Πριν από ένα χρόνο, οι δρόμοι του Ουρούμτσι στη νότια Κίνα βάφτηκαν με αίμα, εξαιτίας των συγκρούσεων ανάμεσα στη μειονότητα των μουσουλμάνων Ουιγούρων και στην εθνότητα των Χαν, γεγονός που αποτελεί το χειρότερο κρούσμα βίας ανάμεσα σε εθνότητες, εδώ και χρόνια.

Την 5η Ιουλίου του 2009, εκατοντάδες νεαροί Ουιγούροι εξεγέρθηκαν, χτυπώντας και μαχαιρώνοντας μέλη των Χαν. Δύο μέρες μετά, η βία κλιμακώθηκε, όταν οι Χαν θέλησαν να εκδικηθούν και οπλισμένοι με ρόπαλα και μαχαίρια στράφηκαν κατά των Ουιγούρων. Περίπου 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους -οι περισσότεροι της εθνότητας των Χαν- και περίπου 1.700 τραυματίστηκαν.

Όπως είναι φυσιολογικό οι κινεζικές αρχές κατηγόρησαν τη μειονότητα των Ουιγούρων για την έξαρση της βίας στην περιοχή, με τον ακτιβιστή Ρεμπίγια Καντίρ να βρίσκεται στο στόχαστρο, αλλά να αρνείται κάθε ανάμιξη.

Τα γεγονότα στην Ξινγιάνγκ κατέδειξαν με τον πιο περίτρανο τρόπο κάποια βαθιά προβλήματα στην ενδοχώρα της Κίνας, τα οποία, αν ενταθούν, μπορούν να προκαλέσουν πολλά προβλήματα στο ασιατικό κράτος.

Την περασμένη χρονιά, υπήρξε προσπάθεια, μέσω οικονομικών κινήτρων και αναδιάρθρωσης της διοίκησης, για την αποκατάσταση της ηρεμίας στο Ουρούμτσι. Ο προϋπολογισμός για τα μέτρα ασφαλείας διπλασιάστηκε και ανήλθε στα 423 εκ. δολάρια. Παράλληλα με την αλλαγή της ηγεσίας, ο πρόεδρος Χου υποσχέθηκε αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ μέχρι το 2020, με στόχο την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων. Ο Ιλχάμ Τοχτί, Ουιγούρος καθηγητής στο πανεπιστήμιο Μίνζου στο Πεκίνο, πάντως, θεωρεί ότι το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη χρημάτων, αλλά ο τρόπος διανομής τους.

Η κινεζική κυβέρνηση προσπαθεί μέσω επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων να αλλάξει τα δεδομένα στο Ουρούμτσι -στρατηγική που έχει ακολουθήσει και σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα, μετά τον καταστροφικό σεισμό στην επαρχία Σετσουάν. To μεγάλο ερώτημα είναι αν θα ωφεληθούν και οι Ουιγούροι από την ανάπτυξη της περιοχής ή θα αποκλειστούν λόγω του γεγονότος ότι αποτελούν μειονότητα, αφού δεν έχουν καν λόγο στο σχεδιασμό των πολιτικών.

Ενδεικτικό των δυσκολιών και της περιθωριοποίησης που αντιμετωπίζουν οι Ουιγούροι είναι το γεγονός ότι υπάρχει προκατάληψη απέναντί τους από τους Χαν επιχειρηματίες της περιοχής, ενώ σύμφωνα με τον καθηγητή Τοχτί, μόλις το 20% των Ουιγούρων αποφοίτων πανεπιστημίων βρίσκουν δουλειά. Παρά την οικονομική ανάπτυξη, η ανισορροπία ανάμεσα στην αντιμετώπιση των εθνοτήτων μπορεί να αποτελέσει αφορμή για νέα προβλήματα. Η καταπίεση μίας τέτοιας μειονότητας λειτουργεί ως ωρολογιακή βόμβα για το κινεζικό κράτος, η οποία μπορεί πολύ εύκολα να εκραγεί και αυτό το γεγονός θα πρέπει να το λάβει υπόψιν της κινεζική κυβέρνηση.