“Τoumast”, στα Tamashek – τη γλώσσα των Tuareg – σημαίνει «ταυτότητα» .

Η συγκεκριμένη ταινία καταγράφει και μας μεταφέρει ένα μέρος της πρόσφατης ιστορίας των Tuareg.  Μια κατακερματισμένη ιστορία που χαρακτηρίζεται από ταλαιπωρία, περιπλάνηση, εξέγερση και αδικία – αλλά και από ταξίδια, ανακούφιση και ελπίδα. Ο Moussa Ag Keyna, πρώην αντάρτης και μουσικός, μας οδηγεί στις σύνθετες αυτές τροχιές. Σκηνοθεσία: Dominique Margot

Είναι το βραβευμένο ντοκιμαντέρ που διατίθεται αυτό το Σαββατοκύριακο δωρεάν για τους συνδρομητές του tvxs.gr μέσω του 24ores.gr και στη συνέχεια θα βρίσκεται διαθέσιμο στην πλατφόρμα του souldefinition.net. 

Δείτε εδώ το ντοκιμαντέρ

Τoumast, κιθάρες και καλάσνικοφ

Γεννημένος στην κοιλάδα του Azawagh, στα σύνορα του Μάλι και του Νίγηρα, ο Moussa είναι σήμερα μουσικός, συγγραφέας και συνθέτης τραγουδιών. Ζει στο Παρίσι και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, τόσο σε περιοδεία όσο και επιστρέφοντας στην οικογένεια και τους φίλους του στη χώρα όπου μεγάλωσε. Εκεί επισκέπτεται γνωστά μέρη όπου οριακά γλίτωσε τη ζωή του τη δεκαετία του 1990.

Τότε ήταν μόλις είκοσι και έφερε ένα «Καλάς». Όπως πολλοί άλλοι νέοι της γενιάς του, ήταν επαναστάτης και αποφασισμένος να απελευθερώσει το λαό του από τον ζυγό των κρατών του Μάλι και του Νίγηρα. Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο πόδι και είδε αρκετούς από τους συναγωνιστές του να πεθαίνουν. Μαζί τους είχε παίξει κιθάρα και τραγούδησε την αντίσταση του λαού του.Μαζί είχαν ένα όνομα, Toumast.

Μετά από αυτά τα γεγονότα, ο Μούσα αποφάσισε να αναζωογονήσει αυτήν την ομάδα, να παρατείνει την ταυτότητα των συντρόφων του και, επιπλέον, εκείνης όλων των ανθρώπων του. Γράφει, συνθέτει και τραγουδά σα να το κάνει για να μην σβήσει, για να συνεχιστεί η μάχη. Ο Moussa αντάλλαξε το Kalashnikov με μια κιθάρα στην υπηρεσία του ίδιου σκοπού: μιας ζωής ελεύθερης, χωρίς δεσμούς, αν δεν τους επιβάλλει ένα άτομο ή μια ομάδα στον εαυτό του.

Η Αμινάτου, που τραγουδά σήμερα με τον Μούσα, εμφανίζεται ανά διαστήματα καθ ‘όλη τη διάρκεια της ταινίας, επαναφέροντας αναμνήσεις από την παιδική της ηλικία, στιγμές που η κακουχία και η φτώχεια, η ασθένεια, η εξέγερση και η σφαγή  ήταν όλα όσα μπορούσαν να φανούν στον ορίζοντα: μια εποχή που “τίποτα δεν λειτουργούσε, τα πάντα ήταν λυπηρά”. Και όταν επιστρέφει σε αυτές τις στιγμές τώρα, οι εικόνες επιστρέφουν ανέπαφες, βυθισμένες στο μυαλό της για πάντα.

Μετά το 1996 και την επιστροφή της ειρήνης στο Μάλι και τον Νίγηρα, οι Tuareg σημείωσαν πρόοδο.  Ο Μούσα και η Αμινάτου ηχογράφησαν δύο δίσκους και ταξίδεψαν από το ένα διεθνές μουσικό φεστιβάλ στο άλλο.  Πίσω στο σπίτι, η ζωή επέστρεψε στη συνήθη πορεία της.  Οι γυναίκες του Kidal, στο βόρειο τμήμα του Μάλι, ίδρυσαν συλλόγους για να παρέχουν βοήθεια σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη  και να κάνουν την κουλτούρα τους να ακμάσει. Τα τραγούδια τους, στο ρυθμό του tendé, βοήθησαν να επουλωθούν οι πληγές. Έπειτα ο ορίζοντας σκοτείνιασε ξανά το 2006. Η βία επανεμφανίστηκε στην ίδια περιοχή και για σχεδόν τους ίδιους λόγους.

Το «Toumast – Guitars And Kalashnikovs», που γυρίστηκε το 2008, συνέπεσε με αυτήν τη νέα σελίδα στη δύσκολη ιστορία των Tuaregs.  Μια νοσοκόμα σε έναν από τους κλάδους της Areva στο Νίγηρα, ένας νεαρός απόφοιτος και ένας από τους μπροστάρηδες της εξέγερσης στο Μάλι,  και οι τρεις τους συμμέτοχοι στον ένοπλο αγώνα, μοιράζονται τις απόψεις τους, δείχνοντας από μέσα τις δυσκολίες που υποφέρουν.