Στα παιδιά, πολλές φορές φαντάζει περίεργο ότι οι δασκάλες τους μπορεί να πηγαίνουν ακόμη σχολείο. Την εμπειρία της από τους δικούς της μαθητές, του νηπιαγωγείου, καταγράφει η Χρύσα Βαίτση. Τα παιδιά έδειξαν πραγματικό ενδιαφέρον για να μάθουν την Νοηματική γλώσσα που η ίδια διδάσκεται.   

Ήδη από πέρσι είχαν δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουν για τη Νοηματική γλώσσα που τους είχα πει ότι διδάσκομαι. Αφού ανακάλεσαν διάφορες εμπειρίες τους και συνειδητοποίησαν που συνήθως τη βλέπουν (απογευματινό δελτίο ειδήσεων), θέλησαν να μάθουν και τί είναι.

Το ενδιαφέρον τους ήταν έκδηλο και οι ερωτήσεις τους για λέξεις πολλές. Εκεί που έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο ήταν στο να μάθουν να νοηματίζουν με το αλφάβητο της νοηματικής το όνομά τους. Βέβαια, υπήρξαν κάποιες δυσκολίες λόγω… μεγέθους των ονομάτων τους (Ιλάειρα και Στεφανία θα τα καταφέρουμε!)

Φέτος όμως, μετά από την προσέγγιση των αισθήσεων στο νηπιαγωγείο, μέσω του σχεδίου εργασίας για το σώμα, το ενδιαφέρον των παιδιών για τη νοηματική αναζωπυρώθηκε! Με ρώτησαν αν έχω βιβλία και τους έδωσα τις σημειώσεις μου. Παρατήρησαν εύστοχα πως οι φωτοτυπίες που διδάσκομαι δεν είναι τίποτα άλλο από κείμενα, παραμύθια και εικόνες. Έτσι, ξεκίνησα να τους αφηγούμαι κάποια από αυτά, αφού πρώτα τα είχαμε διαβάσει και είχαν συγκρατήσει το νόημά τους.

Η Χλόη είχε μία ιδέα όμως: αφού στις φωτοτυπίες που είδαν στις σημειώσεις η ΑΒ ήταν ζωγραφιές (= σκίτσα), γιατί να μην φτιάξουμε τη δική μας με φωτογραφίες μας;  Έτσι κι έγινε. 

Σχεδόν μέσα σε δύο μέρες, στο τελευταίο απογευματινό δρομολόγιο και με τη βοήθεια των νηπίων που επεσήμαναν την διαδοχικότητα των γραμμάτων, τα παιδιά έφτιαξαν αυτό:

Αλλά η δημιουργικότητα των παιδιών δε σταμάτησε εκεί: η Ιλάειρα πρότεινε να φτιάξουν μια ΑΒ στη νοηματική, τελείως δική τους, από το μυαλό τους. Και το αποτέλεσμα είναι απίθανο:

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με τη γλώσσα των κωφών συνειδητοποιώντας ότι εκτός από το στόμα μπορούν να μιλήσουν και τα χέρια μας. 

Μέσω των παραμυθιών και των εικόνων είδαν ότι η έκφραση αλλάζει ανάλογα με αυτό που θέλουμε να πούμε, όπως ακριβώς και στην ομιλούμενη γλώσσα. Μέσω του πειραματισμού τους με τα νοήματα εξάσκησαν ιδιαίτερα την λεπτή τους κινητικότητα και την εκφραστικότητά τους.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η διαδικασία δημιουργίας της ΑΒ. Πολλές φορές, τα παιδιά απέδιδαν με καθρεπτισμό τα γράμματα. Οι υπόλοιποι που κοιτούσαν συγκριτικά τη φωτοτυπία και το χέρι του παιδιού που νοημάτιζε το γράμμα έδιναν οδηγίες για διόρθωση και η επιτυχία δεν αργούσε να έλθει!

Από την Χρύσα Βαίτση, cross-class projects’ coordinator.

via enallaktikos.gr