Λίγο μετά την έναρξή του, το ράλι του Ντακάρ οδήγησε στην αφαίρεση ακόμα μιας ζωής. Το 55ο θύμα από την ίδρυσή του ράλι το 1979 είναι μια Αργεντινή 28χρονη γυναίκα που βρήκε τραγικό θάνατο από το 4Χ4 που οδηγούσαν οι Mirco Schultis και Ulrich Leardi όταν αυτό βγήκε από την πορεία του και εισήλθε με ταχύτητα στο χώρο που ήταν μαζεμένο το πλήθος.

Η γυναίκα εξέπνευσε λίγο αργότερα, κατά τη μεταφορά της στο νοσοκομείο, ωστόσο οι οδηγοί του επίμαχου αυτοκινήτου δεν όφειλαν να σταματήσουν, καθώς πρόκειται για ένα ράλι που πρέπει να «συνεχίζει» οτιδήποτε και αν συμβεί κατά τη διάρκειά του. Αυτό, ωστόσο, αργά ή γρήγορα θα ξεσήκωνε αντιδράσεις…

Και πράγματι έτσι έγινε: στις 3 Ιανουαρίου το κόμμα Génération Ecologie εξέδωσε διάγγελμα με το οποίο κατακεραυνώνει το ράλι του Ντακάρ, απαιτώντας την κατάργησή του και σχολιάζοντας ότι «μετά τις περιβαλλοντικές καταστροφές που επέφερε στην Αφρική, μετά τους σκοτωμούς Αφρικανών έξω από τα χωριά τους, το ράλι του θανάτου διέσχισε τον Ατλαντικό για να φέρει την καταστροφή στην Αργεντινή και στη Χιλή».

Από την πλευρά του, το «Ίδρυμα για την Προστασία του Περιβάλλοντος» της Αργεντινής ξεκίνησε δικές του πολιτικές αλλά και νομικές κινήσεις ενάντια στην διοργάνωση και ενάντια στο διευθυντή της, Etienne Lavigne. Σε σχετικό ανακοινωθέν, το ίδρυμα διακηρύσσει ότι θεωρεί απολύτως παράνομο το εν λόγω ράλι, καθώς πρόκειται για «διασκέδαση για τους πλούσιους του Βορείου Ημισφαιρίου, οι οποίοι έρχονται να βιώσουν την περιπέτεια στον τρίτο κόσμο. Και εμείς, οι πολίτες του Νότου, απομένουμε με τους νεκρούς μας, τους τραυματίες μας και το κατεστραμμένο περιβάλλον μας».

Πηγή: Le Monde