«Οι μόνοι άνθρωποι που υπάρχουν για μένα είναι οι τρελοί, αυτοί που τρελαίνονται να ζήσουν, τρελαίνονται να μιλήσουν, τρελαίνονται να σωθούν, που ποθούν τα πάντα ταυτόχρονα, αυτοί που ποτέ δε χασμουριούνται ή λένε έστω και μία κοινοτοπία, αλλά που καίγονται σαν τα μυθικά κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, που σκάνε σαν πυροτεχνήματα ανάμεσα στα αστέρια κι από μέσα τους ξεπηδά το μπλε φως της καρδιάς τους, κι όσοι τους βλέπουν κάνουν: Αααα!!!! με θαυμασμό». Αυτό γράφει ο Τζάκ Κέρουακ στην εισαγωγή του «Στο δρόμο», του γνωστότερου από τα έργα του, το οποίο γράφτηκε σε τρεις μόνο εβδομάδες, χωρίς κόμματα και χωρίς παραγράφους.

Ads

Ο Τζακ Κέρουακ, μια από τις κυριότερες φυσιογνωμίες της Γενιάς Μπιτ (Beat Generation), μαζί με τον Ουίλιαμ Μπάροουζ και τον Άλεν Γκίνζμπεργκ, γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου του 1922 και πέθανε στις 21 Οκτωβρίου 1969 σε ηλικία μόλις 47 ετών, αφήνοντας πίσω του, όμως, το όνομα και το στίγμα της Μπιτ, το οποίο συμπυκνώνει στο πρόσωπο και το έργο του.

Μερικά από τα πιο γνωστά μυθιστορήματά του είναι το «Στο Δρόμο», «Οι Αλήτες του Ντάρμα», «Οι υποχθόνιοι» και «Η ματαιοδοξία του Ντουλουόζ», ενώ στα γραπτά του συγκαταλέγονται και έξι βιβλία ποίησης.

Είναι ο ίδιος που τυχαία ανακάλυψε και απέδωσε στο λογοτεχνικό/κοινωνικό κίνημα και τη γενιά του την επωνυμία «Μπιτ» στα τέλη του ’40, που σημαίνει ταυτόχρονα και εξοντωμένη (beaten up), αλλά και άγρυπνη, έτοιμη, εκστατική, μακάρια (beatific). Λέγεται ότι αυτός ευθύνεται και για τον τίτλο «Ουρλιαχτό» του Άλεν Γκίνζμπεργκ και τον τίτλο «Γυμνό Γεύμα» του Ουίλιαμ Μπάροουζ. Ενσωματώνει τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της Μπιτ στα μυθιστορήματά του.

Ads

Το «Στο Δρόμο» περιέχει αρκετούς χαρακτήρες που αναφέρονται στις θρυλικές μπιτνικ φιγούρες του Νιλ Κάσσαντυ (Ντιν) και Ουίλιαμ Μπάροουζ (Λι), ενώ στους «Αλήτες του Ντάρμα», πρωταγωνιστική φυσιογνωμία είναι ο Γκάρυ Σναίντερ. Το πλεόν αυτοαναφορικό έργο του «Στο Δρόμο», το οποίο περιγράφει την πραγματική εμπειρία ενός ταξιδιού του Κέρουακ με τον Κάσσαντυ, θεωρείται η επιτομή της Μπιτ Γενιάς, η «βίβλος» της.

Διαβάστε επίσης: Aς πιούμε στην υγειά των τρελών. Του Τζακ Κέρουακ

Το γράψιμό του Κέρουακ χαρακτηρίζεται από άρνηση στον κομφορμισμό της μορφής και του περιεχομένου, μια συνεχή διαπραγμάτευση των ορίων της έκφρασης, ελευθεριότητα, αυθορμητισμό και υποκειμενικότητα. Η φόρμα είναι ακατέργαστη, σχεδόν ανύπαρκτη με ασύντακτες παραγράφους και φτωχό επαναλαμβανόμενο λεξιλόγιο.

Ο ίδιος προτρέπει: «Απόταξε την λογοτεχνική, γραμματική κι συντακτική αναστολή… Σύνθεσε άγρια, ανυπότακτα, αγνά, να έρχεται από χαμηλά, όσο πιο τρελά τόσο το καλύτερο».

Το περιεχόμενο των έργων του κυκλώνει την κοινωνική δικαιοσύνη, τις μειονοτικές ομάδες του περιθωρίου της μεταπολεμικής Αμερικής του ’50, όπως οι τοξικομανείς και οι ομοφυλόφιλοι, το σεβασμό για τη φύση και τους ιθαγενείς, και την έννοια μιας «δεύτερης θρησκευτικότητας» και πνευματικότητας.

https://www.youtube.com/watch?v=Trw-Vvsn_nw&t=61s

https://www.youtube.com/watch?v=AmOmAogOd2A

https://www.youtube.com/watch?v=pBkIcvbQd-8