Στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, η προτροπή-απειλή του κ. Κασσελάκη θύμιζε καψόνι στο στρατό. Απευθυνόταν ουσιαστικά στον Παύλο Πολάκη για τις επιφυλάξεις του σχετικά με το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων.

Ο βουλευτής Χανίων ούτε σηκώθηκε, ούτε απάντησε, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα του παρόντος σημειώματος.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου είναι απαραίτητη. Συμβαδίζει με τις διεθνείς εξελίξεις όπως και αυτές στην Ευρώπη, στην οποία η Ελλάδα θέλει να ανήκει. Και σε κάθε περίπτωση ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών είναι ανθρώπινο δικαίωμα όπως είναι άλλωστε και αυτό των σεξουαλικών προτιμήσεων της καθεμιάς και του καθένα. Αλλά στην Ελλάδα η υπόθεση δεν εξελίσσεται όπως θα έπρεπε.

Με βασική ευθύνη της ΝΔ αλλά στη συνέχεια και κομμάτων της αντιπολίτευσης, η συζήτηση για τον νομοσχέδιο έχει ξεφύγει από τις φυσιολογικές του διαστάσεις, αυτές που είχε στις άλλες χώρες όπου εγκρίθηκαν παρόμοια νομοθετήματα. Έχει παραμερίσει σε δεύτερη μοίρα άλλα βασικά θέματα που ταλανίζουν την καθημερινότητα των πολιτών, λες και ο γάμος είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν.

Η όλη διαμάχη δείχνει ότι το ζήτημα δεν είναι επιφανειακό, ούτε εξαντλείται σε μία νομοθετική ρύθμιση. Αγγίζει ευαίσθητες χορδές των πολιτών, αντικατοπτρίζει βαθύτερες διαιρέσεις και εξελίξεις στην ελληνική κοινωνία, που στις μετρήσεις εμφανίζεται διχασμένη. Ακριβώς για αυτό ο χειρισμός του απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή. ;Oσοι διαφωνούν με τον νόμο δεν πρέπει να χαρακτηρίζονται αυτομάτως φασίστες, ακροδεξιοί ή οπαδοί του Μεσαίωνα.

Η εικόνα του πολιτικού κατεστημένου που λοιδορεί τους διαφωνούντες με παρόμοιο τρόπο, κάνει κακό στην ίδια την υπόθεση που το νομοσχέδιο θέλει να υπηρετήσει. Αρκεί μια ματιά στις πιο συντηρητικές εφημερίδες για να αντιληφθεί κανείς τον θυμό που συσσωρεύεται.

«Το μόνο που ακούς στις ενημερωτικές εκπομπές είναι η προπαγάνδα των ΛΟΑΤΚΙ», γράφει ο Μ. Κοττάκης στη ‘’Δημοκρατία’’.

«Δεν γίνεται στοιχειώδης δημοκρατικός διάλογος. Εκατομμύριο πολίτες δεν βλέπουν τον εαυτό τους στις λέξεις ημών των δημοσιογράφων και αυτό πολλαπλασιάζει την οργή τους και τους κάνει να αγανακτούν ακόμη περισσότερο».

Η υπόθεση όπως εξελίσσεται προκαλεί τα συντηρητικά αντανακλαστικά μιας σημαντικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας και τελικά ευνοεί τον κοινωνικό συντηρητισμό και πολιτικά την ακροδεξιά. Οι στρατιωτικές εντολές, του τύπου «όποιος διαφωνεί να σηκωθεί όρθιος», προσφέρουν τη χειρότερη υπηρεσία. Σε ολόκληρη την κοινωνία και ιδίως στα πιο προοδευτικά τμήματα της.