Η είδηση του θανάτου του τελευταίου βόρειου λευκού ρινόκερου στην Κένυα κάνει εδώ και ώρες το γύρο του κόσμου, προκαλώντας θλίψη αλλά και ανησυχία.  Οι επιστήμονες που ασχολούνται με ζώα υπό εξαφάνιση κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και προειδοποιούν ότι ο θάνατος του Sudan, όπως ονομαζόταν ο ρινόκερος, αποτελεί ένδειξη ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα πλέον χαρακτηρίζεται ως μη βιώσιμη και οδηγεί σε μια νέα εποχή μαζικών εξαφανίσεων ζώων σε όλο τον κόσμο.

Ads

Ο Sudan, ο «τρυφερός γίγαντας» που ζούσε στη μονάδα συντήρησης ζώων Ol Pejeta στην Κένυα, πέθανε τη Δευτέρα μετά από ευθανασία, αφού ο πόνος που βίωνε από μια εκφυλιστική ασθένεια είχε γίνει αφόρητος. Ωστόσο βρίσκονται ακόμη στη ζωή δύο θηλυκοί ρινόκεροι του είδους του, η κόρη και η εγγονή του, και εκπρόσωποι της επιστημονικής κοινότητας ελπίζουν να γίνει εφικτή η γονιμοποίησή τους μέσω της μεθόδου της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Ο Colin Butfield, διευθυντικό στέλεχος της WWF, ανέφερε στο Guardian ότι ο θάνατος του εμβληματικού αυτού πλάσματος αποτελεί τραγωδία και τόνισε την ευρύτητα της κρισιακής κατάστασης με την οποία είναι αντιμέτωπος ο πλανήτης: «Βιώνουμε μια αναμφίβολη κρίση εξαφανίσεων ειδών και ο θάνατος είναι μόλις ένας μικρό κομμάτι της».

Από το 1970, οι μέσοι πληθυσμοί των σπονδυλωτών ζώων έχουν μειωθεί κατά περισσότερο από 50%, σύμφωνα με τον Butfield, ενώ εκτιμάται ότι περίπου 10.000 άλλα είδη εξαφανίζονται κάθε χρόνο.

Ads

Ο θάνατος του ρινόκερου Sudan κινητοποίησε τους κατοίκους της Κένυας, και ιδιαίτερα τη νεολαία, που εξοργισμένη απαιτεί να ληφθούν μέτρα ώστε να εμποδιστεί το να συμβεί το ίδιο με ζώα όπως οι ελέφαντες, οι μαύροι ρινόκεροι, οι καμηλοπαρδάλεις και άλλα.

Περίπου μισό εκατομμύριο ρινόκεροι ζούσαν στην Αφρική και την Ασία το 1900. Εξαιτίας όμως της διαδεδομένης λαθροθηρίας τους για το εμπόριο των κεράτων τους, αλλά και της καταστροφής των βιοτόπων τους, ο αριθμός τους είχε μειωθεί στους 70.000 μέχρι το 1970.

Από τότε ο βόρειος λευκός ρινόκερος μετατράπηκε σε ένα από τα διάφορα υπο-είδη που θα οδηγούνταν στο χείλος της εξαφάνισης. Ωστόσο, ο Sudan που ήταν 45 ετών είχε καταφέρει να επιβιώσει. Μεταφέρθηκε στον ζωολογικό κήπο Dvůr Králové στη Τσεχική Δημοκρατία τη δεκαετία του 1970, μέχρι που επέστρεψε στην Αφρική, όπου σύμφωνα με όσους εργάζονταν στη μονάδα συντήρησης του Ol Pejeta, «έκλεψε την καρδιά πολλών με την αξιοπρέπεια και τη δύναμή του».

Η κτηνιατρική ομάδα του Ol Pejeta δήλωσε στο Guardian ότι αποφάσισε να κάνει ευθανασία στο Sudan όσο εκείνος κοιμόταν, αφού η κατάστασή του είχε επιδεινωθεί, αφήνοντάς τον με άσχημες πληγές στο δέρμα. Πιο συγκεκριμένα, ο ρινόκερος δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος και ήταν εμφανές ότι υπέφερε.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Έσσεξ και περιβαλλοντικός κοινωνικός επιστήμονας, Ted Benton, δήλωσε χθες: «Το γεγονός ότι βλέπουμε το περιστατικό στις ειδήσεις σημαίνει πως υπάρχει ένα ευρύ κοινωνικό αίσθημα μετάνοιας και ενδιαφέροντος από πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν δει, και πιθανότατα δεν περιμένουν να δουν ποτέ, έναν λευκό ρινόκερο και είναι σημαντικό καθώς υποδεικνύει ότι ο κόσμος πραγματικά νοιάζεται». Πρόσθεσε επίσης: «Μέσα από το σημερινό οικονομικό σύστημα και την παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιούμε περισσότερους από τους πόρους και το χώρο της γης από όσο αυτή μπορεί να αντέξει. Αυτό δεν είναι απλώς μια απειλή για άλλα είδη, αυτή είναι μια άμεση απειλή για την επιβίωσή μας ως άνθρωποι».

Μένει τώρα να δούμε τι μέτρα θα πάρει η διεθνής κοινότητα για την προστασία των ζώων που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, πρωτού να γίνουμε μάρτυρες ακόμη μιας περιβαλλοντικής συμφοράς.  

image