Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Γιβραλτάρ εξέφρασε την οργή της μετά τα «προσβλητικά» και «μεροληπτικά» συνθήματα παικτών της εθνικής Ισπανίας κατά τη διάρκεια των εορταστικών εορτασμών στη Μαδρίτη μετά τη νίκη τους επί της Αγγλίας στο Euro 2024.

Κατά τη διάρκεια των εορτασμών, Ρόδρι και Αλβάρο Μοράτα τραγούδησαν το τραγούδι: «Gibraltar is Spanish» (Το Γιβραλτάρ είναι ισπανικό), προκαλώντας αντίδραση στο υπερπόντιο έδαφος του Ηνωμένου Βασιλείου, που βρίσκεται στα νότια της Ισπανίας.

Με δελτίο τύπου, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Γιβραλτάρ ανακοίνωσε την πρόθεσή της να «υποβάλει επίσημη καταγγελία στην UEFA, μετά τους πανηγυρισμούς της εθνικής ανδρών της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Euro 2024», επικρίνοντας «την εξαιρετικά προκλητική και προσβλητική φύση των εορτασμών. Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει θέση για τέτοια συμπεριφορά».

Ανακοίνωση κυβέρνησης Γιβραλτάρ

Η κυβέρνηση του Γιβραλτάρ δήλωσε «απογοητευμένη» από τα σχόλια που έκαναν οι παίκτες για το έδαφος, κρίνοντάς τα «εντελώς περιττά» και «άκρως προσβλητικά για τους Γιβραλτάριους».

«Η θλιβερή χρήση της πλατφόρμας των πανηγυρισμών γύρω από την κατάκτηση του Eurocup για την προώθηση της ιδέας του σφετερισμού του εδάφους του Γιβραλτάρ είναι αντίθετη με την αρχή ότι ο αθλητισμός δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την προώθηση οποιασδήποτε πολιτικά αμφιλεγόμενης ιδεολογίας», όπως τονίστηκε.

Το καθεστώς του εδάφους αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια ένα ευαίσθητο πολιτικό ζήτημα, με ορισμένους στην Ισπανία να πιστεύουν ότι ο έλεγχος της Βρετανίας είναι παράνομος. Οι εντάσεις έχουν εκτοξευθεί μετά το Brexit, με το καθεστώς του Γιβραλτάρ μετά το δημοψήφισμα να παραμένει σε εκκρεμότητα στις συνομιλίες.

Το ιστορικό

Το καθεστώς του Γιβραλτάρ – που ιδρύθηκε από το χαλιφάτο των Αλμοχάντ πριν από περίπου 850 χρόνια – παραμένει αμφιλεγόμενο στην Ισπανία.

Το έδαφος και η πόλη παραχωρήθηκαν για πρώτη φορά στους Βρετανούς κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής στις αρχές του 18ου αιώνα.

Η Ισπανία συμφώνησε σε ειρήνη το 1713 μετά από έναν μακρύ και αιματηρό πόλεμο, παραιτούμενη από την αξίωσή της για τον γαλλικό θρόνο και παρέχοντας εγγυήσεις ότι οι δύο χώρες δεν θα συγχωνευθούν για να διασφαλιστεί η ισορροπία δυνάμεων στην ήπειρο.

Ως μέρος του όρου, η Βρετανία κράτησε το Γιβραλτάρ, το οποίο θα γινόταν σημαντική βάση για τον έλεγχο της Μεσογείου σε μεταγενέστερους πολέμους.

Αλλά η συνθήκη δεν καθόριζε σαφείς γραμμές που να οριοθετούν την αρχή της βρετανικής επικράτειας και το τέλος της ισπανικής, τροφοδοτώντας έντονα συναισθήματα σχετικά με τις διεκδικήσεις στην περιοχή.

Η Ισπανία διεκδικεί σταθερά την κυριαρχία, συμπεραίνοντας ότι η περίμετρος της παλιάς πόλης του 1704 καθορίζει τα όρια της βρετανικής διεκδίκησης και μόνο, αλλά το σύνταγμα του Γιβραλτάρ λέει ότι δεν μπορεί να υπάρξει μεταβίβαση στην Ισπανία χωρίς τη λαϊκή συναίνεση.

Ένα δημοψήφισμα του 2002 μεταξύ των κατοίκων έδειξε συντριπτική υποστήριξη για το status quo, ωστόσο το Brexit, περιέπλεξε τα όλο θέμα, με πολλούς ντόπιους να εξαρτώνται από την ελεύθερη και εύκολη μετακίνηση μεταξύ Ισπανίας και Γιβραλτάρ.

Οι εντάσεις κορυφώθηκαν για λίγο το 2019, όταν το πλοίο HMS Sabre του Βασιλικού Ναυτικού αναχαίτισε ένα ισπανικό περιπολικό σκάφος μετά από υποτιθέμενη εισβολή στα χωρικά ύδατα του Γιβραλτάρ.