Η πρωταγωνίστρια της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς «Άγριες Μέλισσες», Έλλη Τρίγγου, μίλησε στο Κόκκινο και τη Μαρία Θανασούλια για την κρίση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον χώρο του θεάτρου τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας, αλλά και το ελληνικό #metoo.

«Δεν είχα σχέση με την τηλεόραση. Όχι από σνομπισμό, αλλά γιατί δεν έβρισκα πολλούς λόγους να αφιερώσω το χρόνο μου σε αυτό. Η ενίσχυση της ελληνικής τηλεοπτικής μυθοπλασίας βοήθησε στο να δει ο κόσμος ανθρώπους που θα τους ήξερε μόνο αν παρακολουθούσε θέατρο και όλοι γνωρίζουμε πως το κοινό του θεάτρου είναι αναπόφευκτα μικρότερο από αυτό της τηλεόρασης. Δόθηκε η ευκαιρία να δούμε νέους ανθρώπους που κάνουν σπουδαία δουλειά. Αυτή τη στιγμή έχουμε τόσες πολλές σειρές, τόσες όμορφες ιστορίες, τόσες επιλογές, πολλούς καλούς λόγους να δούμε τηλεόραση. Χαίρομαι πολύ για αυτό και για το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι συνάδελφοι δουλεύουν και αμείβονται», τόνισε.

Σχολιάζοντας την κρίση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον χώρο του θεάτρου τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας, η Έλλη Τρίγγου τόνισε «Οι άνθρωποι του θεάτρου για ακόμα μία φορά απέδειξαν τη γενναιότητά τους απέναντι στα πράγματα. Παρόλο που το κράτος επέλεξε να κρατήσει μία αρκετά απαξιωτική στάση ως προς το επάγγελμά μας, οι άνθρωποι του θεάτρου ήταν εκεί, πραγματοποίησαν δράσεις, δυνάμωσαν τη φωνή τους, συσπειρώθηκαν, ενώθηκε ο κλάδος μας. Η απόρριψη που δεχτήκαμε, μας ένωσε».

«Οι Άγριες Μέλισσες, ειδικά φέτος, θίγουν θέματα που δεν έχουμε ακουμπήσει ιδιαίτερα ως κοινωνία. Τουλάχιστον όχι στο πλαίσιο της τηλεοπτικής μυθοπλασίας, σε μία καθημερινή σειρά, που μπαίνει μέσα στα σπίτια των τηλεθεατών. Ισχύει πως για να παρακολουθήσει κάποιος πλέον τη σειρά, χρειάζεται να καταβάλλει έναν μεγαλύτερο κόπο. Οι ερωτικές ιστορίες τρέχουν παράλληλα, αλλά δεν λειτουργούν μόνες τους ως κεντρικό θέμα της σειράς. Υπάρχει και ένα άλλο κομμάτι, για το οποίο χρειάζεται μία πρόθεση προκειμένου να μπεις σε αυτό και να το καταλάβεις. Να αναρωτηθείς: τί είναι αυτό που προσπαθούν να πουν; Τί έχει συμβεί; Διότι μιλάμε για γεγονότα που είναι πολύ κοντινά μας. Συνέβησαν πριν από μερικά χρόνια. Είναι εδώ. Μέσα στην κοινωνία μας ζει ακόμα και αυτή η γενιά και τα κατάλοιπα της συγκεκριμένης εποχής. Συνεπώς χρειάζεται μία προσπάθεια. Άλλοι την κάνουν, άλλοι όχι. Σε κάποιους δεν θα αρέσει ο τρόπος που λέμε την ιστορία, σε κάποιους θα αρέσει. Δημιουργείται μία συζήτηση την οποία εγώ βρίσκω πολύ γόνιμη» είπε χαρακτηριστικά.

Σχετικά με τον συγχρονισμό της ιστορίας κακοποίησης της βασικής πρωταγωνίστριας της σειράς και του ελληνικού #metoo σχολίασε «Υπήρχε μία σκηνή που η Ελένη (Μαρία Κίτσου) έπρεπε να καταθέσει με λεπτομέρειες στο δικαστήριο για την κακοποίηση που υπέστη από τον Βόσκαρη (Βασίλη Μπισμπίκη). Μέσα από την εξαιρετική ερμηνεία της Μαρίας Κίτσου, έβλεπες έναν άνθρωπο που έχει βιώσει την απόλυτη φρίκη, να ποινικοποιεί τον εαυτό του. Δεν τολμούσε να μιλήσει για αυτό και ακριβώς το ίδιο πράγμα συνέβαινε σε πραγματικό χρόνο, σε πραγματικές γυναίκες στην κοινωνία μας, οι οποίες καλούνταν να ξαναζήσουν τη φρίκη και ταυτοχρόνως να έχουν να αντιμετωπίσουν και τη γνώμη του καθένα επί της ιστορίας της. Υπήρξε ένας τρομερός συγχρονισμός ο οποίος δεν πιστεύω πως είναι τυχαίος. Κάπως έχουμε κουρδιστεί οικουμενικά. Συμβαίνει παντού και παρασύρει τη μυθοπλασία, τη ζωή, τα πάντα. Είναι ήδη εδώ, μία μεγάλη αλλαγή, η οποία έχει κόστος, έχει πόνο, γιατί έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Σε κάποιους αυτό δεν αρέσει, αλλά είναι ο μόνος δρόμος. Δεν έχουμε κάτι άλλο. Αυτό θα γίνει».

Τον Δεκέμβριο το 2020 οι ηθοποιοί των «Άγριων Μελισσών» πόζαραν με μπλουζάκια για τον/την Ζακ Κωστόπουλο/Zackie Oh, στηρίζοντας έμπρακτα τον δικαστικό αγώνα της οικογένειας Κωστόπουλου.

«Ήταν πρωτοβουλία της Αμαλίας Καβάλη, η οποία μας παρέσυρε όλους αμέσως. Δεν υπήρξε δεύτερη σκέψη. Με αυτή την πρωτοβουλία πολύς κόσμος ενδιαφέρθηκε και αγόρασε τα μπλουζάκια των οποίων τα έσοδα συνεισέφεραν στο να συνεχιστεί η δίκη για τον Ζακ. Αυτό μας έδωσε μεγάλο κουράγιο. Έχω την αίσθηση πως δεν είμαστε διασκεδαστές. Οφείλουμε να παίρνουμε θέση απέναντι στα πράγματα, είναι κομμάτι της εργασίας που προσφέρουμε. Από τη στιγμή που εκθέτεις ένα κομμάτι που ενεργοποιεί την ψυχή των ανθρώπων, οφείλεις να την ενεργοποιείς προς κατευθύνσεις φωτεινές. Ήταν δώρο για όλους μας το να βλέπουμε πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη της αναγνωρισιμότητας που μας δίνει η τηλεόραση προκειμένου να περάσουμε τέτοια μηνύματα. Σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να τον κλωτσάνε μέχρι θανάτου. Όποιος κι αν είναι. Πόσο μάλλον όταν ο συγκεκριμένος δεν είχε καμία σχέση με όλες αυτές τις κατηγορίες. Ήταν ένας ακτιβιστής, ένα ενεργό κοινωνικό ον. Ο Ζακ, η Δήμητρα, όλες οι δολοφονημένες γυναίκες και τόσοι άλλοι και άλλες, είναι πραγματικοί μάρτυρες, οι οποίοι θυσιάζονται μήπως και μάθουμε εμείς οι υπόλοιποι κάτι από τις ιστορίες τους» κατέληξε.