Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) δημοσίευσε πριν λίγες μέρες τη λίστα των 10 κορυφαίων ταινιών του 2018 και των 10 κορυφαίων τηλεοπτικών προγραμμάτων και ανάμεσα τους βρίσκεται και η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου «The Favourite» που ήδη «σαρώνει σε βραβεία και υποψηφιότητες.

Η επιλογή ειδικών και κριτικών κινηματογράφου που γίνεται κάθε χρόνο, θεωρείται ο προάγγελος των βραβείων Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Επίσης, πολλές φορές τα φιλμ από τη λίστα του AFI είναι επίσης μεταξύ των υποψηφίων για Όσκαρ στην κορυφαία κατηγορία Καλύτερης Ταινίας. Με αφορμή τις επιτυχές της ταινίας η βρετανική εφημερίδα Guardian, φιλοξένησε ένα αφιέρωμα-συνέντευξη στην καριέρα του Έλληνα σκηνοθέτη.

«Παρακολουθώντας την πρώτη του ταινία “Κινέτα” πριν από δεκατρία χρόνια, ένα φιλμ τόσο πειραματικό και αφαιρετικό που άφηνε ακόμα και τους λάτρεις του είδους με αρκετά ερωτηματικά, κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι θα έφτανε η στιγμή που ο Γιώργος Λάνθιμος θα είχε στο καστ των μετέπειτα ταινιών του ονόματα όπως η Νικόλ Κίντμαν, ο Κόλιν Φάρελ, η Ολίβια Κόλμαν, η Ρέιτσελ Βάις και η Εμα Στόουν. Ούτε ότι η νέα ταινία του, “The Favourite”, θα αποσπούσε τόσα βραβεία και θα έφτανε στο σημείο να συγκριθεί από τους κριτικούς με το αριστούργημα του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, “Μπάρι Λίντον”», αναφέρει το κείμενο του Guardian.

Ο δημοφιλής σκηνοθέτης απορεί πως κατάφερε να φτάσει από την «Κινέτα» στο «The Favourite» και αναφέρει ότι ούτε ο ίδιος περίμενε ότι δημιουργήσει τέτοιες κινηματογραφικές ταινίες. «Ξεκινώντας στην Ελλάδα δεν θα μπορώ να πω ότι είχα δηλώσει ότι θα γίνω δημιουργός ταινιών. Ένα 15χρονο αγόρι στην Ελλάδα του ’80 και του ’90; Δεν υπήρχε απολύτως κανένα τέτοιο σημάδι» λέει. «Η ιδέα ήταν τόσο εκτός, που το μόνο που ήλπιζα όταν γράφτηκα στην σχολή κινηματογράφου ήταν να καταφέρω στο μέλλον να κάνω κάποια διαφημιστικά. Κάτι τέτοιο έμοιαζε σαν κανονική δουλειά, αντί να ασχολούμαι με το μάρκετινγκ ή κάτι παρόμοιο. Ήξερα ότι δεν θα είχε καμία σχέση με την δημιουργία ταινιών αλλά τουλάχιστον ήταν η πιο κοντινή επιλογή μου».

Όπως αποδείχθηκε, όμως η πορεία του Λάνθιμου ήταν διαφορετική, αφού μετά έκανε τον «Κυνόδοντα» που απέσπασε φοβερές κριτικές, ενώ ακολούθησαν ο αγγλόφωνος «Αστακός» και ο «Θάνατος του ιερού ελαφιού» με μεγάλα ονόματα.

Αναφερόμενος στο σενάριο της νέας του ταινίας αναφέρει ότι δεν τον ενδιέφερε η χρονική περίοδος, αλλά η ιστορία. «Ήταν η ιστορία των ανθρώπων που με τράβηξε, αυτών των γυναικών, το πώς σχετίζονταν μεταξύ τους, οι προσωπικές τους ιστορίες, ιδιαίτερα της Anne με τα όσα πέρναγε προσωπικά» (λόγω της χρόνιας ασθένειας και της απώλειας 17 παιδιών). Δεν προσποιούμαι πως σκέφτηκα ότι χρειαζόμαστε περισσότερες γυναίκες να παρουσιάζονται με συγκεκριμένο τρόπο. Ήταν περισσότερο ενστικτώδες το ενδιαφέρον μου σε κάτι το οποίο δεν είχα ξανασυναντήσει», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Το «The Favorite» είναι μια τολμηρή απεικόνιση της γυναικείας εξουσίας, στην οποία οι συναισθηματικοί και σεξουαλικοί δεσμοί των γυναικών κινούν τα νήματα της ιστορίας κατ’ ομοίωση του τρόπου που οι άνδρες χειρίζονται την πολιτική.

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν ανησύχησε με το γεγονός ότι ένας άνδρας σκηνοθετεί μια ταινία με γυναίκες που επικεντρώνεται στις σεξουαλικές τους επιθυμίες και συχνά με κωμικό ύφος, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως σκληρή, ακόμα και σαδιστική απάντησε: «Αρχικά φοβήθηκα. Νομίζω ότι το ξεπέρασα λέγοντας ότι δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι είναι γυναίκες», λέει ο σκηνοθέτης και συνεχίζει «είναι ενδιαφέρον ακριβώς γι’ αυτό και θα πρέπει να γίνει χωρίς να δημιουργηθεί θέμα γύρω από αυτό. Είμαι άνδρας, θα πω την ιστορία γι’ αυτές τις γυναίκες και φυσικά δεν ξέρω πολλά περισσότερα αλλά αν αναδειχθούν ως ανθρώπινα όντα δεν θα υπάρχει κριτική».

Ένα πράγμα που κάνει τον Λάνθιμο να ξεχωρίζει είναι ότι ξέρει να διαλέγει ηθοποιούς. Η Colman και η Weisz που εμφανίστηκαν στο The Lobster, ήταν υπέροχες, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη. Η αποκάλυψη, ωστόσο, ήταν η Emma Stone, της οποίας η εκπληκτική ποικιλία αντιδράσεων του προσώπου που η εκπληκτική ποικιλία εκφράσεων που είχε στο ρόλο της αφελούς συνωμότριας την έφερε σε ένα εντελώς νέο επίπεδο κωμικής ερμηνείας που είναι πολύ μακριά από το comfort zone ενός καλλιτέχνη του Χόλιγουντ. «Δεν νομίζω ότι έχει βγει ακόμα από το comfort zone της. Έχει πολύ χώρο ακόμα εκεί μέσα. Δεν ξέρω πώς το γνωρίζω αυτό αλλά με κάποιο τρόπο το ήξερα. Είχε πολύ αυτοπεποίθηση από την αρχή και βούτηξε αμέσως στο ρόλο από τις πρόβες», σχολίασε.

Σχετικά με τους ηθοποιούς στο κάστινγκ χρησιμοποιεί τεχνικές που είναι πιο συνηθισμένες στο θέατρο. Προτιμά να εμπλακεί ο ηθοποιός από την πρώτη στιγμή με τον ρόλο, παρά να καθίσουν όλοι γύρω από ένα τραπέζι και να το προσεγγίσουν ακαδημαϊκά. Μάλιστα στην οντισιόν, ζητήθηκε από τους ηθοποιούς να λένε τα λόγια ενώ ανάσαιναν λες και βρίσκονται σε κατάσταση τοκετού.

Σήμερα ζει στο βόρειο Λονδίνο με τη σύζυγό του, ηθοποιό Αριάν Λαμπέντ, η οποία έχει παίξει στις ταινίες του «Αλπεις» και «Αστακός» και τώρα συνεχίζει με διάφορους ρόλους σε ξένες παραγωγές. «Γεννήθηκε στην Ελλάδα από γάλλους γονείς, έχει ζήσει και στη Γερμανία. Είναι νομαδική ψυχή» λέει για τη γυναίκα του.

Σχετικά με το Brexit ανέφερε ότι «είμαστε αρκετά μπερδεμένοι και συζητάμε πολύ γι’ αυτό, για το αν πρέπει να συνεχίσουμε να ζήσουμε κάπου όπου πλέον υπάρχει αυτή η ατμόσφαιρα. Δυστυχώς τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σκοτεινά σε πολλά σημεία της Ευρώπης, οπότε δεν ξέρω αν είναι λύση να πηγαίνεις από το ένα μέρος στο άλλο ανάλογα με το κλίμα».

Καταλήγοντας επισημαίνει ότι ποτέ δεν θέλει να σοκάρει και παλιότερα τον ενοχλούσε όταν τον χαρακτήριζαν «προκλητικό». «Προκλητικός… Στο παρελθόν ήμουν αμυντικός, αλλά τελικά κατάλαβα ότι είναι σωστός όρος Αυτό θέλω να κάνω μέσα από τις ταινίες μου, να προκαλώ σκέψεις και συζητήσεις, να ταρακουνήσω τους θεατές ώστε να σκέφτονται με έναν διαφορετικό τρόπο. Με ενδιαφέρει πολύ να σπάω αυτό που θεωρούν πως είναι είναι ο κανόνας».