Οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σοβαρές και πρέπει να αντιμετωπιστούν ανάλογα. Χωρίς επιπολαιότητες και με την ευθύνη που επιβάλλει η ιστορία του κόμματος και της ελληνικής Αριστεράς.

Η θεωρία της κουκούλας, σύμφωνα με την οποία ο κ. Κασσελάκης καταψηφίστηκε λόγω κάποιας συνωμοσίας ή προδοσίας, με εργαλείο τη μυστική ψηφοφορία, είναι επιφανειακή και δεν παίρνει υπόψιν της την κατάσταση του κόμματος. Είναι σαν τη θεωρία που ήθελε τον κ. Κασσελάκη να εκλέγεται πέρυσι, λόγω κάποιας παρέμβασης σκοτεινών εξωθεσμικών κέντρων.

Στην πραγματικότητα κέρδισε την προεδρία ακριβώς λόγω της βαθιάς κρίσης. Για λόγους που δεν είναι του παρόντος σημειώματος, δεν μπόρεσε να τη διαχειριστεί και για αυτό την έχασε. Αλλά και ένας άλλος στη θέση του θα είχε αντιμετωπίσει πολύ δύσκολες καταστάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές κέρδισε 15%, αλλά το κόμμα είχε ήδη γλιστρήσει στο 17-18%. Ο κ. Κασσελάκης χρεώθηκε το γεγονός ότι είχε υποσχεθεί ότι θα κερδίσει τον Μητσοτάκη. Αλλά και κανένας αντίπαλος του για την προεδρία δεν θα είχε φέρει ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσε να αμφισβητήσει άμεσα την κυβέρνηση.

Διαβάστε: ΣΥΡΙΖΑ / Πρώτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας μετά την καθαίρεση Κασσελάκη

Τα προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ έχουν δηλαδή βαθύτερες αιτίες. Σχετίζονται με τη μετεωρική άνοδό του στο πολιτικό στερέωμα αλλά και τις μικρές προσβάσεις του στα συνδικάτα, στις γειτονιές, στα επαγγελματικά σωματεία, στους αγρότες και στη νεολαία.

Έχουν να κάνουν επίσης με την απομάκρυνση από τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα στα οποία ψαρεύει η Ακροδεξιά. Και αυτό δεν είναι ελληνικό, αλλά σχεδόν υπαρξιακό πρόβλημα για όλη την ευρωπαϊκή Αριστερά, που πρέπει να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική της.

Επειδή πρόκειται για τέτοιου είδους επιλογές, η συζήτηση πρέπει να ξαναγυρίσει στην πολιτική, αφήνοντας τους εντυπωσιασμούς και το life style για τα πρωϊνάδικα. Πρέπει να αποφευχθεί αυτήν τη φορά το αμάξι να μπει μπροστά από τα άλογα, να εκλεγεί δηλαδή κάποιος χωρίς πολιτική συζήτηση και χωρίς να έχει αναπτύξει τις πολιτικές του θέσεις. ‘Η και να μπουν στην κούρσα άλογα που δεν έχουν δοκιμαστεί ούτε σε απογευματινό περίπατο ιππικού ομίλου.

Το κυριότερο ίσως, πρέπει να γίνει πραγματικός διάλογος απαλλαγμένος από τη σημερινή τοξικότητα. Γιατί αν κάτι απογοητεύει περισσότερο και στέλνει στα σπίτια τους ανθρώπους που κάποτε πίστεψαν, είναι αυτή η εχθρότητα και ο αλληλοσπαραγμός. Που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την ιστορία και το ήθος μιας παράταξης που ήθελε -και θέλει- να κάνει καλύτερο τον κόσμο.