Η μεταπολίτευση υπήρξε σημείο καμπής για την είσοδο επιχειρηματιών και εργολάβων στα ΜΜΕ ενώ, με την χθεσινή αγορά του « Εθνους » και της«Ημερησίας » από τον Ιβάν Σαββίδη αποσύρθηκαν και οι τελευταίοι παραδοσιακοί εκδότες από τα Media.

Νέοι καιροί, νέα ήθη. Η συμμαχία Μαρινάκη-Βαρδινογιάννη-Αλαφούζου  έχει προφανή στόχο την κυριαρχία στα ΜΜΕ αλλά και τον περιορισμό της επιρροής Σαββίδη. Η μάχη στο ποδόσφαιρο επεκτείνεται στα ΜΜΕ και την πολιτική, θυμίζοντας κάτι από Μπερλουσκόνι.

Ως προς τις τηλεοπτικές άδειες οι θέσεις των καναλαρχών δεν αποτελούν έκπληξη: Ουσιαστικά προσβλέπουν σε νέα καθυστέρηση, δηλαδή δωρεάν τηλεοπτικές άδειες και διατήρηση του μονοπωλίου που κατέχουν. Xαρακτηρίζουν «ταπεινωτικό» ότι συμμετείχαν σε ένα διαγωνισμό και ζητούν να μην εφαρμοστεί κανένας από τους νόμους που ψηφίστηκαν για τα ΜΜΕ, ίσως προεξοφλώντας και αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων.

Δεν είναι πρωτόγνωρα όσα ζητάνε καθώς είχαν δοθεί στην επιχειρηματική ελίτ το 1990. Η διαφορά είναι ότι το τότε δικομματικό σύστημα εξουσίας έχει καταρρεύσει και ο νέος «παίκτης» που κυβερνά αρνείται να παίξει με τους ίδιους όρους.

Η δε αντιπολίτευση, αφού θεοποίησε το «ανεξάρτητο» ΕΣΡ όσο κωλυσιεργούσε, είναι άγνωστο πως θα τοποθετηθεί τώρα που το ΕΣΡ καλείται να εφαρμόσει τους νόμους. Πάντως, τόσο οι μιντιάρχες όσο και η αντιπολίτευση, που σήμερα κόπτονται για τη Δικαιοσύνη, δικαιολογούσαν, αν δεν πανηγύριζαν, πέρυσι όταν «κάποιοι προπηλάκιζαν τον Πρόεδρο του ΣτΕ στο … Κολωνάκι».