Για τη χειρότερη κρίση στις αμερικανοϊσραηλινές σχέσεις από το 1975 κάνουν λόγο τα διεθνή μίντια. Εκείνη τη χρονιά, ο εβραϊκής καταγωγής Μέτερνιχ της αμερικανικής διπλωματίας, Χένρι Κίσινγκερ, είχε εγκαταλείψει έξαλλος τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν, που αρνούνταν να εκκενώσει κατεχόμενες αιγυπτιακές περιοχές στο Σινά, προειδοποιώντας τον ότι θα είναι «υπεύθυνος, ενώπιον της Ιστορίας, για την καταστροφή της τρίτης εβραϊκής κοινοπολιτείας».

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου για την Καθημερινή

Αυτή τη φορά, η θρασύτατη ταπείνωση του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν από την κυβέρνηση Νετανιάχου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Αμερικανοεβραίος σύμβουλος του Μπαράκ Ομπάμα, Ντέιβιντ Αξερλοντ, μίλησε για «δημόσια εξύβριση και προσβολή», ενώ ένας άλλος προβεβλημένος Αμερικανοεβραίος, ο αρθρογράφος των New York Times, Τόμας Φρίντμαν, χαρακτήρισε τον Νετανιάχου «μεθυσμένο οδηγό της Ιερουσαλήμ», που οδηγεί το Ισραήλ στην καταστροφή. Την επομένη, η ισραηλινή εφημερίδα Maariv δημοσίευε σκίτσο με καθαρά ρατσιστικά υπονοούμενα, όπου ο μαύρος Ομπάμα εικονιζόταν να βράζει στο καζάνι τον λευκό Νετανιάχου.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δεν έχει άδικο όταν υποστηρίζει ότι όλοι οι προκάτοχοί του, μηδενός εξαιρουμένου τα τελευταία 42 χρόνια, μετά τον πόλεμο των Εξι Ημερών, επεκτείνουν αδιάκοπα τους εβραϊκούς εποικισμούς, χωρίς να ιδρώσει το αυτί κανενός Αμερικανού προέδρου. Δεν δείχνει όμως να αντιλαμβάνεται τη δραματική αλλαγή των συνθηκών στην ίδια την περιοχή του.

Τους προσεχείς μήνες, ο Ομπάμα εννοεί να απομακρύνει τον κύριο όγκο των στρατευμάτων του από ένα ασταθές και αδύναμο Ιράκ, αφήνοντας πίσω του μια γεωπολιτική μαύρη τρύπα, την οποία απειλεί να καλύψει το Ιράν. Για να συγκρατηθεί η ιρανική επιρροή, η Αμερική έχει ανάγκη τα αραβικά κράτη, όπως καταδεικνύει η εξομάλυνση των σχέσεων με τη Συρία. Σ’ αυτό το πλαίσιο ένα «μεθυσμένο» Ισραήλ, που απειλεί να πυροδοτήσει ανά πάσα στιγμή μια τρίτη ιντιφάντα, όπως διαμηνύουν οι ταραχές στην Ιερουσαλήμ, εξελίσσεται σε μεγάλο μπελά για τη χωλαίνουσα υπερδύναμη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ουάσιγκτον έχει τη δύναμη να επιβάλει τη θέλησή της στο Ισραήλ. Αλλωστε και το 1975 χρειάστηκαν μόλις έξι μήνες και μια επιστολή- φωτιά του προέδρου Φορντ για να πεισθεί το Ισραήλ να αποχωρήσει από τις επίμαχες περιοχές του Σουέζ. Αργά ή γρήγορα ο Νετανιάχου θα υποχωρήσει, αλλά τίποτα δεν δείχνει ότι η κυβέρνηση Ομπάμα έχει αποφασίσει να προχωρήσει πέρα από εφήμερες, συμβολικές κινήσεις που θα παραπέμψουν για άλλη μια φορά την επίλυση του Παλαιστινιακού στις ελληνικές καλένδες.