Έγινε viral ένα στιγμιότυπο στα γραφεία του ΜέΡΑ 25 στη Βουλή όπου ο βουλευτής Κλέων Γρηγοριάδης, χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι η συνάδελφός του Μαρία Απατζίδη μιλούσε μέσω skype σε επιτροπή της Βουλής, έβγαλε το πουκάμισό του για να φορέσει άλλο.

Τόση δημοσιότητα ποτέ δεν έχει δοθεί σε οποιαδήποτε δράση βουλευτών του ΜέΡΑ 25. Και είναι η πρώτη φορά που η Μ. Απατζίδη δέχθηκε τόσες τηλεοπτικές προσκλήσεις προκειμένου να μιλήσει γι αυτό και μόνο γι αυτό.

Η αθώα εξήγηση είναι ότι το στιγμιότυπο είχε πλάκα και γι αυτό έγινε ανάρπαστο στο διαδίκτυο. Μια πιο ουσιαστική προσέγγιση θα ήταν να αναδείξει κανείς την αδιαφορία των περισσότερων ΜΜΕ για τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, ακόμη μεγαλύτερη από αυτή που δείχνουν για την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο κανόνας είναι ότι στρέφουν το ενδιαφέρον τους μόνο όταν προκύψει υλικό παραπολιτικού και όχι πολιτικού ενδιαφέροντος.

► Διαβάστε επίσης: Αποχώρησε από εκπομπή η βουλευτής του ΜέΡΑ25 Μ. Αμπατζίδη – «Αν θέλετε κάτι σοβαρό, ξαναπάρτε με»

Μια ατυχής ατάκα, ένα σαρδάμ, μια γκριμάτσα, ένα συντακτικό λάθος, ακόμη και ένα στραβοπάτημα στελέχους ενός μικρότερου κόμματος μπορεί να του χαρίσει προβολή και να το κάνει, προσωρινά, περιζήτητο.

Αυτό έχει διπλή επίπτωση: Από τη μια ωθεί πολιτικούς να αποδεχτούν ότι αν δεν κάνουν κάτι υπερβολικό ή εκκεντρικό ή θεαματικό δεν πρόκειται να δουν τηλεοπτικό φως και αυτό μπορεί να τους οδηγήσει σε ακρότητες για να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα.

Από την άλλη διαπαιδαγωγεί το κοινό στην αντίληψη ότι δεν είναι σοβαρό κόμμα, πχ το ΜέΡΑ 25, και δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθεί κανείς μαζί του πέρα από μεμονωμένα περιστατικά που βγάζουν γέλιο ή εξοργίζουν.

Και ναι, είναι προπαγάνδα. Γιατί η επιλογή του τι θα προβληθεί, όταν κριτήριο είναι να εκτεθεί ή και να διασυρθεί ένα κόμμα, δεν είναι απλώς μεροληψία ή ελαφρότητα, είναι κάτι πολύ πιο βαρύ ή, πάντως, καταλήγει σε κάτι πολύ πιο βαρύ: Σε μια απόπειρα πολιτικής εξόντωσης με πολύ γέλιο – για όλους εκτός από το θύμα.