Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης πλησιάζει στις 50 μέρες απεργίας πείνας διεκδικώντας την αποφυλάκιση του υπό όρους, μετά την έκτιση 8,5 χρόνων κάθειρξης από τη συνολικά 20ετή φυλάκιση στην οποία έχει καταδικαστεί – για ληστείες τραπεζών και απόδραση, όχι επειδή σκότωσε άνθρωπο.

Την ίδια ώρα, αποφυλακίζεται ο δολοφόνος του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου Επαμεινώνδας Κορκονέας (μετά από 11 χρόνια στη φυλακή) επειδή του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου. Και ο ίδιος δρόμος άνοιξε για τον μεσίτη που με τις κλωτσιές του επέφερε θανατηφόρα σωματική βλάβη στον Ζακ Κωστόπουλο, σύμφωνα με την ετυμηγορία του δικαστηρίου λίγους μήνες πριν.

Δεν χρειάζονται άλλα παραδείγματα για να καταδειχθεί ότι η Δικαιοσύνη πολιτεύεται, δηλαδή εκδικείται ή συγχωρεί για ιδεολογικούς λόγους.

Το σκεπτικό με το οποίο απορρίπτεται το αίτημα του Γ. Μιχαηλίδη είναι πάνω-κάτω ότι δεν έχει αλλάξει μυαλά, επομένως θεωρείται ύποπτος να επαναλάβει το αδίκημα. Όμως υπάρχουν τρόποι (πχ βραχιολάκι) να αποφυλακιστεί ένας κατάδικος εφόσον πληρούνται οι νόμιμες προϋποθέσεις με τρόπο που να διασφαλίζεται ότι δεν θα επαναληφθεί η παράνομη πράξη.

Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Πρόθεση είναι να εξαντληθεί η αυστηρότητα της πολιτείας για λόγους παραδειγματισμού και με σκοπό την επίδειξη πυγμής.

Ο Μιχαϊλίδης, γνωστός και ως “τοξοβόλος”, είναι βολικό θύμα του κρατικού αυταρχισμού. Οι ψηφοφόροι της ΝΔ δεν θα κλάψουν γι αυτόν και οι μετακινούμενοι του κέντρου που δίνουν -κατά κανόνα- την εκλογική νίκη στο κόμμα που θα επιλέξουν μπορεί και να μην ξέρουν καν περί τίνος πρόκειται.

Όλα καλά λοιπόν; Ισως για την κυβέρνηση, σίγουρα όχι για τη δημοκρατία.