Γιατί αγαπάμε; Πρόκειται για ένα συναίσθημα όμορφο και εθιστικό, επίπονο και καταστροφικό. Όμως γιατί το νιώθουμε; 

Είναι αυτοσκοπός; Είναι η κάλυψη για την ικανοποίηση των σεξουαλικών μας αναγκών; Η επιστήμη και η ψυχολογία δεν έχουν καταφέρει να δώσουν απάντηση. Όμως κάποιοι φιλόσοφοι έχουν διατυπώσει κάποιες σκέψεις… 

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, όπως γράφει στο Συμπόσιο, ο έρωτας μας ολοκληρώνει. 

Κατά τον Σοπενάουερ, ο έρωτας μας οδηγεί στο να κάνουμε παιδιά. Ο ίδιος υποστήριξε πως είναι ψευδαίσθηση η αίσθηση ότι μας ελκύει κάποιος σεξουαλικά, και πως στην πραγματικότητα πρόκειται για την φύση που μας ωθεί στην αναπαραγωγή. 

Ο Μπέρναντ Ράσελ θεωρούσε πως ο έρωτας είναι η διέξοδος από τη μοναξιά, στην οποία μας οδηγεί το σκληρό πρόσωπο της ζωής.

Ο Βουδισμός πιστεύει ότι πρόκειται για κάλυψη των σαρκικών αναγκών μας – γεγονός που μας αποπροσανατολίζει από την ουσία.

Η Σιμόν ντε Μπουβουάρ είχε πει ότι ο έρωτας μας επιτρέπει να ανυψώνουμε τον εαυτό μας. Κατά την ίδια, ο έρωτας είναι η αλληλεπίδραση με τον άνθρωπό μας – κάτι που γεμίζει την ζωή μας με νόημα.

Τι όμως εννοούσε ο καθένας τους;