Μιλώντας για τη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν ο Κασσελάκης τόνισε εμφατικά πως ο πρωθυπουργός δεν είπε ούτε λέξη για τα κατεχόμενα στην Κύπρο μπροστά στον Ερντογάν και τα περιέγραψε προς στιγμήν ως «κρατίδιο» των Τούρκων και μερικά δευτερόλεπτα μετά, διορθώνοντας, ως «ψευδοκράτος».

Συνειδητοποιώντας το επιτελείο της Αχτσιόγλου πως οδεύουμε για καθαρή νίκη του Κασσελάκη, πιάστηκε από τη λέξη κρατίδιο, ως σανίδα σωτηρίας, κάνοντας όμως μια χοντροκομμένη προσπάθεια διαστρέβλωσης της ουσίας των δηλώσεων.

Τι σημαίνει κρατίδιο; Σημαίνει ένα μικρό κράτος μειωμένης κυριαρχίας, που δεν έχει τα χαρακτηριστικά του κράτους, δεν έχει δική του πλήρη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία και επομένως δεν είναι κράτος, αλλά κάτι σαν κράτος, κάτι που μοιάζει με κράτος, αλλά δεν είναι. Το κρατίδιο ανήκει είτε σε ένα μεγαλύτερο κράτος ομοσπονδιακό, είτε είναι πολύ μικρό ( το κρατίδιο του Λιχτενστάιν ή του Ναούρου για παράδειγμα) είτε είναι μια ειρωνική αναφορά σε ένα νεοσύστατο κράτος, όπως των Σκοπίων.

Τι σημαίνει ψευδοκράτος; Σημαίνει ένα κράτος που υπάρχει μεν, αλλά δεν έχει νομική υπόσταση, διότι έχει συσταθεί αυθαίρετα, χωρίς την απαραίτητη διεθνή αναγνώριση. Όπως το «ψευδοκράτος» του Ντενκτάς στην Κύπρο. Κατά κάποιο τρόπο λοιπόν το κρατίδιο είναι σε πολύ χειρότερη νομική θέση από ένα ψευδοκράτος, διότι το τελευταίο υπάρχει ως πλήρες κράτος που περιμένει την πλήρη και όχι μερική διεθνή αναγνώρισή του . Μόλις τη λάβει θα είναι ένα κανονικό κράτος, ενώ το κρατίδιο ουδέποτε μπορεί να νοηθεί ως κράτος.

Ο Κασσελάκης λοιπόν που το είπε προσωρινά κρατίδιο και εν συνεχεία ψευδοκράτος δεν έκανε και κανένα έγκλημα. Πρώτον διότι περιγράφοντάς το αρχικά ως κρατίδιο που έφτιαξαν οι Τούρκοι στη βόρεια Κύπρο ήταν φανερό πως χρησιμοποιούσε τον όρο με την έννοια της αυθαίρετης σύστασης ενός κρατικού μορφώματος σε κατεχόμενη χώρα, δηλαδή ως ψευδοκράτος. Όρο, εξάλλου, που αμέσως μετά χρησιμοποίησε.

Επομένως είναι εντελώς αδικαιολόγητη και απαράδεκτη η χρήση που έγινε από την Αχτσιόγλου, αλλά και τους υποστηρικτές της, αυτής της αποστροφής. Μια χρήση που δείχνει αφενός πανικό ενόψει της επερχόμενης βέβαιης σχεδόν νίκης του Κασσελάκη, αλλά δείχνει αφετέρου και εσκεμμένη διαστρέβλωση της ουσίας των δηλώσεών του, πράγμα που είναι απείρως χειρότερο και μάλιστα για το χώρο της αριστεράς. Στη γλώσσα λοιπόν της αριστεράς αυτό λέγεται πολιτική προβοκάτσια.

Επί της ουσίας, φαίνεται πως τα στελέχη της «Ομπρέλας», αλλά και η Έφη Αχτσιόγλου, έκαναν μια εντελώς λανθασμένη επιλογή πεδίου αντιπαράθεσης. Το Κυπριακό ζήτημα, είναι το ζήτημα όπου σύσσωμη σχεδόν η τότε «ανανεωτική αριστερά» είχε συνταχθεί το 2004 υπέρ του αμερικανικού σχεδίου Ανάν, το οποίο προέβλεπε μια αδύναμη κεντρική κυβέρνηση και δύο πολιτείες σχεδόν ανεξάρτητες, σε χαλαρή ομόσπονδη μορφή και φυσικά την κατάργηση της κυπριακής δημοκρατίας.

Η ελληνοκυπριακή πλευρά επέμενε στη διατήρηση της κρατικής οντότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και το ζήτημα πήγε σε δημοψήφισμα με το οποίο οι Έλληνες της Κύπρου απέρριψαν το σχέδιο, συντασσόμενοι με την περίφημη φράση του προέδρου τους Τάσσου Παπαδόπουλου «παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα».

Ο Συνασπισμός τότε, υπό την ηγεσία του Ν. Κωνσταντόπουλου και εν συνεχεία του Αλαβάνου, συντάχθηκε με τη θερμή υποστήριξη του σχεδίου από τον Σημίτη, προκαταλαμβάνοτας ακόμα και τους Κυπρίους και κατηγόρησε το ΚΚΕ που το απέρριψε ως «ουρά των εθνικιστικών κύκλων».

Το να έρχεται λοιπόν σήμερα η ομάδα Αχτσιόγλου και να κατηγορεί τον Κασσελάκη για τη χρήση του όρου κρατίδιο, όταν προέρχεται πολιτικά από μια πολιτική θέση που ευνοούσε τη λύση των δύο κρατιδίων στην Κύπρο, συνιστά βαρύ πολιτικό ατόπημα και επίσης συνιστά και πολιτική αφέλεια, διότι οι ψηφοφόροι της Αριστεράς δεν καλοβλέπουν συνήθως ούτε και τον όρο «ψευδοκράτος», ο οποίος παραβλέπει όντως το γεγονός πως το τουρκοκυπριακό κράτος υφίσταται πλέον de facto και έχει αναγνωριστεί ήδη από πολλά κράτη, ανάμεσα στα οποία, δυστυχώς και από τη Ρωσία πλέον.

Όταν στην ομάδα υποστηρικτών της κας Αχτσιόγλου υπάρχουν γνωστά στελέχη της «Ομπρέλας» που δέχονται την ύπαρξη τουρκικής μειονότητας στη Θράκη, πάει πολύ να κατηγορείται σήμερα ο Κασσελάκης για μια χρήση ενός νομικού όρου εν τη ρύμη του λόγου του, που δεν αναιρούσε όμως το περιεχόμενο των δηλώσεών του.

Η κα Αχτσιόγλου δεν μας έχει ακόμα ξεκαθαρίσει εάν η Ελλάδα πρέπει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, όπως έχει κάθε δικαίωμα και σημειώνει απλώς, ως ουδέτερος παρατηρητής, πως αυτό το προβλέπει το διεθνές δίκαιο, χωρίς όμως να προσθέτει εάν η ίδια το έχει στο πρόγραμμά της.

Ο Κασσελάκης λοιπόν, όπως λένε στο επιτελείο της, είναι ανέτοιμος για πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Και προσθέτουν πως η Αχτσιόγλου είναι έτοιμη. Έτοιμη για ποιο πράγμα ακριβώς;

Είναι πλέον φανερό πως ετοιμάζονται μόνον για τον τρόπο εσωκομματικής αντιμετώπισης και υπονόμευσης του νέου προέδρου. Γνωρίζουν άριστα το ζήτημα αυτό.