Έφυγε από τη ζωή την Κυριακή, 9 Μαΐου 2010, σε ηλικία 92 ετών η τραγουδίστρια, ηθοποιός και ακτιβίστρια κατά των φυλετικών διακρίσεων Lena Horne. Η ερμηνεία της του 1943 στο γνωστό τραγούδι Stormy Weather των Harold Arlen και Ted Koehler θεωρείται κορυφαία ενώ η ίδια ήταν η πρώτη μαύρη ηθοποιός που χαρακτηρίστηκε ως «σύμβολο του σεξ».

Ads

Στην εξηντάχρονη καριέρα της στο χώρο του θεάματος, η Horne κατέρριψε πολλές φυλετικές προκαταλήψεις. Τη δεκαετία του 1940 ήταν μία από τις πρώτες μαύρες τραγουδίστριες με σημαντική ορχήστρα λευκών μουσικών και η πρώτη που εμφανίστηκε στο διάσημο nightclub, Copacabana. Ήταν επίσης η πρώτη μαύρη ηθοποιός και τραγουδίστρια που υπέγραψε μακροχρόνιο συμβόλαιο στο Χόλιγουντ.

Αργότερα έγινε ενεργή ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα και έφτασε να γίνει μια από τις ισχυρότερες φωνές του κινήματος.

Το 1943 η Lena Horne έπαιξε τον ρόλο της Selina Rogers στο ασπρόμαυρο κινηματογραφικό μιούζικαλ Stormy Weather. Η ερμηνεία της σημείωσε μεγάλη επιτυχία και το χαρακτηριστικό αναγνωριστικό τραγούδι της.

Ads

Τα πολλαπλά ταλέντα της ως ερμηνεύτρια στη μουσική και την κινηματογραφική σκηνή συμπλήρωνε το ευρεία μουσική έκτασή της. Ήταν σεβαστή τόσο ως ερμηνεύτρια της τζαζ και των μπλουζ όσο και των διάσημων κομματιών που γινόταν επιτυχία την εποχή εκείνη όπως το The Lady is a Tramp και το Bewitched, Bothered and Bewildered.

Η ίδια ήταν άμεση και ντόμπρα για την επιτυχία της. «Ήμουν μοναδική με την έννοια ότι ήμουν μια μαύρη που οι λευκοί μπορούσαν να αποδεχτούν. Ήμουν η φαντασίωσή τους. Είχα του χειρότερου είδους την αποδοχή επειδή δεν ήταν ποτέ για αυτό που ήμουν ή για αυτό που προσέφερα, αλλά μόνο και μόνο για το πώς ήταν η όψη μου» είπε κάποτε η ίδια.

Για το σόου του Μπρόντγουέι Lena Horne: The Lady and Her Music κέρδισε ένα ειδικό βραβείο Tony, ενώ ήδη από τη δεκαετία του 1960 ήταν μία από τις πιο διάσημες προσωπικότητες στο κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάποτε μάλιστα, πέταξε μια λάμπα σε έναν πελάτη ενός εστιατορίου του Beverly Hills όταν αυτός έκανε ένα ρατσιστικό σχόλιο. Το 1963 έλαβε μέρος στην πορεία στην Ουάσινγκτον μαζί με άλλους 250.000 ανθρώπους όπου ο Martin Luther King απηύθυνε τον διάσημο λόγο του I Have a Dream.