Η Ολυμπιακή Φλόγα που άναψε στις 5 Αυγούστου στο θρυλικό «Μαρακανά» του Ρίο ντε Τζανέιρο έσβησε στις 04:30 τα ξημερώματα σηματοδοτώντας το τέλος των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων και των πρώτων στην ιστορία στη Νότια Αμερική. Αντίο Ρίο, λοιπόν και  ήδη ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση των… τεσσάρων χρόνων για τους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο, καθώς οι Βραζιλιάνοι παρέδωσαν στους Ιάπωνες. 

Η Τελετή Λήξης στο Ρίο ξεκίνησε με την προβολή βίντεο με εντυπωσιακά αθλητικά στιγμιότυπα από τους Ολυμπιονίκες όλων των αθλημάτων στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Με την υπογραφή της πιο επιτυχημένης σχεδιάστριας καρναβαλιού του Ρίο ντε Τζανέιρο, της 69χρονης Ρόσα Μαγκαλιάες, τη μουσική επιμέλεια του Νορβηγού DJ Kygo και τη μαγευτική φωνή της Ρομπέρτα Σα ακολούθησε το καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσης. 

Οι περίπου 42.000 τυχεροί που κατέβαλαν από 715 έως 3.200 δολάρια για να βρεθούν στις κερκίδες του «Μαρακανά» παρακολούθησαν χορογραφίες που αναπαριστούσαν τροπικά πουλιά, εν γένει την πανίδα και τη χλωρίδα της Βραζιλίας, αλλά και σχηματισμούς των Ολυμπιακών Κύκλων. 

Τα έντονα πρασινοκίτρινα χρώματα, αυτά της σημαίας της Βραζιλίας, αλλά και των παπαγάλων Μακάο κυριαρχούσαν και, με τα μεγάφωνα να παίζουν ήχους σάμπα, η σημαιοφόρος της Ελληνικής Ολυμπιακής αποστολής, η «χρυσή» επικοντίστρια, Κατερίνα Στεφανίδη, έκανε πρώτη την είσοδό της, με την έναρξη της παρέλασης των 207 αντιπροσωπειών των χωρών και των προσφύγων.
 
Η απονομή μεταλλίων του Μαραθωνίου ανδρών ήταν η επόμενη στο πρόγραμμα και είχε πρωταγωνιστή τον Κενυάτη Ελιούντ Κιπτσόγκ που ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, μέσα στο ιστορικότερο στάδιο της Βραζιλίας. Ακολούθησε ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας «μαμάς» των Ολυμπιακών Αγώνων και αμέσως μετά μια παιδική χορωδία τραγούδησε τον Ολυμπιακό Ύμνο σε σύνθεση του Σπύρου Σαμάρα και ποίηση του Κωστή Παλαμά, που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 1896.

Και μετά ήρθε η ώρα του Τόκιο, με μια οκτάλεπτη παράσταση – πρώτη γεύση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα πραγματοποιηθούν σε τέσσερα χρόνια από τώρα. Η ολυμπιακή σημαία παραδόθηκε στην επόμενη διοργανώτρια πόλη. Την παρέλαβε η πρόσφατα εκλεγμένη κυβερνήτης της πόλης, Γιουρίκο Κοΐκε, παρουσία του πρωθυπουργού της Ιαπωνίας, Σίνζο ‘Αμπε.

Εν τη απουσία του προσωρινού προέδρου της Βραζιλίας, Μισέλ Τεμέρ, καθώς αποφάσισε να μην παρευρεθεί μετά τις αποδοκιμασίες, των οποίων έτυχε κατά την Τελετή Έναρξης, ο πρόεδρος της Ολυμπιακής Επιτροπής της Βραζιλίας, Κάρλος Αρτούρ Νούζμαν, πήρε το λόγο για να αποχαιρετίσει εκ μέρος του Ρίο τους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, Τόμας Μπαχ, κήρυξε εν συνεχεία τη λήξη των 31ων Ολυμπιακών Αγώνων, ευχαριστώντας πρώτα το Ρίο ντε Τζανέιρο και κατόπιν τους αθλητές – πρόσφυγες: «Καλώ τη νεολαία του κόσμου να ενωθεί και πάλι σε τέσσερα χρόνια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Αντίο Ρίο ντε Τζανέιρο».

Και η Ολυμπιακή Φλόγα έσβησε.

Η ελληνική ολυμπιακή ομάδα

Η ελληνική αποστολή, επιστρέφει με έξι μετάλλια στις αποσκευές της -τρία χρυσά μετάλλια, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα- αλλά και σπουδαίες εμφανίσεις.

Πρόκειται για την πέμπτη καλύτερη συγκομιδή μεταλλίων της χώρας μας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα μετρά 50 μετάλλια στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 1896 ενώ ακολουθούν τα 16 μετάλλια της Αθήνας το 2004, τα 13 μετάλλια του Σίδνεϊ το 2000, τα 8 μετάλλια της Ατλάντα το 1996 και φυσικά τα 6 μετάλλια του Ρίο το 2016.

Στους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο, η Ελλάδα πανηγύρισε τη διπλή επιτυχία της Άννας Κορακάκηστην σκοποβολή με ένα χρυσό και ένα χάλκινο μετάλλιο, το χρυσό μετάλλιο στον τελικό των κρίκων από τον Λευτέρη Πετρούνια, το χρυσό της Κατερίνας Στεφανίδη στον τελικό του επί κοντώ, το εμβληματικό ασημένιο του Σπύρου Γιαννιώτη στα 10 χλμ. ανοιχτής θάλασσας, αλλά και το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησαν οι Τάκης Μάντης και Παύλος Καγιαλής στα 470 της ιστιοπλοΐας.