Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν προετοιμασμένος να απαντήσει για το κορονογλέντι στην Ικαρία στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά και στον ΣΚΑΪ.

Περιέγραψε αναλυτικά πόσο κουράστηκε περιοδεύοντας στους Φούρνους και στη Θύμαινα και πόσες δουλειές είχε να κάνει στην Ικαρία μέχρι να ξαποστάσει για 15 λεπτά στο σπίτι του βουλευτή Χ. Στεφανάδη.

Μάλιστα εμφανίστηκε περήφανος που επισκέφθηκε το κόκκινο νησί αυτός ένας γαλάζιος, χαρακτήρισε λάθος τις εικόνες και όχι το ίδιο το γεγονός του συνωστισμού και κατήγγειλε την αξιωματική αντιπολίτευση για χαμηλού επιπέδου κριτική.

Δηλαδή, ο πρωθυπουργός δεν ζήτησε συγγνώμη, δεν χαμήλωσε το βλέμμα και δεν έδειξε ούτε εκ των υστέρων ενσυναίσθηση. Ηταν και ενοχλημένος για τις διαστάσεις που πήρε το θέμα, αγνοώντας φυσικά τις πιέσεις που ασκήθηκαν από το Μέγαρο Μαξίμου για την υποβάθμισή του.

Τρεις παρατηρήσεις:

1. Το κορονογλέντι στην Ικαρία έγινε πρώτο θέμα στα social media ανεξάρτητα από την κριτική που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Ηταν μια έντονη αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών, πέρα από κομματικές γραμμές και σκοπιμότητες, ακριβώς όπως είχε συμβεί με την ποδηλατάδα στην Πάρνηθα και με τους VIP εμβολιασμούς. Αν πράγματι πιστεύουν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι η αξιωματική αντιπολίτευση συντόνισε με έναν στρατό τρολς μια τόσο επιτυχημένη διαδικτυακή επίθεση σε βάρος του πρωθυπουργού, τότε έχουν αρχίσει να χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα και παγιδεύονται σε εντελώς εσφαλμένες αναλύσεις. Αυτό δεν είναι επικίνδυνο μόνο για τους ίδιους, είναι για όλους μας. Μια κυβέρνηση που δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω, προφανώς δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις δημόσιες υποθέσεις γιατί δεν αναγνωρίζει τις πραγματικές κοινωνικες ανάγκες και τα ουσιαστικά προβλήματα.
2. Η δημοσκοπική υπεροχή της ΝΔ στην πρόθεση ψήφου και η διεισδυτικότητα του Κ. Μητσοτάκη στο κέντρο, όπως καταγράφεται στις μετρήσεις, του έχουν δημιουργήσει μια αυτοπεποίθηση δυσανάλογη προς τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Είναι τόσο απορροφημένος κοιτάζοντας το είδωλό του στον καθρέφτη που δεν βλέπει τον κίνδυνο της επερχόμενης οικονομικής καταστροφής που θα βυθίσει στην απελπισία εμπόρους, εργαζόμενους στην εστίαση και τον τουρισμό, επιχειρηματίες, ελεύθερους επαγγελματίες. Η πολιτική και ψυχική απόσταση του πρωθυπουργού από τους “κάτω” τον δυσκολεύει να ενδιαφερθεί ουσιαστικά για τα προβλήματά τους – αν υποθέσουμε ότι θα είχε τέτοια πρόθεση.
3. Η περίοδος ανοχής στην κυβέρνηση είναι μεγάλη λόγω της ανθεκτικότητας του αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύματος και της πρωτοφανούς μιντιακής ασυλίας που απολαμβάνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι η παθητικότητα θα είναι αιώνια και δεν θα ξεσπάσουν, αργότερα ή γρηγορότερα, σωρευμένες εντάσεις που δημιουργούνται όχι μόνο από λάθη και παραλείψεις της διακυβέρνησης αλλά και από προκλητικές συμπεριφορές που δείχνουν αλαζονεία, απώλεια μέτρου και ελιτισμό. Το ποτάμι της απογοήτευσης φουσκώνει και κάποια στιγμή θα γίνει χείμαρρος που μπορεί να είναι ορμητικός μέσα από την οργή και την απόγνωση.