Ο Μανουέλ Ταπιάλ είναι Ισπανός ακτιβιστής, μέλος της ισπανικής ΜΚΟ «Ειρήνη και Αλληλεγγλύη». Είναι, όμως, και ένας από τους πρωτεργάτες της ισπανικής πρωτοβουλίας για την άρση του ναυτικού αποκλεισμού της Γάζας και με την ιδιότητά του αυτή συμμετείχε στον περσινό Στόλο της Ελευθερίας ως επιβάτης του Μαβί Μαρμαρά. Ένας επιπλέον στόχος του ήταν η δημιουργία ντοκιμαντέρ για τα διαφορετικά είδη αντίστασης ανά τον κόσμο, αλλά όλο το υλικό του κατασχέθηκε από τους στρατιώτες του Ισραήλ. Είδε τους συνεπιβάτες του να ξυλοκοπούνται άγρια τόσο κατά την κατάληψη του πλοίου, όσο και αργότερα και σύντομα φοβήθηκε ότι θα είχε την ίδια τύχη. Στην συνέντευξη που ακολουθεί, στα πλαίσια αφιερώματος του Tvxs.gr στον Στόλο της Ελευθερίας Ι, ο Μανουέλ Ταπιάλ μιλά για τα όσα είδε, έζησε, καθώς και τον αντίκτυπο της αποστολής στην ισπανική κοινωνία των πολιτών.

Ads

-Που βρισκόσουν κατά τη διάρκεια της επίθεσης;

Λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η επίθεση βρισκόμουν στο press room του πλοίου, όταν ήρθε κάποιος και μας είπε ότι οι ισραηλινοί επιτίθενται στο πλοίο. Πήραμε τις κάμερές μας και σπεύσαμε στο τρίτο κατάστρωμα, όπου και καταγράψαμε την επίθεση. Από το σημείο αυτό είδα τον στρατιώτη που έπεσε από το κατάστρωμα και που μεταφέρθηκε από τους ακτιβιστές μέσα στο πλοίο χωρίς να έχει υποστεί κάποιο τραυματισμό. Όταν οι στρατιώτες ανέβηκαν τελικά στο Μαβί Μαρμαρά μεταφερθήκαμε μέσα και βιντεοσκοπήσαμε τους επιβάτες που έφερναν μέσα τους τραυματίες. Εκεί είδα δύο ανθρώπους να πεθαίνουν από τα τραύματά τους.

Έπειτα από 45 λεπτά πυροβολισμών μας μετέφεραν όλους στο κατάστρωμα του πλοίου, χωρίζοντας τους Άραβες και μουσουλμάνους από τους Ευρωπαίους πολίτες. Τους πρώτους τους έβαλαν να καθίσουν στο πάτωμα με τα χέρια δεμένα και κάποιοι από εμάς αποφασίσαμε να καθίσουμε και εμείς στο πάτωμα, διαμαρτυρόμενοι για το διαχωρισμό αυτό. Μας χώρισαν ακόμη τους άντρες από τις γυναίκες και καθίσαμε για ώρες εκεί με το ελικόπτερο πάνω από το κεφάλι μας.

Ξαφνικά ήρθε σε μένα ένας στρατιώτης, μου έδεσε τα χέρια πίσω από τη πλάτη και με μετέφερε στο βάθος του σαλονιού όπου είχαμε μεταφερθεί όλοι μας. Δεν κατάλαβα γιατί με ξεχώρισαν και φοβήθηκα γιατί από εκεί που καθόμουν έβλεπα έναν άλλο επιβάτη, Βρετανό, τον οποίο χτυπούσαν και βασάνιζαν έξω από το πλοίο. Του είχαν βάλει μια πλαστική σακούλα στο κεφάλι, με δεμένα χέρια και καθισμένο στα γόνατα και οι στρατιώτες τον χτυπούσαν συνέχεια. Νομίζω ήταν δημοσιογράφος, οπότε σκεπτόμουν ότι είμαι ο επόμενος, αφού με ξεχώρισαν κιόλας από τους άλλους. Τελικά με χαστούκιζαν ξανά και ξανά μέχρι να φτάσουμε στο λιμάνι του Ασντόντ.

-Τι συνέβη εκεί;

Στο Ασντόντ με ανέκριναν για πολλές ώρες γιατί είχα στο διαβατήριό μου σφραγίδες από το Λίβανο και τη Συρία. Στις χώρες αυτές εργάζομαι με Παλαιστινίους πρόσφυγες, οπότε είναι λογικό να τις έχω επισκεφτεί πολλές φορές. Η μόνη απάντηση που τους έδωσα, όμως, είναι ότι θέλω να μιλήσω με κάποιον από την ισπανική πρεσβεία. Στη συνέχεια με μετέφεραν στη φυλακή, όπου με ανέκριναν και πάλι χωρίς παρουσία δικηγόρου. Το μόνο που έλεγα ήταν ότι είμαι δημοσιογράφος και εργάζομαι για ένα ντοκιμαντέρ ισπανικού ΜΚΟ και δεν έχω κάτι άλλο να πω.

Μετά μεταφερθήκαμε στο αεροδρόμιο, όπου και πάλι στρατιώτες χτυπούσαν τους ακτιβιστές. Είδα τον Ιρλανδό Ken o’Keefe τον οποίο χτυπούσαν οι στρατιώτες ενώ εκείνος φώναζε «είμαι ειρηνιστής, δεν χρησιμοποιώ βια» και τον Αμερικανό Paul Laroudee τον οποίο νομίζω επίσης χτύπησαν εκεί. Εμένα με πέταξαν στο πάτωμα πιέζοντάς με στο στομάχι με το γόνατο, ενώ φώναζα ότι δεν έχω κάνει τίποτα. Έμεινα έτσι για περίπου δεκαπέντε λεπτά και μετά επιβιβαστήκαμε όλοι σε μια τουρκική πτήση. Νόμιζα ότι θα με απελάσουν στην Ισπανία αλλά με μετέφεραν στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπολη.

-Ποιες είναι οι σχέσης της χώρας σου με το Ισραήλ και κατά πόσο πιστεύεις ότι ο Στόλος άλλαξε το κλιμα στην Ισπανία σχετικά με την Παλαιστίνη;

Η ισπανική κυβέρνηση έχει υπογράψει συμφωνία με το Ισραήλ για την πώληση όπλων και ο υπουργός κ. Moratinos έχει ήδη πάρει την απόφαση να στηρίξει αυτό που ο ίδιος αποκαλεί μετριοπαθή Σιωνισμό, εκπροσώπους του οποίου θεωρεί το Εργατικό κόμμα. Οπότε η κυβέρνησή μας δεν διάκειται πλέον φιλικά απέναντι στους Παλαιστινίους και αυτό που δεν μπορεί να κάνει εκείνη θα το κάνουμε εμείς, η κοινωνία των πολιτών.

Όσον αφορά τον αντίκτυπο του Στόλου, μπορώ να πω ότι τα πράγματα είναι πλέον διαφορετικά, ειδικά σε ο,τι αφορά τα μέσα ενημέρωσης. Ενώ πριν τους καλούσαμε σαν πρωτοβουλία στις συναντήσεις μας και αρνιούνταν, τώρα νομίζω ότι νιώθουν κάποιο είδος τύψεων γιατί θα μπορούσαν να κάνουν πιο γνωστή τη προσπάθειά μας και να αποφευχθεί η σφαγή που έγινε. Όταν λοιπόν φτάσαμε στην Ισπανία τα ΜΜΕ μας περίμεναν στο αεροδρόμιο και έκτοτε δεχόμαστε προσκλήσεις για συνεντεύξεις όλη την ώρα.

Ακόμη, πιστεύουμε ότι η προσπάθειά μας αυτή ήταν κρίσιμη για την αφύπνιση της ισπανικής κοινωνίας των πολιτών. Η καμπάνια μας λέγεται «Rumbo a Gaza» και σε ένα μόλις μήνα καταφέραμε να εξασφαλίσουμε τη στήριξη 25 διαφορετικών οργανώσεων, δεχόμαστε χιλιάδες emails στήριξης από τους πολίτες και την κοινωνία των πολιτών και κάνουμε συγκεντρώσεις σε όλη την Ισπανία. Πρέπει να πω, όμως, ότι από την αρχή η κυβέρνησή μας προσπάθησε να μας κρύψει, δεν ήθελε να εμφανιστούμε στην τηλεόραση και ποτέ δεν μας πήραν ένα τηλέφωνο ή δεν μας έδωσαν κανενός είδους βοήθεια.

-Τι συνέβη με τα προσωπικά σας αντικείμενα τα οποία κατέσχεσε το Ισραήλ;

Το διαβατήριό μου μου το επέστρεψαν στο αεροδρόμιο. Είχαμε μαζί εξοπλισμό αξίας 20 χιλιάδων ευρώ τον οποίο δεν πήραμε ποτέ πίσω, όπως δεν πήραμε πίσω και το υλικό που τραβήξαμε. Προσπαθούμε μέσω της ισπανικής πρεσβείας στο Ισραήλ να πάρουμε πίσω τα πράγματά μας, ακόμη κι αν έχουν καταστραφεί. Φτάσαμε στην Κωνσταντινούπολη με τα ρούχα που φοράγαμε στο ταξίδι και τα δικά μου ήταν μουσκεμένα στο αίμα.

-Θα πάρεις μέρος σε επόμενη αποστολή;

Ναι, θα πάρω μέρος. Τώρα έχουμε έναν λόγο παραπάνω να πλεύσουμε προς τη Γάζα, καθώς οι μεσογειακές χώρες δεν μπορούν να ανεχτούν το Ισραήλ να φέρεται σαν τον αστυνόμο της θάλασσας. Η Μεσόγειος είναι και δική μας θάλασσα και πρέπει να την υπερασπιστούμε και να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να πλέουμε ελεύθερα. Πρέπει να πιέσουμε τις κυβερνήσεις μας να επιβάλλουν κυρώσεις στο Ισραήλ για τη συμπεριφορά του αυτή.