Αν ο Harry Houdini ζούσε, θα ήταν σήμερα 137 ετών. Και όμως, την ημέρα των γενεθλίων του, στις 24 Μαρτίου, το Twitter γέμισε από ευχετήριες δημοσιεύσεις. Πώς εξηγείται αυτό; Γιατί καταφέρνει να εντυπωσιάζει περισσότερο από τον David Copperfield, να είναι πιο τολμηρός από τον David Blaine, να τον θυμούνται περισσότερα από τους Penn and Telle; Την πραγματική του μαγεία δεν θα την μάθουμε ποτέ…

Ads

Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να κατανοήσουμε με πιο τρόπο ο Houdini κατάφερε να γίνει το απόλυτο είδωλο της τέχνης της εξαφάνισης και των ψευδαισθήσεων. Ήταν το θαύμα του κόσμου μέσα σ’ έναν κόσμο που διψούσε για θαύματα, γράφει χαρακτηριστικά η βρετανική «Guardian».

Η αμερικανική showbiz διερχόταν μια περίοδο που η τηλεόραση δεν είχε κανει καν την εμφάνισή της, πόσο μάλλον οι ψηφιακές της δυνατότητες. Ο Houdini μάγευε σε μια εποχή που οι διάσημοι σταρ εμφανίζονταν μία φορά την εβδομάδα, ενώ νέοι σταρ μετακόμιζαν από την Ατλάντα στη Βοστόνη και στo Κλίβελαντ. Ήταν επίσης η εποχή του έντονου ανταγωνισμού των εφημερίδων στη Νέα Υόρκη.

Ο Houdini έπιασε ακριβώς το κλίμα του καιρού του. Ξεκίνησε ως απλός ταχυδακτυλουργός, γρήγορα όμως συνειδητοποίησε ότι το κοινό ήθελε κάτι πιο λαμπερό να παρασύρει τη φαντασία του. Εξαφανίσεις αντικειμένων, ζουρλομανδύες, κινέζικα βασανιστήρια νερού: όλα αυτά μπορούσε να τα κερδίσει. Η δύναμή του δεν ήταν κάποια υπερφυσική εμφάνιση ή μεταφυσική ικανότητα. Καλούσε το κοινό να πιστέψει σε κινδύνους που ο ίδιος έδειχνε να νικάει, να συμμετάσχουν στον τρόμο ότι θα μπορούσε να πέθαινε όσο πέρναγαν βασανιστικά τα λεπτά. Το μαγικό μυστικό του ήταν ότι μπορούσε να σε κάνει να αισθανθείς δυσάρεστα με την αδρεναλίνη να φτάνει στα ύψη, να σου κόβει την ανάσα και τελικά να σου προσφέρει μια τεράστια δόση ανακούφισης.

Είχε περάσει όμως και πραγματικές περιπέτειες στη ζωή του ως αεροπόρος. Ο Houdini έζησε μια γεμάτη ενθουσιασμό και ανατροπές ζωή. Ήταν η ενσάρκωση του απίθανου και για άλλους η ζωντανή απόδειξη ότι η τεχνική εφευρετικότητα μπορούσε ακόμα να εντυπωσιάζει. Ακόμα και το γεγονός ότι δανείστηκε το όνομά του από τον επιβλητικό μάγο Robert Houdin αποδείχτηκε επιτυχές. Ήταν η προσωποποίηση του ανθρώπινου ενθουσιασμού.