«Πρώτα πρέπει να προχωρήσει η δημοσιονομική ένωση και μετά θα είναι ο κατάλληλος χρόνος για την έκδοση κοινού ευρωομολόγου στην Ευρωζώνη», αναφέρει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Der Tagesspiegel am Sonntag.

Ads

Στη συνέχεια επισημαίνει ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει και ότι η πολιτική θα πρέπει να διδαχτεί από την κρίση.

«Η επιρροή των εθνικών πολιτικών είναι περιορισμένη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Ήταν απίστευτα κουραστικό το να ευθυγραμμιστούν τόσα πολλά διαφορετικά εθνικά συμφέροντα. Αυτή η δυνατότητα, αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα μετά το 2008 και δεν πρέπει να χάσουμε αυτή τη δυναμική. Μπορούμε να διδαχθούμε από τις κρίσεις. Ακούστε την προειδοποίησή μου: Η κρίση δεν έχει τελειώσει. Η πολιτική δεν έχει ακόμη αντλήσει τα αναγκαία διδάγματα και υπάρχει πολύς δρόμος μέχρι την θέσπιση των αναγκαίων μέτρων».

Αναφορικά με τα σχέδια της πολιτικής ηγεσίας και την αποφυγή επανάληψης μίας δημοσιονομικής και τραπεζικής κρίσης, ο κ. Σόιμπλε είπε: «Η ρύθμιση των φορέων της αγοράς, των τραπεζών για παράδειγμα, έχει ήδη προχωρήσει αρκετά. Αυτό που λείπει, είναι οι επαρκείς κανόνες για τους εναλλακτικούς φορείς [σ.σ όπως τα hedge funds], τη λεγόμενη γκρίζα αγορά. Σχετικά με τα μικρά βήματα στις ανοικτές πωλήσεις, έχω ήδη μιλήσει. Αλλά υπάρχουν πολλά τέτοια προϊόντα τα οποία πρέπει να ρυθμίσουμε. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν μπορούμε να πιέζουμε επ’ αόριστον τις αγορές για να πάνε ταχύτερα».

Για το επίμαχο ζήτημα των ευρωομολόγων ο Γερμανός Υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι «πρέπει να προχωρήσουμε στην κοινοτικοποίηση της οικονομικής πολιτικής, πριν μιλήσουμε για ευρωομόλογα, δηλαδή για ένα ενιαίο σύστημα επιτοκίων στην Ευρωζώνη. Όσο δεν υπάρχουν αυτοματοποιημένοι μηχανισμοί επιβολής κυρώσεων για τις παραβάσεις επί των κοινοτικών νόμων ή άλλες θεσμικές πρόοδοι στην κατεύθυνση της κοινής οικονομικής πολιτικής, δεν μπορούμε να καταστήσουμε κοινούς τους επιτοκιακούς κινδύνους. Αν το κάναμε, εάν εφαρμόζαμε μόνο τα ευρωομόλογα θα καταστρεφόταν κάθε ελπίδα για χρηματοπιστωτική σταθερότητας στην Ευρώπη. Όσο δεν έχουμε ολοκληρωμένη δημοσιονομική πολιτική, η δημοσιονομική ευρωστία των διαφορετικών χωρών της Ευρωζώνης, θα εκφράζεται και με διαφορετικά επιτόκια».

Σχετικά με τη διαδικασία ενσωμάτωσης, σχολίασε ότι χρειάζεται να γίνουν κι άλλα βήματα στη βάση μεταρρυθμισμένων κοινοτικών συνθηκών, κάτι που απαιτεί χρόνο, την ώρα που η σημερινή κρίση ζητά απαντήσεις σήμερα, οι οποίες δίνονται μόνο με τις ισχύουσες συνθήκες.

«Οδεύοντας προς την Ευρώπη του μέλλοντος», είπε, «τα κράτη θα διατηρήσουν την εθνκή τους ταυτότητα, αλλά σε όρισμένους τομείς πρέπει να εκχωρήσουν τμήμα της εθνικής τους κυριαρχίας. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε θεσμική ενίσχυση της Ευρώπης, ενίσχυση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε η απώλεια του δικαιώματος συναπόφασης των εθνικών κοινοβουλίων να μην οδηγήσει σε απώλεια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας».