Όταν τον Οκτώβριο του 1938 ο μέγας Όρσον Γουέλς τρομοκρατεί εκατομμύρια αμερικάνους με τη ραδιοφωνική του φάρσα περί εισβολής Αρειανών στη Γη, δε γνωρίζει ότι ανοίγει μια εναλλακτική λεωφόρο την οποία διανύουν, εδώ και δεκαετίες, εξωγήινοι, ιπτάμενοι δίσκοι και κάθε είδους θεωρίες συνομωσίας για πράγματα που υπάρχουν στο διάστημα και «δεν μας αποκαλύπτουν».

Οι θεωρίες αυτές αποκτούν, εξωγήινη, σάρκα και οστά, όταν στις 7 Ιουλίου  1947 οι αμερικάνικες αρχές ανακοινώνουν την περισυλλογή ενός αγνώστου ταυτότητας αντικειμένου στη περιοχή Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού. Οι επόμενες ανακοινώσεις που οριοθετούν το άγνωστο αντικείμενο ως μετεωρολογικό αερόστατο λειτουργούν περισσότερο σαν αναμμένο σπίρτο σε ξερά χόρτα, αν και είχαν ως στόχο να περιορίσουν τις συζητήσεις και τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει η πρώτη ανακοίνωση. Οι φήμες γίνονται «γεγονότα», και οι θεωρίες… «πραγματικότητα», λειτουργώντας έτσι αποδιοργανωτικά στις σημαντικές έρευνες που διεξάγει παράλληλα η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Αποκορύφωμα των τελευταίων αυτών ερευνών, αποτελεί η πολύ πρόσφατη δημόσια παραδοχή του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, ότι πράγματι «…υπάρχουν καταγραφές αντικειμένων στον ουρανό, που δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι, πως κινούνται, ενώ στη  τροχιά τους δεν έχουν μοτίβα που εξηγούνται εύκολα». 

Παρακάτω, δεν θα ασχοληθούμε με επιστημονικές έρευνες, αλλά με την παγκόσμια έκρηξη αναζήτησης ΑΤΙΑ (Αγνώστων Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων) που οδηγεί μεταπολεμικά τον κόσμο στην ατομική εποχή, όταν πλέον στρέφει το κεφάλι του στον ουρανό να μην αναζητά, μόνο, το Θεό…

Από τον κανόνα αυτό δε ξεφεύγει ούτε η χώρα μας, που μετά την, κλασική, παρέλευση μιας πενταετίας αφομοίωσης των νέων διεθνών τάσεων, ανακαλύπτει στις αρχές της δεκαετίας του 50 τους ιπτάμενους δίσκους. Οι αναφορές που γίνονται από κάθε γωνιά της χώρας στο, τότε, υφυπουργείο Εσωτερικών είναι δεκάδες.   

Ιούνιος 1952. Υπαστυνόμος βλέπει στο τέλος της οδού Λιοσίων προς τη περιοχή των Αγίων Αναργύρων «…εις μέγα ύψος φωτεινό ιπτάμενο δίσκο με κατεύθυνσην από δυσμάς προς ανατολάς». Ο δίσκος τρέχει με μεγάλη ταχύτητα αφήνοντας πίσω του «φωτεινόν νέφος καπνού» μέχρι που εξαφανίζεται. Το Αστεροσκοπείο Αθηνών αποδίδει το φαινόμενο σε αερόλιθο ή σε πυραυλοκίνητο αεροπλάνο που πετά σε μεγάλο ύψος.

Οκτώβριος 1954. Τηλεγράφημα της Χωροφυλακής Μυτιλήνης αναφέρει πως στις 3.15 οι κάτοικοι του χωριού Βρύσα «…παρατήρησαν σε απροσδιόριστον ύψος άνωθεν του χωρίου, φωτεινό σημείο μικρού μεγέθους, δίκην αστέρος, που διέγραφον δυσδιάκριτους κύκλους επί 15΄». Ένα τέταρτο μετά, το άγνωστο αντικείμενο ακολουθώντας ιλιγγιώδη πορεία βορειοδυτικά και βόρεια εξαφανίζεται στα δυτικά. «Η ανωτέρω πληροφορία, παρασχεθείσα υπό του προέδρου της κοινότητος, κρίνεται αξιόπιστος».

Νοέμβριος 1954. Αυτή τη φορά τα ιπτάμενα αντικείμενα εμφανίζονται στην Αθήνα, ή έτσι τουλάχιστον αναφέρουν κάποιοι κάτοικοι της Κυψέλης με αποτέλεσμα οι υπόλοιποι να προσπαθούν να τα ανακαλύψουν στον ουρανό. Ενδιαφέρον έχει και το ύφος του ρεπορτάζ εφημερίδας της εποχής :«Ζωηρά συγκίνησις χθες το απόγευμα, πέριξ της πλατείας Κυψέλης. Όμιλος πολιτών πάσης τάξεως και ηλικίας, άσχετος δια ν’ αποκαλέσει προεκλογικήν συγκέντρωσιν, προσεπάθη ν’ ανακαλύψει ιπτάμενον δίσκον, τον οποίον μερικοί ισχυρίζοντο ότι είχον αντιληφθεί εις τα βορειοανατολική της συνοικίας, υπεράνω των Τουρκοβουνίων. Οι κάτοικοι επιβεβαίωσαν ότι ομοίαζε με λευκόν άστρον και ότι ενεφανίσθει εις μέγα ύψος».

Δεκέμβριος 1954. Οι κάτοικοι του Πηλίου δηλώνουν ότι βλέπουν στον ουρανό «φωτεινόν μετέωρον» το οποίο «χαρακτηρίζουν ιπτάμενον δίσκον». Είναι τέτοια η έκρηξη αναφορών περί (ΑΤΙΑ) που τον ίδιο μήνα με ανακοίνωσή ο Μετεωρολογικός Σταθμός Πατρών ενημερώνοντας ότι άρχισε  ανύψωση μπαλονιών για μετεωρολογικές παρατηρήσεις «… εφιστά τη προσοχή του κοινού για να μην εκλειφθούν ως ιπτάμενοι δίσκοι»…   

Μάρτιος 1955. Ιδιαίτερο είναι το περιστατικό που αναστατώνει στα τέλη του μήνα αρκετές περιοχές της χώρας. Κατά τη διάρκεια πτήσης, πιθανότατα πολεμικού αεροσκάφους, σκορπίζεται στη γη πολεμικό υλικό, το οποίο όμως αξιολογείται από τους κατοίκους ως «άγνωστο αντικείμενο» ενώ δημιουργούνται ολόκληρες φανταστικές ιστορίες. Έτσι, τα χάρτινα κιβώτια και τα στρατιωτικά αλεξίπτωτα που πέφτουν  στις περιοχές Πάτρας, Λαμίας και Μακρακώμης χαρακτηρίζονται από τους κατοίκους «αγνώστου προελεύσεως», αλλά στη Κεφαλονιά φτάνουν το θέμα στα όρια της μυθομανίας όταν, την ίδια ημέρα, γεωργός στο Αργοστόλι βλέπει πράσινο τριγωνικό αντικείμενο να πετά σε ύψος 300 μέτρων, να προσθαλασσώνεται και εν συνέχεια ν’ απογειώνεται και να εξαφανίζεται. Απάντηση στο «φαινόμενο» δίνουν αγρότες του Ληξουρίου που βλέπουν στα χωράφια τους χάρτινα κουτιά διαστάσεων 0.25 Χ 0.75…

Αν νομίζεται ότι επίμαχα αυτά ιπτάμενα αντικείμενα, τότε πρέπει να αναφέρουμε την περίπτωση, πάλι, της Μυτιλήνης όπου το Νοέμβριο του 1955 οι κάτοικοι αναφέρουν ότι βλέπουν στον ουρανό της Καρδαμύλης «λευκόν φωτεινόν σώμα, σχήματος πούρου, μετασχηματισθέν ολίγου προ της εξαφανίσεώς του εις τετράγωνων»…

Εκτός όμως των ΑΤΙΑ, μεταπολεμικά αυξάνονται και τα περιστατικά εμφάνισης περιέργων πλασμάτων που χαρακτηρίζονται ως εξωγήινοι. Έτσι, το 1950 κάτοικος της Πίνδου αναφέρει έντρομος στη Χωροφυλακή ότι εμφανίζεται μπροστά του μαυροφορεμένο πλάσμα ενός μέτρου ύψους που βγάζει λάμψη από τα μάτια. Την ίδια χρονιά στη Νεμέα, σταθμάρχης του σιδηροδρόμου βλέπει 20 μικρά ανθρωπάκια που όταν τα φωτίζει με τη λάμπα πετρελαίου φεύγουν τσιρίζοντας…