Από τα κομψότερα δείγματα της βενετσιάνικης φρουριακής αρχιτεκτονικής και από τα ελάχιστα κάστρα που στο εσωτερικό τους σώζονται οικίες και ναοί, το κάστρο της Κορώνης, κυριεύει με τον επιβλητικό του όγκο σχεδόν ολόκληρο το ακρωτήριο Ακρίτας, στο νότιο άκρο του Μεσσηνιακού Κόλπου. Χτίστηκε από τους Ενετούς τον 13ο αιώνα και ενισχύθηκε από τους Οθωμανούς τον 16ο αιώνα.

Η γραφική ανηφορική διαδρομή, που ξεκινάει από τον μόλο, μας γυρίζει αιώνες πίσω καθώς συναντάμε τμήματα τόσο του βυζαντινού κάστρου που προϋπήρχε όσο και της αρχαίας οχύρωσης.

Τα στενά καλντερίμια μας οδηγούν στην κεντρική πύλη του κάστρου, στη βόρεια πλευρά. Εδώ, ήταν συγκεντρωμένο το σύνολο του οικισμού στη προσπάθειά του να προφυλαχθεί από τις επιδρομές των κατακτητών και των πειρατών.

Σήμερα, όμως, ελάχιστα σπίτια κατοικούνται. Στο εσωτερικό του κάστρου σώζονται λαξευμένοι τάφοι, υπόγειες θολωτές δεξαμενές από πελεκημένους ογκόλιθους για τη συλλογή βρόχινου νερού, ο οκταγωνικός πύργος – δείγμα της Οθωμανικής αρχιτεκτονικής – οι εκκλησίες της Αγίας Σοφίας (βυζαντινή εκκλησία του 12ου αιώνα) και του Αγίου Χαραλάμπους (παλιό τζαμί που όμως σήμερα λειτουργεί ως ορθόδοξος ναός) καθώς και το μοναστήρι του Ιωάννη Προδρόμου.

Αξίζει μια στάση στο πλάτωμα του κάστρου για να θαυμάσετε τη συγκλονιστική θέα: όλος ο Μεσσηνιακός κόλπος στα πόδια σας και στο βάθος οι χιονισμένες κορυφές του Ταΰγετου!