Πριν 58 χρόνια, στις 26 Ιουλίου του 1953 υπογράφεται η Συνθήκη της Κορέας που έδωσε τέλος στον πόλεμο των δύο κρατών (βόρειου και νότιου) της Κορέας. Ο κορεατικός πόλεμος υπήρξε ένα τραγικό κομμάτι του Ψυχρού Πολέμου καθώς μέτρησε εκατομμύρια θύματα χωρίς στο τέλος να επιτευχθεί το όφελος καμιάς πλευράς.

Ads

Ο πόλεμος της Κορέας κράτησε τρία χρόνια από τον Ιούνιο του 1950 έως τον Ιούλιο του 1953. Πρόκειται για τη σύρραξη των δύο κορεάτικων κρατών βορειοδυτικού και ανατολικού καθώς η Κορέα που βρίσκεται ανατολικά της Κίνας και βορειοδυτικά της Ιαπωνίας, διεκδικήθηκε από αυτές τις δύο μεγάλες δυνάμεις.

Η Κορέα ανεξαρτητοποιήθηκε το 1895 από την Κίνα αλλά η διεκδίκησή της συνεχίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα με τον Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμος (1904-1905). Με τη Συνθήκη του Πόρτσμουθ, στις 5 Σεπτεμβρίου του 1905 η Ιαπωνία κατόρθωσε να θέσει την Κορέα υπό δική της κυριαρχία.

Με τη Συνδιάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου 1945) οι νικητές του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, Σοβιετική Ένωση και ΗΠΑ ανέλαβαν την τύχη της Κορέας από την ηττημένη Ιαπωνία. Έτσι στην Κορέα δημιουργήθηκαν δύο κράτη αφού χωρίστηκε τεχνητά στον 38ο Παράλληλο, η Λαική Δημοκρατία της Κορέας ή Βόρεια Κορέα που κατείχε η Σοβιετική Ένωση και η Δημοκρατία της Κορέας ή Νότια Κορέα που βρίσκονταν στα χέρια των ΗΠΑ. Στην Βόρεια Κορέα ηγούσε ο κομμουνιστής Κιμ Ιλ Σουνγκ και στη Νότια ο αυταρχικός δεξιός Σίνγμαν Ρι.

Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ που δεν ασχολήθηκαν με την εκπαίδευση του στρατού της Νότιας Κορέας, η Σοβιετική Ένωση δημιούργησε ισχυρό βορειοκορεατικό στρατό. Τα δύο κράτη επιζήτησαν την επανένωση τους αλλά για διαφορετικό όφελος η κάθε πλευρά. Τα αποκλίνοντα συμφέροντα οδήγησαν τις δύο πλευρές σε ένοπλη σύγκρουση.

Στις 25 Ιουνίου του 1950 ξεκίνησε η σύρραξη των δύο πλευρών όταν ο βορειοκορεατικός στρατός πέρασε από 11 σημεία τον 38ο Παράλληλο που χώριζε τεχνητά τα δύο μέρη. Τα στρατεύματα του Κιμ Ιλ Σουγκ που αιφνιδίασαν Αμερικανούς και νοτικορεάτες, κατέλαβαν όλο το νοτιοκορεατικό έδαφος, με εξαίρεση το λιμάνι του Πουσάν, μέσα σε τρείς μέρες.

Η κατάσταση ανεστράφει όταν οι Αμερικανοί πραγματοποίησαν απόβαση στον λιμένα της Ιντζόν προωθώντας του αντιπάλους έως τα κινεζικά σύνορα. Στη συνέχεια η Κινεζική εισβολή απώθησε ξανά του Αμερικανούς στον 38ο παράλληλο.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ διέταξε κατάπαυση του πυρός και απόσυρση των δυνάμεων της Βόρειας Κορέας από την περιοχή. Κάλεσε επίσης τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να ενισχύσουν με στρατιωτική βοήθεια τη Νότιο Κορέα.

Δεκαπέντε κράτη ανάμεσα σ’ αυτές και η Ελλάδα έστειλαν στρατιωτικές δυνάμεις για να συνδράμουν. Η Ιαπωνία επίσης διευκόλυνε τις αμερικανικές δυνάμεις που στάθμευαν στο έδαφός της. Η Ελλάδα διέθεσε 1263 άνδρες. Το γενικό πρόσταγμα των αμερικανικών δυνάμεων που επενέβησαν πρώτες, το είχε ο στρατηγός Ντάγκλας ΜακΆρθουρ.

Ο ΜακΆρθουρ επέμενε να μεταφέρει τον πόλεμο στην Κίνα με αποτέλεσμα η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ που διαφωνούσε να τον αντικαταστήσει με τον στρατηγό Ρίτζγουει. Το 1953 έπειτα από σκληρές μάχες και αιματοχυσίες μαχόμενων και αμάχων, το μέτωπο σταθεροποιήθηκε στον 38ο Παράλληλο και ξεκίνησαν διαρπαγματεύσεις για ειρήνη με αποτέλεσμα στις 27 Ιουλίου 1953 να υπογραφεί ανακωχή.

Στις 29 Νοεμβρίου 1952, ο νέος Αμερικανός πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, αναζήτησε κατάπαυση του πολέμου μέσω ανακωχής, μην τολμώντας πολεμική κλιμάκωση στο μέτωπο. Τελικά, μια κατάπαυση πυρός συμφωνήθηκε στις 27 Ιουνίου 1953, την ώρα που η γραμμή του μετώπου είχε κατασταλάξει ουσιαστικά και πάλι γύρω απ τον 38ο παράλληλο.

Ο Κορεατικός πόλεμος που αναφέρεται στην πολεμική σύρραξη που κράτησε μεταξύ της 25ης Ιουνίου 1950 και της 27ης Ιουλίου 1953 θεωρητικά μεταξύ των δύο κρατών της διηρημένης Κορέας σε Βόρεια και Νότια, στην ουσία υπήρξε η σύρραξη ρωσίας αμερικής. Στην πραγματικότητα ήταν μια έμμεση αναμέτρηση Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια των τριών χρόνων του κορεατικού πολέμου σκοτώθηκαν 1,6 εκατομμύρια Βορειοκορεάτες και Κινέζοι και 118.000 των στρατευμάτων των ΗΠΑ.