Ας έρθουμε στη θέση ενός ξένου δημοσιογράφου που πληροφορείται ότι ένας συγγραφέας συνελήφθη σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου με τη διαδικασία του αυτόφωρου.

Το πιθανότερο είναι ότι θα υποθέσει πως, λίγο πριν, έκανε φόνο ή, το λιγότερο, άσκησε βία. Σε καμία περίπτωση δεν θα φανταστεί πως είχε απλώς σχολιάσει αρνητικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θρησκοληπτικές δηλώσεις υποψήφιου βουλευτή.

Για τα ελληνικά ΜΜΕ η είδηση δεν είναι πρωτοφανής γιατί τα εγκλήματα δια του τύπου είναι πάντα αυτόφωρα σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα και όποιος γνωρίζει τον παραλογισμό του νόμου και έχει την αναγκαία εμπάθεια μπορεί να τον χρησιμοποιήσει εναντίον όποιου θελει να βλάψει.

Προφανώς το να σχολιάσει κανείς αρνητικά και ειρωνικά τη δήλωση ενός πολιτευτή ότι σώθηκε από θαύμα του αγίου Εφραίμ δεν είναι ποινικό αδίκημα. Αλλά το προφανές δεν είναι καθόλου προφανές σε μια χώρα στην οποία η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι καθόλου δεδομένη.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, ο εξωφρενικός νόμος μένει.

Μια αναχρονιστική και παράλογη νομοθεσία συναντιέται σήμερα με τον κυβερνητικό αυταρχισμό με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια οργουελική δυστοπία.

Ο πρώην βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος συνειδητοποιεί με τραγελαφικό τρόπο ότι δεν «μένει Ευρώπη» και αυτό δεν οφείλεται στο δημοψήφισμα του 2015. 

Διαβάστε επίσης: Ελεύθερος ο Πέτρος Τατσόπουλος – Καταδικάζει τη σύλληψη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος