Μετά την τραγωδία των Τεμπών το ΜέΡΑ 25 κατέγραψε σημαντική ενίσχυση στις δημοσκοπήσεις και διασφάλισε την εκπροσώπησή του στη Βουλή. Αλλά η περίοδος της ευφορίας κράτησε λίγο. Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ έκαναν τη «Δήμητρα» κυρίαρχο θέμα στην πολιτική ατζέντα δαιμονοποιώντας τον Γιάνη Βαρουφάκη ως δραχμιστή και επικίνδυνο για την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας. Δηλαδή, αξιοποίησαν την αφέλεια της στρατηγικής του ΜέΡΑ 25 για να το απαξιώσουν και να το αποδυναμώσουν.

Η σύγκρουση με τον όμιλο ΜΜΕ Μαρινάκη τους στέρησε σημαντικές επικοινωνιακές δυνατότητες και αυτό σε συνδυασμό με τη γενναιόδωρη αντιμετώπιση της Πλεύσης Ελευθερίας και της Ζωής Κωνσταντοπούλου από το σύστημα οδήγησε, τελικά, στον αποκλεισμό του ΜέΡΑ 25 από τη Βουλή.

Οι τελευταίες εξελίξεις, με την αποχώρηση της Σοφία Σακοράφα μετά από συντροφικά πυρά για εναγκαλισμό με την ολιγαρχία δείχνουν ότι η βλάβη που έχει υποστεί το ΜέΡΑ 25 είναι μη αναστρέψιμη. Η καχυποψία της ηγεσίας απέναντι σε ένα κορυφαίο στέλεχος για ζητήματα ηθικής τάξης επιβεβαιώνει ότι η δυναμική της αυτοκαταστροφής είναι μεγαλύτερη από εκείνη της ανάκαμψης.

Το παράδειγμα του ΜέΡΑ 25 προσφέρει χρήσιμα συμπεράσματα για τον ΣΥΡΙΖΑ που διέρχεται βαθιά κρίση: Η αδυναμία ανάγνωσης της πραγματικότητας και πρόληψης των επιθέσεων οικονομικών συμφερόντων με επιρροή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης μπορεί να αποβεί μοιραία.

Οι συντροφικοί ανταγωνισμοί για το ηθικό πλεονέκτημα, όταν εκδηλώνονται στην επιφάνεια, δεν επιτρέπουν όχι απλώς συσπείρωση δυνάμεων αλλά ούτε καν την ελάχιστη αναγκαία ενότητα. Και οι μεγαληγορίες για πόλεμο με την ολιγαρχία, όταν δεν εντάσσονται σε ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με εχέγγυα αποτελεσματικότητας, υπονομεύουν τις ίδιες τις προθέσεις των υποκειμένων τους.

Στην ερώτηση ποιος ωφελείται από την αποδυνάμωση του ΜέΡΑ 25 η απάντηση είναι προφανής – σίγουρα όχι η Αριστερά.