολύ.

Οι «μπλε» φιγουράρουν στη 2η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA, πίσω από την παγκόσμια πρωταθλήτρια Αργεντινή, δηλαδή την ομάδα που τους νίκησε στον τελικό του Μουντιάλ του Κατάρ τον Δεκέμβριο του 2022. Αν είχαν επικρατήσει εκείνη τότε θα στέκονταν στην κορυφή.

Η ιστορία της Εθνικής Γαλλίας στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα είναι μεγάλη. Στην παρθενική διοργάνωση του 1960 στο «σπίτι» της έμεινε στην 4η θέση. Απουσίασε από τις πέντε επόμενες για να γυρίσει ξανά μπροστά στο κοινό της το 1984 και να κατακτήσει το τρόπαιο με πρωταγωνιστή τον Μισέλ Πλατινί.

Το 1988 στα γήπεδα της Γερμανίας έκανε και το τελευταίο της «διάλειμμα», καθώς έμεινε εκτός. Έκτοτε έχει λάβει μέρος οκτώ διαδοχικές φορές και πάει για την ένατη. Στους ομίλους αποκλείστηκε μόνο το 1992 στη Σουηδία και το 2008 στην Αυστρία και την Ελβετία.

Το 2000 σήκωσε για δεύτερη και τελευταία φορά μέχρι σήμερα την κούπα επί ολλανδικού εδάφους και τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε αποκλειστεί στα ημιτελικά από την Τσεχία. Το 2016 έφτασε μέχρι τον τελικό εντός έδρας, όμως ηττήθηκε από την Πορτογαλία. Την  πάτησε λόγω χαλαρότητας στο προηγούμενο Euro, μένοντας εκτός συνέχειας στη φάση των «16» από την Ελβετία.

Ο προπονητής Ντιντιέ Ντεσάν, έχει καταφέρει κάτι πολύ δύσκολο.Ο 55χρονος ανέλαβε τα ηνία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας του, τον Ιούλιο του 2012, μετά το Euro εκείνης της χρονιάς.

Ουδείς περίμενε ότι θα στέριωνε σ’ έναν τόσο «ηλεκτρικό» πάγκο, καθώς πολλές φορές οι παίκτες κάνουν «πραξικοπήματα» για να διώξουν τον προπονητή. Ο ίδιος όμως εμπνέει εμπιστοσύνη και τον σέβονται όλοι οι ποδοσφαιριστές.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, αποτελεί τον ρέκορντμαν στην ιστορία της Εθνικής Γαλλίας έχοντας καθοδηγήσει τους «μπλε» σε 151 αγώνες, με απολογισμό 98 νίκες, 29 ισοπαλίες και 24 ήττες. Φυσικά η σπουδαιότερη στιγμή ήταν η κατάκτηση του Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία. Παράλληλα τους οδήγησε και στο τρόπαιο του Nations League το 2021. Το όνομά του είναι συνυφασμένο με το συγκεκριμένο πόστο και όχι άδικα.

Δεν προκαλεί σε κανέναν αίσθηση το γεγονός ότι οι Γάλλοι διαθέτουν ένα εκπληκτικό ρόστερ με τεράστιο ταλέντο σε όλες τις θέσεις και με πολλές λύσεις. Παίκτες που θα είναι στον πάγκο, σε οποιαδήποτε άλλη Εθνική θα έπαιζαν με άνεση βασικοί.

Κάτω από την εστία δεν θα υπάρχει πλέον ο Γιορίς, αλλά ο Μενιάν της Μίλαν είναι αμφίβολος και ίσως πάρει γάντια βασικού ο Σαμπά της Λανς ή ο Αρεολά της Γουέστ Χαμ. Η απουσία του Λούκας Ερναντέζ στην άμυνα είναι σημαντική όμως καλύπτεται, με τις λύσεις να είναι πολλές και τους Παβάρ, Κουντέ, Ουπαμεκανό και Σαλιμπά να ξεχωρίζουν.

Στη μεσαία γραμμή υπάρχει η επιστροφή του Καντέ στην αποστολή, όμως δύσκολα θα παίζει βασικός. Ο τραυματισμός του Τσουαμενί δημιούργησε αναστάτωση αλλά λογικά θα προλάβει. Ο Καμαβινγκά της Ρεάλ Μαδρίτης μοιάζει σίγουρος όμως υπάρχει και το παιδί-θαύμα Ζαΐρ-Εμερί, όπως επίσης και ο Φοφανά της Μονακό.

Όσο για την επίθεση, εδώ υπάρχει πλήθος επιλογών για όλα τα γούστα. Φυσικά το μεγάλο αστέρι δεν είναι άλλο από τον Κιλιάν Εμπαπέ ο οποίος λίγο πριν μετακομίσει στη Μαδρίτη και τη Ρεάλ, θέλει να κατακτήσει το Euro με την εθνική ομάδα της χώρας του. Παράλληλα συμμετέχει και ο «γερόλυκος» και πρώτος σκόρερ στην ιστορία των «μπλε», Ολιβιέ Ζιρού, όπως επίσης και ο βετεράνος πλέον Αντουάν Γκριεζμάν. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι οι εξαιρετικοί Κομάν και Ντεμπελέ θεωρούνται συμπληρωματικοί.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Μάικ Μενιάν (Μίλαν), Αλφόνς Αρεολά (Γουέστ Χαμ), Μπρις Σαμπά (Λανς)

Αμυντικοί: Μπεντζαμέν Παβάρ (Ίντερ), Ζιλ Κουντέ (Μπαρτσελόνα), Τεό Ερναντέζ (Μίλαν), Νταγιό Ουπαμεκανό (Μπάγερν Μονάχου), Ιμπραΐμα Κονατέ (Λίβερπουλ), Γουιλιάμ Σαλιμπά (Άρσεναλ), Ζονατάν Κλος (Μαρσέιγ), Φερλάν Μεντί (Ρεάλ Μαδρίτης)

Μέσοι: Ενγκολό Καντέ (Αλ-Ιτιχάντ), Αντριέν Ραμπιό (Γιουβέντους), Ορελιέν Τσουαμενί (Ρεάλ Μαδρίτης), Γιουσούφ Φοφανά (Μονακό), Εντουάρντο Καμαβινγκά (Ρεάλ Μαδρίτης), Ουαρέν Ζαΐρ-Εμερί (Παρί Σεν Ζερμέν)

Επιθετικοί: Ολιβιέ Ζιρού (Μίλαν), Αντουάν Γκριεζμάν (Ατλέτικο Μαδρίτης), Κιλιάν Εμπαπέ (Ρεάλ Μαδρίτης), Κίνγκσλεϊ Κομάν (Μπάγερν Μονάχου), Ουσμάν Ντεμπελέ (Παρί Σεν Ζερμέν), Μάρκους Τουράμ (Ίντερ), Ραντάλ Κόλο Μουανί (Παρί Σεν Ζερμέν)

Ολλανδία

Η Ολλανδία θα φτάσει στη γειτονική της Γερμανία, θέλοντας να αποδείξει ότι είναι ικανή να πρωταγωνιστήσει και δεν αποτελεί απλά μία μεγάλη δύναμη που βρίσκεται σε πτώση.

Τη δύναμή της επιβεβαιώνει και η θέση της στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA, εκεί όπου τον Απρίλιο έπεσε από 6η και στέκεται 7η. Από τη Γηραιά Ήπειρο είναι μπροστά της μόνο η -αντίπαλος στη φάση των ομίλων- Γαλλία, το Βέλγιο, η Αγγλία και η Πορτογαλία.

Ένα αρκετά «τρελό» στατιστικό συνοδεύει τις παρουσίες των «ιπτάμενων» Ολλανδών στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Το 1960 στο παρθενικό τουρνουά δεν συμμετείχαν καν στα προκριματικά κι έτσι δεν βρέθηκαν στα γήπεδα της Γαλλίας. Το 1984 δεν πήγαν ξανά στη Γαλλία καθώς αποκλείστηκαν στα προκριματικά και το 2016 δεν μπόρεσαν εκ νέου να ταξιδέψουν στην ίδια χώρα μένοντας εκτός στην προκριματική φάση.

Θα είναι η ενδέκατη συμμετοχή τους σε Euro και είχαν κάνει πρεμιέρα το μακρινό 1976 στη Γιουγκοσλαβία, τερματίζοντας μάλιστα στην 3η θέση. Το 1980 στην Ιταλία αποκλείστηκαν στους ομίλους και το 1988 στη Γερμανία σήκωσαν την κούπα, για μία και μοναδική φορά μέχρι σήμερα. Από τότε κι έπειτα μέτρησαν άλλες τρεις συμμετοχές στα ημιτελικά, το 1992 στη Σουηδία, το 2000 στη χώρα τους και το 2004 στην Πορτογαλία, χωρίς να προκριθούν ξανά σε τελικό.

Η τελευταία τους συμπαθητική πορεία ήταν το 2008, όταν αποκλείστηκαν στα προημιτελικά από τη Ρωσία και το 2012 απέτυχαν παταγωδώς γνωρίζοντας τρεις ήττες στον όμιλο, ενώ το 2020, μετά από καλή πορεία στο γκρουπ, την πάτησαν μένοντας εκτός συνέχειας στους «16» από την Τσεχία.

Έχει φτάσει στα 61 του χρόνια πλέον ο Ρόναλντ Κούμαν και παρά το γεγονός ότι θεωρείται και δικαίως ένας από τους ποδοσφαιριστές-θρύλους της Ολλανδίας, δεν ισχύει το ίδιο και για την προπονητική του καριέρα.

Από το 2000 κι έπειτα όταν ξεκίνησε να εργάζεται στους πάγκους, έχει καθοδηγήσει πολλές ομάδες και μάλιστα αρκετές μεγάλες, όμως δεν είναι αντίστοιχα πολλοί και οι τίτλοι του. Σε μία τετραετία με τον Άγιαξ συγκέντρωσε τέσσερα τρόπαια, ένα Σούπερ Καπ με την Μπενφίκα, ένα πρωτάθλημα με την Αϊντχόφεν, ένα Κύπελλο Ισπανίας με τη Βαλένθια, ένα Σούπερ Καπ με την Άλκμααρ κι άλλο ένα Κόπα ντελ Ρέι με την Μπαρτσελόνα το 2021.

Για την τελευταία, είχε αφήσει την Εθνική Ολλανδίας το καλοκαίρι του 2020, όμως το μετάνιωσε πικρά, καθώς απέτυχε παταγωδώς. Ευτυχώς για εκείνον η διοίκηση της Ομοσπονδίας δεν του κράτησε κακία και τον επανέφερε στη θέση από την Πρωτοχρονιά του 2023, μετά το Μουντιάλ του Κατάρ. Η παρουσία του εμπνέει δεδομένα σεβασμό αλλά όχι και σιγουριά στους παίκτες.

Γεμάτο αστέρια είναι το έμψυχο δυναμικό των «οράνιε», κάτι που άλλωστε συμβαίνει συχνά πυκνά. Σίγουρα δεν αποτελεί το πιο δυνατό ρόστερ της διοργάνωσης, αλλά υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις σε όλες τις θέσεις.

Είναι άγνωστο ποιος θα είναι ο βασικός τερματοφύλακας, με τον Μπάιλοου να έχει θεωρητικά ένα μικρό προβάδισμα.

Στην άμυνα φυσικά δεσπόζει η παρουσία του Φαν Ντάικ, με τον στόπερ της Λίβερπουλ να είναι -το μεγάλο αστέρι της ομάδας- αρχηγός κι ένας από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς στον πλανήτη. Ωστόσο δεν είναι μόνος καθώς υπάρχουν κι άλλες αξιόπιστες επιλογές όπως ο Ακέ της Μάντσεστερ Σίτι, ο Ντε Λιχτ της Μπάγερν αλλά και ο πολύπειρος Μπλιντ. Στη μεσαία γραμμή η εμπειρία του Βαϊνάλντουμ θα είναι σημαντική, ενώ ξεχωρίζει και ο Ντε Γιονγκ της Μπαρτσελόνα, ο οποίος πάντως τελικά στάθηκε άτυχος κι έμεινε εκτός λόγω τραυματισμού.

Τέλος στην επίθεση εκτός από τον Βέγκχορστ, δεν υπάρχει άλλος κλασικός φορ, με τον Μπρόμπεϊ να μπορεί να παίξει τον ρόλο αυτό, όμως υπάρχει πληθώρα από εξτρέμ για όλα τα γούστα. Την ίδια ώρα όποιοι έμειναν εκτός έγινε κατόπιν απόφασης του τεχνικού επιτελείου και δεν υπάρχει κάποια ηχηρή απουσία.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Μπαρτ Φερμπρίγκεν (Μπράιτον), Μαρκ Φλέκεν (Μπρέντφορντ), Τζάστιν Μπάιλοου (Φέγενορντ)

Αμυντικοί: Λούτσχαρελ Χετράουντα (Φέγενορντ), Ματίας Ντε Λιχτ (Μπάγερν Μονάχου), Βίρτζιλ Φαν Ντάικ (Λίβερπουλ), Νέιθαν Ακέ (Μάντσεστερ Σίτι), Ντάλεϊ Μπλιντ (Χιρόνα), Τζέρεμι Φρίμπονγκ (Μπάγερ Λεβερκούζεν), Ντένζελ Ντάμφρις (Ίντερ), Μίκι Φαν ντε Φεν (Τότεναμ), Στέφαν Ντε Φράι (Ίντερ), Ίαν Μάατσεν (Μπορούσια Ντόρτμουντ)

Μέσοι: Τζέρντι Σάουτεν (Αϊντχόφεν), Τσάβι Σίμονς (Λειψία), Τζορτζίνιο Βαϊνάλντουμ (Αλ-Ετιφάκ), Τιγιάνι Ράιντερς (Μίλαν), Τζόι Φίρμαν (Αϊντχόφεν), Τέουν Κούπμαϊνερς (Αταλάντα), Ράιαν Χράφενμπερχ (Λίβερπουλ), Τζέρντι Σάουτεν (Αϊντχόφεν)

Επιθετικοί: Βουτ Βέγκχορστ (Χόφενχαϊμ), Μέμφις Ντεπάι (Ατλέτικο Μαδρίτης), Κόντι Χάκπο (Λίβερπουλ), Ντόνιελ Μάλεν (Μπορούσια Ντόρτμουντ), Στέφεν Μπέργκβαϊν (Άγιαξ), Μπράιαν Μπρόμπεϊ (Άγιαξ), Τζόσουα Ζίρκζεε (Μπολόνια)

Πολωνία

Η Πολωνία πάει στα γήπεδα της Γερμανίας αποτελώντας πλέον μία σταθερή δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και θα προσπαθήσει να το αποδείξει για ακόμα μία φορά.

Οι «ερυθρόλευκοι» βρίσκονται στην 28η θέση της παγκόσμιας κατάταξης της FIFA κι ανέβηκαν δύο θέσεις τον περασμένο Απρίλιο, έστω κι αν η παρουσία τους στα προκριματικά της διοργάνωσης ήταν επιεικώς μέτρια, παρ’ όλα αυτά η εξασφάλιση του εισιτηρίου για το Euro τους βοήθησε να μπουν στους πρώτους τριάντα.

Ενδεχομένως θα πίστευε κάποιος ότι η Πολωνία θα βρισκόταν σταθερά στη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στις δώδεκα πρώτες διοργανώσεις δεν συμμετείχε μένοντας εκτός στα προκριματικά κι έκανε το ντεμπούτο της το 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας.

Από τότε μέχρι και σήμερα όμως, μετράει πέντε διαδοχικές παρουσίες και τέσσερις προκρίσεις, καθώς το 2012 ήταν η διοργανώτρια του τουρνουά παρέα με την Ουκρανία, αλλά έδωσε επίσης το «παρών» και το 2016 στη Γαλλία και το 2020 στις χώρες που διεξήχθη τότε το Euro.

Με εξαίρεση το 2016, δεν κατόρθωσε ποτέ άλλοτε να περάσει τη φάση των ομίλων. Πριν από οκτώ χρόνια είχε κατορθώσει να φτάσει μέχρι τα προημιτελικά, όπου κι αποκλείστηκε στα πέναλτι από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Πορτογαλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι σ’ εκείνη τη διοργάνωση, δεν ηττήθηκε καμία φορά στο ενενηντάλεπτο, έχοντας απολογισμό δύο νίκες και τρεις ισοπαλίες.

Στα 51 του χρόνια ο Μίχαλ Προμπίερζ, βρίσκεται μπροστά στη μεγαλύτερη πρόκληση της προπονητικής του καριέρας, εκτελώντας στην ουσία χρέη υπηρεσιακού τεχνικού, κάτι που θα αλλάξει ενδεχομένως, αν η παρουσία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος είναι επιτυχημένη.

Πρόκειται για έναν κόουτς, ο οποίος δεν έχει να επιδείξει σημαντικές επιτυχίες, στη σχεδόν εικοσαετή καριέρα του στους πάγκους. Βέβαια ίσως κάποιοι να τον θυμούνται, από το πολύ σύντομο πέρασμά του από την Ελλάδα και τον Άρη, τον οποίο είχε καθοδηγήσει για λιγότερο από δύο μήνες -και συνολικά έντεκα αγώνες- στα μέσα της σεζόν 2011/12.

Οι μοναδικοί τίτλοι του είναι το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ Πολωνίας με τη Γιαγκελόνια το 2010 και τα ίδια τρόπαια με την Κρακόβια, ακριβώς μία δεκαετία μετά, το 2020.

Μέχρι τον περασμένο Σεπτέμβριο ήταν προπονητής της Εθνικής Ελπίδων αλλά κλήθηκε να σώσει την κατάσταση όταν πάρθηκε η απόφαση να απομακρυνθεί ο Φερνάντο Σάντος ο οποίος απέτυχε παταγωδώς. Δεν αποτελεί κάποιο σπουδαίο όνομα στη χώρα του αλλά η διοίκηση της Ομοσπονδίας τον εμπιστεύεται και μένει να φανεί αν θα τη δικαιώσει.

Σε κανέναν δεν προκαλεί δέος το έμψυχο δυναμικό των «αετών», ωστόσο υπάρχουν ποδοσφαιριστές οι οποίοι ηγούνται σε κάθε γραμμή, με την επίθεση βέβαια να είναι η πιο ισχυρή και η δύναμη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.

Η παρουσία του Σέζνι κάτω από τα γκολπόστ δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας. Στην άμυνα το πιο μεγάλο όνομα είναι ο αριστερός μπακ της Άρσεναλ Γιάκουμπ Κίβιορ, ενώ ο βασικός στόπερ είναι ο Μπεντνάρεκ στης Σαουθάμπτον.

Στη μεσαία γραμμή υπάρχουν πολλές επιλογές και ξεχωρίζουν ο Ζιελίνσκι της Νάπολι, ο Φρανκόφκσι της Λανς, ο οποίος παίζει στα άκρα και ως μπακ. οι Μόντερ και Σεμπάστιαν Σιμάνσκι, παρών είναι και ο Νταμιάν της ΑΕΚ αλλά δύσκολα θα παίξει βασικός και ο Ζαλέφσκι της Ρόμα.

Η γραμμή κρούσης είναι εντυπωσιακή για τα δεδομένα της. Φυσικά δεσπόζει το όνομα του σούπερ σταρ Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι πιθανότατα στην τελευταία μεγάλη του διοργάνωση σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Ωστόσο στο πλευρό του έχει τον Μίλικ της Γιουβέντους, τον Πιόντεκ της Μπασακσεχίρ και τον άλλοτε παίκτη του ΠΑΟΚ και νυν της Βερόνα, Κάρολ Σφιντέρσκι.

Όσο για τις απουσίες, η πιο σημαντική είναι αναμφίβολα του δεξιού μπακ της Άστον Βίλα, Μάτι Κας, ενώ εκτός την τελευταία στιγμή χτύπησε ο επιθετικός Μίλικ και χάνει δεύτερο σερί Euro λόγω τραυματισμού. Εκτός κλήσεων έμειναν επίσης ο γκολκίπερ του Παναθηναϊκού, Ντραγκόφσκι και ο στόπερ του ΠΑΟΚ, Κεντζιόρα. Σταμάτησαν πέρσι οι Κριχόβιακ και Μπλαστσικόφσκι και δεν λογίζονται ως απόντες.

Η αποστολή

Τερματοφύλακες: Βόιτσεχ Σέζνι (Γιουβέντους), Λούκας Σκορούπσκι (Μπολόνια), Μάρτσιν Μπούλκα (Νις), Ματέους Κοχάλσκι (Σταλ Μίελετς)

Αμυντικοί: Γιαν Μπεντνάρεκ (Σαουθάμπτον), Μπάρλος Μπερεζίνσκι (Έμπολι), Γιάκουμπ Κίβιορ (Άρσεναλ), Τιμοτέους Πούχατς (Καϊζερσλάουτερν), Μπάρτος Σάλαμον (Λεχ Πόζναν), Πάβελ Νταβίντοβιτς (Βερόνα), Πάβελ Μπόχνιεβιτς (Χέρενφεν), Σεμπάστιαν Βαλουκίεβιτς (Έμπολι)

Μέσοι: Καμίλ Γκροζίτσκι (Πογκόν Στσέτσιν), Πιότρ Ζιελίνσκι (Νάπολι), Πρζέμισλαβ Φρανκόφσκι (Λανς), Σεμπάστιαν Σιμάνσκι (Φενέρμπαχτσε), Γιάκουμπ Μόντερ (Μπράιτον), Νταμιάν Σιμάνσκι (ΑΕΚ), Νικόλα Ζαλέφσκι (Ρόμα), Μπάρτος Σλις (Ατλάντα Γιουνάιτεντ), Μίχαλ Σκόρας (Κλαμπ Μπριζ), Γιακούμπ Πιοτρόφσκι (Λουντογκόρετς), Τάρας Ρόμαντσουκ (Γιαγκελόνια), Κάσπερ Ουρμπάνσκι (Μπολόνια)

Επιθετικοί: Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι (Μπαρτσελόνα), Κάρολ Σφιντέρσκι (Βερόνα), Κριστόφ Πιόντεκ (Μπασακσεχίρ), Άνταμ Μπούκσα (Αντάλιασπορ)