Η καταδίκη του πρώην Προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου είναι μέρος μιας κομβικής υπόθεσης για το ελληνικό πρόβλημα και την έναρξη της κρίσης.

Η ποινή διετούς φυλάκισης με αναστολή για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος επιβλήθηκε μετά την έφεση υπέρ του νόμου ενώ η σοβαρότερη υπόθεση, για το κακούργημα της ψευδούς βεβαίωσης, βρίσκεται στον Άρειο Πάγο μετά την αναίρεση του απαλλακτικού βουλεύματος.  

Η υπόθεση Γεωργίου και της τεχνητής διόγκωσης ή μη του ελληνικού χρέους, αναδεικνύει την τρομακτική καθυστέρηση στη διαλεύκανση μιας υπόθεσης  για τον τρόπο που η χώρα χρεοκόπησε και μπήκε στα μνημόνια. Εν μέσω σκότους εδώ και 7 χρόνια οι πολιτικές ευθύνες αποδίδονται κατά το δοκούν και αυτό βολεύει πολλούς. Δημαγωγία πολιτικών για να αποσείσουν τις ευθύνες τους, αλληλοσυγκρουόμενες δικαστικές αποφάσεις. Λες και η χώρα αρνείται πεισματικά να δει στα μάτια το παρελθόν της και να μάθει από τα λάθη της. 

H είδηση της καταδίκης του κ. Γεωργίου, συνοδεύτηκε στον αντιπολιτευόμενο τύπο, με την επισήμανση ότι η καταδίκη θα προκαλέσει την ενόχληση των δανειστών, όπως και έγινε λίγο αργότερα με την εκπρόσωπο της Κομισιόν να εκφράζει, διπλωματικά, τη δυσαρέσκεια της Επιτροπής.

Η αντιπολίτευση, που πρόσφατα κονταροχτυπήθηκε για το σεβασμό στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, δεν θίχτηκε από την  ενόχληση που εκδήλωσε η Κομισιόν για τη δικαστική απόφαση;