Δεν φημιζόταν ποτέ για την ποιότητα του χιούμορ του αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε και τις αρνητικές βεβαιότητες για το επίπεδο της δουλειάς του. Η πρεμιέρα της εκπομπής του Μάρκου Σεφερλή στον ΑΝΤ1 προκάλεσε αντιδράσεις γιατί έδειξε ακραία σεξιστική διάθεση, κάνοντας χυδαία πλάκα, μεταξύ άλλων, με τα θύματα βιασμών.

Όχι αυτό δεν είναι σάτιρα. Ομοφοβία, μισογυνισμός, αναχρονιστικά στερεότυπα, υποκουλτούρα, ευτέλεια, διέγερση των πιο χαμερπών ενστίκτων του τηλεοπτικού κοινού, κολύμπι στο βούρκο μιας τραμπικής αισθητικής ελληνικού τύπου.

Διαβάστε επίσης: 

• Πυρά κατά Μπιμπίλα για την συμμέτοχή του στο σίριαλ του Μάρκου Σεφερλή – Η απάντηση στους επικριτές του
• Οργή στο Twitter για Σεφερλή και «χιούμορ» με τους βιασμούς

Ο Μάρκος Σεφερλής ξύνει τον πάτο για να βρει την τροφή που αρέσει στους πεινασμένους για τους καρπούς της ζούγκλας. Αυτονόητο είναι ότι πρέπει το ΕΣΡ να παρέμβει για να σώσει τα προσχήματα. Παρήγορο θα ήταν αν αυτή η απαράδεκτη εκπομπή «πέθαινε» λόγω χαμηλής τηλεθέασης. Αλλά αυτό δεν συνέβη.

Υπάρχουν όρια στη σάτιρα; Το ερώτημα έχει βρεθεί πολλές φορές στο επίκεντρο του δημόσιου προβληματισμού στον δημοκρατικό κόσμο και η απάντηση δεν είναι πάντα μονολεκτική. Κάτι που με ασφάλεια μπορούμε να πούμε είναι ότι δεν ισχύουν τα ίδια μέτρα και σταθμά για τα σατιρικά βέλη που κατευθύνονται προς τα πάνω και για εκείνα που κατευθύνονται προς τα κάτω.

Η ανοχή στο καυστικό χιούμορ που στοχεύει τις ελίτ και την εξουσία κάθε είδους είναι επιβεβλημένη. Αντίθετα, όταν στο στόχαστρο μπαίνουν οι ευάλωτοι, η αντιμετώπιση δεν μπορεί να είναι ίδια. Δεν έχει πλάκα να παρουσιάζεις γυναίκες που δήθεν ψάχνουν τον βιαστή τους. Είναι χυδαίο, κακό, απάνθρωπο. Και είναι για να κλαίμε με όσους γελάνε με τον Σεφερλή.