Η ανάκληση της υπουργικής απόφασης που είχε επικυρώσει την απόλυση της εκπαιδευτικού Φώφης Μπουλούτα από το Κολέγιο Ψυχικού το 2013, μετά την έκθεση που την χαρακτηρίζει παράνομη και εκδικητική, είναι η αφετηρία για την ανάδειξη  μιας υπόθεσης που προκαλεί σοβαρούς πολιτικούς και κοινωνικούς προβληματισμούς.

Η Φώφη Μπουλούτα δικαιώθηκε μετά θάνατο για την επαγγελματική και, τελικά, και βιολογική της εξόντωση μετά από την αυτονόητη ενέργειά της στο πλαίσιο των καθηκόντων της ως εκπαιδευτικού, σε ένα περιστατικό που συμβαίνει καθημερινά σε σχολικές αίθουσες, όπως η μονογραφή του γραπτού ενός μαθητή που αντέγραφε, αλλά έτυχε να είναι ο γιος του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. 

Αυτό που δεν αναδείχθηκε μέχρι σήμερα είναι ότι τόσο η εκπαιδευτικός όσο και η Ομοσπονδία των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών  προστάτεψαν από την πρώτη στιγμή την ταυτότητα του μαθητή, ως όφειλαν. Όμως, ήταν η πλευρά της οικογένειας, του Αντώνη Σαμαρά και του σχολάρχη αδερφού του που προκάλεσαν τη δημοσιότητα. Με ένα πανίσχυρο νομικό επιτελείο, αντιμετώπισαν με απίστευτη εκδικητικότητα  την ατυχή καθηγήτρια, στοχεύοντας όχι μόνο στην απόλυση αλλά στην ολοκληρωτική της εξόντωση.

Το πλέον προβληματικό της υπόθεσης είναι η αντίληψη που αναδύεται για τον πρώην Πρωθυπουργό και το Κολέγιο, που επιτέθηκαν με μανία σε μια απλή εκπαιδευτικό, θέλοντας να υπενθυμίσουν κυνικά ότι έχουν τη δύναμη να «λιώσουν» οποιονδήποτε αντιστέκεται. Μάλιστα, οι  μεθοδεύσεις προκειμένου να παρακαμφθεί το Σωματείο και οι αιρετοί εκπρόσωποι  του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου, είχαν σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κακό θεσμικό προηγούμενο από το 2013.

Από την πλευρά της η Ομοσπονδία φαίνεται ότι δεν σταματά και κινεί και ποινική διαδικασία εναντίον του πρώην Πρωθυπουργού και όσων συνέβαλαν  στη διαπόμπευση  της άτυχης εκπαιδευτικού. Άλλωστε, ακόμη και το καλοκαίρι του 2018 ήταν οι ίδιοι οι συνεργάτες του Σαμαρά που επανέφεραν στην επιφάνεια το θέμα και συνέχισαν με μανία την ηθική εξόντωση μιας νεκρής γυναίκας.

Ήταν μια απόλυση παραδειγματισμού για όποιον σηκώνει ανάστημα απέναντι στους ισχυρούς, που εμφορούνται από ταξική έπαρση. Γι’αυτό και οι αντιδράσεις συνδικαλιστών και κοινωνίας απέναντι στις συγκεκριμένες αντιλήψεις επιχειρούν να απαντήσουν στην αλαζονεία του Πρωην Πρωθυπουργού.