Ο Πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης είναι συνήθως πειθαρχημένος στις οδηγίες του επικοινωνιακού επιτελείου του για να αποφεύγει τις κακοτοπιές.

Όποτε ξεφεύγει και αυτενεργεί, τα αποτελέσματα, συνήθως, δεν είναι καλά για την εικόνα του.

Στο ευρωκοινοβούλιο έχασε την ψυχραιμία του και το μέτρο. Το ειρωνικό του ύφος και η στάση του σώματος του όταν άκουγε την κριτική των εκπροσώπων των πολιτικών ομάδων έδειχναν αλαζονεία και έλλειψη σεβασμού.

Η επίδειξη των πρωτοσέλιδων της «Αυγής» και της «Δημοκρατίας» ως τεκμήρια πλουραλισμού ήταν ένα φτηνό εύρημα που τον εξέθεσε και ευτέλισε τη διαδικασία.

Και η επίθεση του στον δημοσιογράφο του Euroactiv στη συνέχεια έδειξε ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν ελέγχει πλέον τον εκνευρισμό του και συμπεριφέρεται σαν έξαλλος και ανάγωγος έφηβος.

Η τροπή που έχει πάρει η υπόθεση Novartis ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Ήξερε ήδη ότι οι απανωτές αποτυχίες της κυβέρνησης, στη διαχείριση της πανδημίας και της ενεργειακής κρίσης, έχουν προκαλέσει μεγάλο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση. Και στο μεταξύ η χειραγώγηση των ΜΜΕ στη χώρα μας έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις ως το σημαντικότερο σύμπτωμα της δηλητηρίασης της ελληνικής δημόσιας σφαίρας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλης δυσφορίας. Τίποτα δεν του πηγαίνει καλά και οι σχεδιασμοί του ανατρέπονται παρά τη στήριξη από την ολιγαρχία και το βαθύ σύστημα.

Συμπεριφέρεται πλέον σαν Τραμπ της Μεσογείου προσβάλλοντας δημοσιογράφους και υιοθετώντας εριστικό και αγοραίο ύφος έναντι των πολιτικών του αντιπάλων και όσων του ασκούν κριτική.

Στην τελική ευθεία προς τις εκλογές υπάρχει το ενδεχόμενο η δυσθυμία του να γίνει πανικός. Και τότε θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή για να προστατευθεί ό,τι έχει απομείνει από την ποιότητα της ελληνικής δημοκρατίας.