Η ελληνική γη είναι υπεύθυνη για την παραγωγή πληθώρας φρούτων, λαχανικών και μυρωδικών, απαραίτητων για τη μεσογειακή διατροφή, που όλο και περισσότεροι άνθρωποι φαίνεται να υιοθετούν ανά τον κόσμο. Η χώρα μας, εξυπηρετώντας την τεράστια ζήτηση σε αγαθά από διαφορετικές χώρες και ηπείρους, στρέφεται εκ νέου στην παραγωγή, και διάφορες βιοτεχνίες ανά την επικράτεια εκμεταλλεύονται αυτή τη στροφή για τη μεταποίηση πρωτογενών προϊόντων σε προϊόντα delicatessen. 

Αυτό έκανε και η Ιωάννα Μπαλαφούτη, όταν ίδρυσε την «Πυλιακή Γη» το 2009, εγκαταλείποντας οριστικά μια έτοιμη καριέρα στον χώρο της επικοινωνίας.

Η «Πυλιακή Γη» εμπορεύεται gourmet προϊόντα delicatessen, όπως γλυκό του κουταλιού με ελιές Καλαμών και κρασί, αποδεικνύοντας ότι μια ελληνική επιχείρηση με βάση τα τρόφιμα μπορεί να διαπρέψει εκτός συνόρων και μάλιστα με πρωτοποριακά προϊόντα, που δεν αναπαράγουν τα γαστρονομικά κλισέ του τόπου μας. 

Προσκεκλημένη στο Ευρωκοινοβούλιο από τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Στέλιο Κούλογλου, η Ιωάννα Μπαλαφούτη μίλησε στην εκδήλωση «Brain Drain vs Brain Gain» και παρουσίασε το δικό της παράδειγμα, μαζί με άλλους επιτυχημένους νέους επιχειρηματίες της Ελλάδας που τολμά και καινοτομεί.  

Το Τvxs.gr μίλησε μαζί της για την ίδρυση της «Πυλιακής Γης», την προσέγγιση της εταιρίας και την απόφασή της να παλέψει για αυτή στην Ελλάδα της κρίσης.

-Πώς πήρατε την απόφαση να ανοίξετε την Πυλιακή Γη;

-Το 2009 ασχολούμουν με τα νέα μέσα και τις τεχνολογίες, αλλά ήμουν ήδη 12 χρόνια στο χώρο και είχα ήδη βαρεθεί, ήθελα κάτι το πιο δημιουργικό. Είχα την ευκαιρία να είμαι εκεί και να παρακολουθήσω την ίδρυση του Costa Navarino, της μεγάλης ξενοδοχειακής μονάδας της περιοχής. Στον τόπο δεν υπήρχαν μικροί παραγωγοί ώστε να καλύψουν τη ζήτηση που υπήρχε για τα τοπικά προϊόντα και εμείς είχαμε ήδη την τεχνογνωσία της μητέρας μου, λόγω της καταγωγής της από την Άνδρο. Οπότε πήρα όλο το έργο πάνω μου, καθώς το θεωρούσα πολύ δημιουργικό και πολύ «νόστιμο», μιας που μιλάγαμε για γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες!

-Πέρα από τη μεταποίηση των πρώτων υλών στα προϊόντα τα οποία εμπορεύεστε, είναι γνωστό ότι ασχολείστε και με την ίδια την παραγωγή τους, καταγράφοντας από το ιστορικό ενός δέντρου, μέχρι και αναπτύσσοντας το πρόγραμμα «υιοθέτησε μια ελιά». Μιλήστε μας για την ολιστική σας προσέγγιση και για τον τρόπο που επηρεάζει τα προϊόντα σας. 

-Επειδή μεταποιούμε τα προϊόντα που παράγουμε, δηλαδή τις πρώτες ύλες, θέλουμε να έχουμε πλήρη έλεγχο της ποιότητας. Δεν χρησιμοποιούμε λάδι, παρά μόνο για την προσωπική χρήση της οικογένειας και για κάποιες από τις συνταγές μας, όπως τα κουλουράκια. Παρασκευάζουμε όμως για γλυκό του κουταλιού με ελιές Καλαμών και το λικέρ μας από ελιά πρόκειται να βγει μέσα στο έτος, οπότε θέλουμε απόλυτο έλεγχο της ποιότητας. Άρα καλλιεργώντας τα δέντρα με σύγχρονες τεχνικές, χωρίς περίεργα λιπάσματα, έχουμε τον έλεγχο του τελικού προϊόντος. 

-Γιατί να επιλέξει κανείς τα προϊόντα της Πυλιακής Γης, αλλά και γενικά τα Ελληνικά προϊόντα μικρών παραγωγών; 

-Τα προϊόντα της εταιρίας μας βασίζονται στη χειροποίητη παραγωγή, που σημαίνει ότι έχουμε απόλυτο έλεγχο της πρώτης ύλης. Όλα περνάνε μέσα από τα χέρια μας και όχι μέσα από μηχανήματα όπου μπορεί να προκύψει κάποιο πρόβλημα με μια χαλασμένη φράουλα για παράδειγμα ή ένα φυλλαράκι. Επίσης οι μικρές παραγωγές έχουν ελεγχόμενη ποιότητα. Κατ’ επέκταση το ίδιο ισχύει και για τους άλλους παραγωγούς. 

-Ποια ήταν τα βήματα που ακολουθήσατε για να «ανοιχτείτε» στο εξωτερικό;

-Το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να φτιάξουμε σωστές ετικέτες σε δύο γλώσσες. Τα ελληνικά, τη μητρική μας, και στα αγγλικά, για να μπορούν να καταλαβαίνουν οι ξένοι αγοραστές τα συστατικά των προϊόντων μας και να είμαστε σωστοί απέναντι στη νομοθεσία της ευρωπαϊκής ένωσης. Μετά συμμετείχαμε σε διάφορες εκθέσεις και από εκεί άρχισε να δημιουργείται μια λίστα προμηθευτών από το εξωτερικό. Η τρίτη κίνηση που κάναμε ήταν το άνοιγμα στις πωλήσεις μέσω ίντερνετ, αναζητούσαμε δηλαδή σημεία στο εξωτερικό. Πλέον οι αγοραστές μας βρίσκουν και μόνοι τους. 

-Η περιοχή του Ναυρίνου είναι γνωστή για το ελαιόλαδό της και εσείς επιλέξατε να δουλέψετε και με διαφορετικές πρώτες ύλες. Θεωρείτε πως πήρατε ένα μεγάλο ρίσκο, ενώ θα μπορούσατε να δουλέψετε με πιο «σίγουρα» πράγματα;

-Ασφαλώς. Ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα και μας πήρε τουλάχιστον τρία χρόνια να βάλουμε στην αγορά την ελιά Καλαμών σαν έδεσμα με σιρόπι κρασιού. Ήταν ένα καινοτόμο προϊόν για την εποχή του, το 2009, και έπρεπε να μιλήσουμε, να δειγματίσουμε και να κεράσουμε πολύ κόσμο για να καταφέρουμε να τους πείσουμε. Δεν ήταν καθόλου εύκολο.

-Τα προϊόντα σας είναι ιδιαίτερα καινοτόμα και είναι αποτέλεσμα ενός ασυνήθιστου «παντρέματος» γεύσεων. Η ανταπόκριση στην ελληνική αγορά είναι ίδια με αυτή στο εξωτερικό που είναι εκ των πραγμάτων πιο ανοιχτό σε νέες γεύσεις;

-Τώρα πια, στην Ελλάδα είμαστε σε πολύ καλό στάδιο. Μέχρι πριν από μία πενταετία τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Οι Ευρωπαίοι λόγω της πολυπολιτισμικότητας έχουν καλύτερη εξοικείωση με διάφορες πρώτες ύλες. Εμείς στην Ελλάδα είμαστε λίγο πιο κλειστοί. 

-Διατηρείτε παράλληλα με την εταιρία σας την ιστοσελίδα www.metomati.gr, όπου μοιράζεστε συνταγές, ανταλλάσσετε απόψεις πάνω στη γαστρονομία με το κοινό και γενικά μοιράζεστε τις εμπειρίες σας. Η άμεση επικοινωνία που επιτυγχάνεται με το αγοραστικό κοινό είναι για εσάς ένα βοηθητικό εργαλείο για την εξέλιξη και τη βελτίωση της δουλειάς σας;

Είναι γιατί έχουμε και καταλαβαίνουμε το χτυποκάρδι, τον παλμό των Ελλήνων. Ανεβάζουμε μια συνταγή που έχει κάτι περίεργο και ασυνήθιστο και έχουμε μια πρώτη εκτίμηση για το αν αυτό αρέσει, αν έχει πέραση, αν έχει κάποιο ενδιαφέρον.

-Το ελληνικό κράτος θεωρείτε ότι βοηθάει πραγματικά τους νέους και μικρούς παραγωγούς στο άνοιγμα μιας επιχείρησης και κατ’ επέκταση στη βελτίωση της δουλειάς τους; Αν όχι, τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει και σε τι χρονικό ορίζοντα;

-Επειδή υπάρχουμε από το 2009, δηλαδή πριν από την οικονομική κρίση, έχουμε περάσει μια σειρά από προβλήματα γραφειοκρατικά. Ειδικά για εμάς που είμαστε πλέον στη δεκαετία, κάθε χρόνο έχουμε δει τη νομοθεσία να αλλάζει σε μεγάλο επίπεδο. Από το 2017 είναι πολύ πιο εύκολα τα πράγματα και σε επίπεδο νομοθεσίας, αλλά και αδειών. Εμείς εκεί ταλαιπωρηθήκαμε πολύ, για παράδειγμα πριν από δέκα χρόνια δεν υπήρχε η νομοθεσία για τις οικοτεχνίες. Τώρα πια τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Υπάρχει βέβαια ακόμα γραφειοκρατία, αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό.

-Σε δύσκολους καιρούς, αποφασίσατε να μείνετε στην Ελλάδα, ενώ είχατε την ευκαιρία να μεταφέρετε την έδρα σας στο εξωτερικό. Ποια είναι τα υπέρ και ποια τα κατά αυτή σας της απόφασης και ποιο είναι για εσάς το μυστικό για τον περιορισμό του Brain Drain;

-Η πρώτη μας σημαντική απόφαση ήταν ότι θέλαμε να είμαστε κοντά στη γη μας. Το να την πουλήσουμε και με τα λεφτά από αυτή να φύγουμε στο εξωτερικό ήταν ένα θέμα που δεν συζητήσαμε ποτέ. Το σημαντικό μας δέσιμο ήταν η γη και η πρώτη ύλη που μεταποιούμε. Σίγουρα η πώληση των προϊόντων μας θα ήταν πιο εύκολη αν είμασταν στη Γενεύη (όπου και είχαμε πρόταση να μεταφερθούμε), που είναι εξοικειωμένη με τα ντελικατέσσεν προϊόντα, όμως εδώ έχουμε μια ταυτότητα κάνοντας εξαγωγές σαν ελληνική εταιρία. Αν πηγαίναμε έξω, ως τι θα είμασταν εκεί; Κάτι άλλο που πιστεύουμε είναι ότι οι Έλληνες χρειάζονται έμπνευση και δεν υπάρχουν αρκετές ομάδες για να το κάνουν αυτό. Υπάρχουν κάποιες καινούριες «παρέες» και αυτές θέλουμε να τις στηρίξουμε και να τις επεκτείνουμε στην Ελλάδα. Υπάρχουν πολύ δημιουργικοί νέοι που ψάχνουν πράγματα να ασχοληθούν. Εμείς με αυτούς θα ασχοληθούμε, τους υπόλοιπους θα τους πετύχουμε και θα τους κερδίσουμε στο μέλλον. 

Μάθετε περισσότερα για την «Πυλιακή Γη» στο www.pyliakigi.gr