Δεν αναφερόμαστε σε φαινόμενα όπως ο συσχετισμός της ηλιοφάνειας και της καλής διάθεσης, ή λόγου χάρη η ματαίωση πτήσεων λόγω κακών καιρικών συνθηκών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τον αποδεκατισμό των κατοίκων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ένα διάσημο έργο τέχνης, ένα συγκινητικό χριστιανικό ύμνο, έναν εμφύλιο και την πρώτη πτήση στον κόσμο. Τι κοινό έχουν όλα αυτά; Μα τα ευνοϊκά ή καταστροφικά καιρικά φαινόμενα!

1. Καιρός και πανούκλα

Όλα φαίνεται να ξεκίνησαν εν έτει 541 μ.Χ, με την πρώτη εμφάνιση της θανατηφόρας νόσου. Η βουβωνική πανώλη της Ιουστινιανής εποχής έμελλε να εξαπλωθεί ταχύτατα, να οδηγήσει σε θάνατο τους μισούς περίπου κατοίκους της πανίσχυρης αυτοκρατορίας, αλλάζοντας για πάντα την ισορροπία των δυνάμεων στον τότε γνωστό κόσμο.

Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι η εμφάνιση της πανούκλας σχετίζεται άμεσα με ένα απρόσμενο καιρικό φαινόμενο, το οποίο συνέβη μια δεκαετία νωρίτερα. Το 530 μ.Χ, λοιπόν, ένα δραματικό καιρικό φαινόμενο είχε ως αποτέλεσμα να μην φτάνει στη γη η ηλιακή θερμότητα για πάνω από ένα χρόνο, αλλάζοντας δραματικά το οικοσύστημα.

Στην Ανατολική Αφρική η ξηρασία που επικράτησε οδήγησε στην καταστροφή των καλλιεργειών και, συνεπώς, στο θάνατο των τρωκτικών που τρέφονταν από αυτά. Μαζί, όμως, με τα τρωκτικά εξαφανίστηκαν και τα μεγαλύτερα αρπακτικά, των οποίων η βασική τροφή ήταν τα τρωκτικά. Όταν, λοιπόν, ένα χρόνο περίπου αργότερα την ξηρασία ακολούθησαν καταρρακτώδεις βροχές, το οικοσύστημα άρχισε σιγά σιγά να ξαναβρίσκει τις ισορροπίες του. Οι καλλιέργειες αναγεννήθηκαν με ταχείς ρυθμούς, όπως και τα τρωκτικά που τρέφονταν από αυτές.

Δεν συνέβη, όμως, το ίδιο με τα μεγαλύτερα αρπακτικά, τα οποία άργησαν να φτάσουν τον αρχικό τους αριθμό. Συνεπώς, ο αριθμός των ποντικιών αυξήθηκε κατακόρυφα, με αποτέλεσμα εν τέλει να γίνουν φορείς της πανούκλας. Όταν τα ποντίκια αυτά κατάφεραν να τρυπώσουν στα εμπορικά πλοία που γύριζαν τον κόσμο, η πανούκλα έφτασε στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

2. Η κραυγή του Munch: απλώς ένα καιρικό φαινόμενο

Όταν το 1883 το ηφαίστειο Krakatoa εξερράγη γεμίζοντας την ατμόσφαιρα με σκόνη και στάχτη, ο Munch βρήκε μια πηγή έμπνευσης: η συσσωρευμένη σκόνη επηρέασε την διάχυση του ηλιακού φωτός στην στρατόσφαιρα, με αποτέλεσμα να έχουμε τα δραματικά αυτά χρώματα στην ατμόσφαιρα κατά τη δύση του ηλίου.

Όταν το φαινόμενο αυτό, λοιπόν, έφτασε στη Βόρεια Ευρώπη και τις ΗΠΑ, ο Munch έσπευσε να το απεικονίσει στο διάσημο πλέον πίνακά του «Η Κραυγή».

Άραγε η πρόσφατη έκρηξη του ηφαιστείου της Ισλανδίας θα οδηγήσει κάποιον δημιουργό να μας δώσει πίνακα του βεληνεκούς της Κραυγής;

3. Amazing Grace και καταιγίδα

Το Amazing Grace είναι από τους αγαπημένους χριστιανικούς ύμνους παγκοσμίως. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι αν ο δημιουργός του John Newton δεν είχε πέσει πάνω σε μια φοβερή καταιγίδα, δεν θα είχαμε αυτή τη στιγμή το όμορφο αυτό τραγούδι.

H ιστορία έχει ως εξής: ο John Newton δεν ήταν παρά ένας νέος άντρας, ναύτης σε πλοίο το οποίο μετέφερε σκλάβους. Όταν το πλοίο αυτό, λοιπόν, έπεσε σε καταιγίδα, ο Newton υποσχέθηκε στο Θεό ότι αν κατάφερνε να επιβιώσει της θαλασσοταραχής θα αφιέρωνε τη ζωή του στην υπηρεσία του. Επέζησε, κράτησε την υπόσχεση του και σύντομα έγινε ιερέας. Ανάμεσα στους πολλούς ύμνους που έγραψε ως ιερέας ξεχωρίζει το Amazing Grace.

4. Πως ένας κεραυνός έσωσε τους αιχμαλώτους του Αμερικανικού Εμφυλίου

Από τους 600.000 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στον Αμερικανικό Εμφύλιο, το 10% δεν πέθανε στη μάχη. Αντιθέτως, βρήκαν τραγικό θάνατο ως αιχμάλωτοι στα διάφορα στρατόπεδα κράτησης αιχμαλώτων πολέμου.

Το πιο ξακουστό από τα στρατόπεδα αυτά ήταν το Camp Sumter στην Georgia. Ενώ το στρατόπεδο αυτό είχε τη δυνατότητα να «φιλοξενεί» έως 9.000 άτομα, στο αποκορύφωμα του πολέμου προσπαθούσαν να επιβιώσουν μέσα σε αυτό 30.000 άντρες. Τα αποθέματα νερού σύντομα μολύνθηκαν σε τέτοιο βαθμό που όποιος προσπαθούσε να ξεδιψάσει πίνοντας το νερό αυτό μολυνόταν με δυσεντερία και άλλες ασθένειες. Χωρίς νερό, λοιπόν, οι κρατούμενοι αντιμετώπιζαν βέβαιο θάνατο.

Μια νύχτα, όμως, η ισχυρή βροχόπτωση ξέπλυνε το στρατόπεδο από τα μικρόβια και τις ακαθαρσίες, ενώ το ίδιο βράδυ ένας κεραυνός έπεσε στο κοντά σημείο που βρίσκονταν τα αποθέματα νερού. Από τη βάση του κούτσουρου το οποίο χτύπησε ο κεραυνός ανάβλυσε φρέσκο νερό, το οποίο πιθανότατα προερχόταν από υπόγειο ρυάκι της περιοχής.

Οι χιλιάδες κρατουμένων είχαν σωθεί.

5. Πως ένα αεράκι έκανε τους Wright πρωτοπόρους

Όχι επειδή βοήθησε στην πτήση τους, αλλά γιατί φρόντισε να καταστρέψει τον ανταγωνισμό. Και εξηγούμεθα: ο Samuel P. Langley είχε κατασκευάσει πρώτος ένα είδος αεροπλάνου. Στις 8 Δεκεμβρίου του 1903, λοιπόν, αποφάσισε να δοκιμάσει την εφεύρεσή του. Κάλεσε τότε τον Τύπο, την τοπική πολιτική ηγεσία, ακόμα και μέλη του Κογκρέσου, τα οποία στοιβάχτηκαν στην αποβάθρα για να παρακολουθήσουν την ιστορική εκείνη στιγμή.

Όλα ήταν έτοιμα, και έμενε απλά να δοθεί το σύνθημα για να τεθεί σε λειτουργία ο καταπέλτης, ο οποίος θα «πέταγε στον αέρα» το μικρό αεροσκάφος. Όμως, την κρίσιμη στιγμή ένα δυνατό αεράκι προς την αντίθετη κατεύθυνση έφερε την καταστροφή. Η πλατφόρμα από την οποία θα απογειωνόταν το αεροσκάφος κλυδωνίστηκε, με αποτέλεσμα αυτό να πέσει με τη μύτη στη θάλασσα.

Όταν 9 μέρες αργότερα οι αδερφοί Wright ανακοίνωσαν τη δοκιμή του δικού τους αεροσκάφους κανένας ρεπόρτερ δεν το θεώρησε σημαντικό να παραβρεθεί…

Πηγή: www.about.com