Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ των πάντων ως κινητήρια δύναμη της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης: αυτή την «κουλτούρα» υιοθετούσαν και επέβαλλαν επί πολλές δεκαετίες τα διάφορα συμφέροντα, σε αγαστή συνεργασία και συνέργεια με πολιτικές εξουσίες και κόμματα με ισχυρές προσβάσεις σε κρατικές υπηρεσίες και μηχανισμούς που νομιμοποιούσαν – με το ανάλογο «λάδωμα» – κάθε είδους παρανομία.

ΠΡΩΤΟ ΘΥΜΑ, η Αθήνα, που μέσω του κινήτρου της αντιπαροχής μετατράπηκε σε τερατούργημα. Η χούντα, μάλιστα, έκανε «δώρο» άλλον έναν όροφο για να ολοκληρώσει την οικιστική και πολεοδομική καταστροφή. «Οικόπεδο με φως, νερό, τηλέφωνο, το σύμβολο της περιαστικής καταστροφής που διακωμωδούσαν οι ελληνικές ταινίες τη δεκαετία του ’60. Εμπορευματοποίηση του αστικού περιβάλλοντος, των κάθε τύπου οικιστικών περιοχών, εμπορευματοποίηση του δάσους, των βουνών, εμπορευματοποίηση και των ρεμάτων απορροής, που μπαζώθηκαν και οικοδομήθηκαν κι αυτά. Αυθαιρεσία και κερδοσκοπία ως κυρίαρχες πρακτικές και αξίες.

ΤΟΠΟΙ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ και αναψυχής χωρίς την παραμικρή προστασία και ασφάλεια απέναντι στις πλημμύρες, τις πυρκαγιές, τους σεισμούς. Ζωές ανυπεράσπιστες, που μετατράπηκαν και οι ίδιες σε «εμπορεύματα» με αντίτιμο τον τίτλο του «μικροαστού μικροϊδιοκτήτη», τον οποίο προσέφερε πρόθυμα το πολιτικοικονομικό σύστημα ως – αδάπανο, άλλωστε, για το ίδιο – αντάλλαγμα. Ανθρώπινες ζωές κλεισμένες σε «σιδερένια κλουβιά», χωρίς διέξοδο – ούτε σωματική ούτε πνευματική -, εγκλωβισμένες στη νοοτροπία ή μάλλον, στη «θρησκεία» της ανταλλακτικής αξίας και της εμπορευματοποίησης κάθε υλικού και πνευματικού αγαθού.

ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ η ώρα της βιβλικής καταστροφής, η ώρα της υπέρτατης οδύνης και του θρήνου, ακούγονται οι πολιτικές υλακές όλων εκείνων που έχτισαν τις καριέρες τους, που απέκτησαν τα άνομα κέρδη τους, να καταγγέλλουν τους πάντες και τα πάντα, να υποδεικνύουν ενόχους, να προβοκάρουν και να λασπολογούν από τα τηλεοπτικά τους φερέφωνα.

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ που κατά βάθος επιχαίρουν για τις κάθε φορά καταστροφές, γιατί θεωρούν τον όλεθρο προσοδοφόρο πολιτικό και κομματικό εμπόρευμα, το οποίο βιάζονται να «αξιοποιήσουν». Όπως ακριβώς οι ύαινες και οι τυμβωρύχοι.

Πηγή: Νέα Σελίδα