Εικοσιέξι χρόνια συμπληρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα από τον θάνατο του Γάλλου φιλοσόφου και διανοητή Michel Foucault, ενός από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ου αιώνα.

Ο Foucault, επηρεασμένος από τα γραπτά του Νίτσε και του Χάιντεγκερ, έδωσε άλλη διάσταση στην οπτική των πραγμάτων στην ιστορία, στην αρχιτεκτονική, στην ιατρική, στα νομικά, στη λογοτεχνία και στη φιλοσοφία με το έργο του. Ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα του: «Οι λέξεις και τα πράγματα», «Τι είναι διαφωτισμός;», «Ψυχική αρρώστια και ψυχολογία», «Για τη λαϊκή δικαιοσύνη και τα δικαστήρια», «Αυτό δεν είναι πίπα», «Ο στοχασμός του έξω», «Η αρχαιολογία της γνώσης», «Η μικροφυσική της εξουσίας», «Εξουσία, γνώση και ηθική», «Ο μεγάλος εγκλεισμός», «Επιτήρηση και τιμωρία», «Η ιστορία της τρέλας», «Η τάξη του λόγου» και «Για την υπεράσπιση της κοινωνίας». Μετά τον θάνατό του εκδόθηκαν τρεις βιογραφίες του. Εκτός από το συγγραφικό του έργο, σημαντικό ακαδημαϊκό έργο σημείωσε σε κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως το πανεπιστήμιο Vincennes, το Clermont-Ferrand, το πανεπιστήμιο της Τυνησίας (όπου και τον βρήκε ο Μάης του ’68) κλπ. Είχε επίσης ταξιδέψει στο Ιράν για να καλύψει δημοσιογραφικά την Ιρανική Επανάσταση ως απεσταλμένος της ιταλικής εφημερίδας «Corriere della Sera» (1978).

Ο Michel Foucault άφησε την τελευταία του πνοή στις 25 Ιουνίου 1984 στο νοσοκομείο De la Salpetriere στο Παρίσι, χτυπημένος από τον ιό του AIDS.

Δείτε επίσης:
O Chomsky και ο Foucault συζητούν, μέρος Α’

O Chomsky και ο Foucault συζητούν, μέρος B’