Δεν έχω σκοπό να προσβάλλω κανέναν, δεν είναι αυτός ο ρόλος μου και ποτέ δεν το επιδίωξα.

Όμως μία ματιά σε μία χώρα που έζησε στο πετσί της τον φασισμό, που τον αντιμετώπισε στα ίσια, που ορκίστηκε να μην τον ξαναζήσει, δείχνει σε τι επίπεδο έφθασε η πατρίδα μας.

Στο 02:48 του βίντεο ένας νεοναζί, μη σας κάνει εντύπωση ο χαρακτηρισμός ([Na]tionalso[zi]alismus – ελληνικά: εθνικοσοσιαλιστής), επιχειρεί να κατευθυνθεί απειλητικά προς Δημοσιογράφο.

Χωρίς ΚΑΜΙΑ παρατήρηση ή υπόδειξη από τον ίδιο τον Δημοσιογράφο, η Αστυνομία από μόνη της τον μπουζουριάζει και τον συλλαμβάνει.

Τι έγινε στη Χίο

Σήμερα αυτό που έζησα, ήταν να δεχτώ απρόκλητη απειλή από γνωστό στις αρχές άνδρα, να μου βρίζει τη μάνα, τον πατέρα, το σπίτι, να με προκαλεί, να με απειλεί ότι θα με σπάσουν στο ξύλο, να μου λέει “ξέρω που δουλεύεις”, “θα τελειώσεις εδώ”, “δεν θα φύγεις ζωντανός”.

Δεν μίλησα. Δεν έβγαλα κιχ. Δεν του είπα κουβέντα. Διαφορετικά δεν θα ήμουν επαγγελματίας. Όλα αυτά μπροστά στην Αστυνομία. Ζήτησα μόνο τη σύλληψή του. Η απάντηση ήταν: “Δεν είναι ώρα τώρα”. Και πάλι δεν είπα τίποτα γιατί έχω εμπιστοσύνη στις αρχές και τα όργανα του κράτους. Έτσι έκανα πίσω και είπα “για να το λέει ο Αστυνομικός θα ξέρει κάτι παραπάνω”.

Δύο λεπτά μετά ο συνάδελφός μου Γιάννης Στεβής δέχθηκε επίθεση άλλου γνωστού ατόμου που του πήρε την κάμερα και του την έριξε κάτω λέγοντάς του: “Να μην γράφεις αυτά που γράφεις” και άλλα πολλά. Δεν του έδινε την κάμερα στα χέρια παρά μόνο την παρέδωσε στην Αστυνομία. (Σ.Σ.: Τα εργαλεία του Δημοσιογράφου κατάσχονται μόνο με εντολή Εισαγγελέα [που ήταν απών]).

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, κι έχοντας ακόμα στο μυαλό μου το “δεν είναι ώρα τώρα”, είδα να σπάει ο κλοιός των ΜΑΤ και καμιά δεκαριά άτομα να τρέχουν για να μας σπάσουν στο ξύλο, μη έχοντας δώσει την παραμικρή αφορμή. Δεν κατάλαβα πως έγινε, έτρεχα και απλά ένας άνθρωπος μας είπε “από εδώ- από εδώ” και μας έκρυψε μέσα στο κατάστημά του.

Κρύφτηκα πίσω από μία κολόνα του καταστήματος και βγήκα πια με την μυρωδιά των χημικών στη μύτη.

Και όλα αυτά ενώ από τη Δευτέρα έχω κάνει σειρά τηλεφωνημάτων λέγοντας στους εμπλεκόμενους ότι οι Δημοσιογράφοι είναι στη μπούκα. Τους επεσήμανα ότι οι πληροφορίες μου ανέφεραν ότι θα δεχθούμε επίθεση. Τους ανέφερα ότι οι πηγές μου λένε ότι θα κινηθούν σε Σούδα και ΔΗΠΕΘΕ. Τους είπα ότι γνωρίζω ζητώντας απλά να μας προστατεύσουν.

Θα μου πείτε ντροπή. Ναι είναι ντροπή να δουλεύω συνοδευόμενος από Αστυνομικούς. Γιατί ποιος άλλος το κάνει; Πάει ο Γιατρός φρουρούμενος στο ιατρείο του; Μήπως πάει ο Μπακάλης; Μήπως πάει ο Καπετάνιος; Ο ψαράς; Ο μάστορας; Ποιος πάει φρουρούμενος για να πάω εγώ και οι συνάδελφοί μου.

Όλα αυτά τα έλεγα και τα ξαναέλεγα εδώ και τρεις ημέρες γιατί οι πηγές μου αυτά μου μετέφεραν.
Δεν θα κρίνω εγώ κάποιον για το αν συμμετείχε σε μία πορεία ή όχι. Δεν θα τον κρίνω ως δεξιό ή ακροδεξιό. Αυτός δεν είναι ο ρόλος μου. Δεν το έκανα ποτέ και δεν θα το κάνω ποτέ ούτε τώρα.

Όμως τα ψέματα τελείωσαν εδώ. Θα προασπίσω το δικαίωμά μου στην ελεύθερη
δημοσιογραφία μέχρι τέλους. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν ασκήσει ξανά είτε σε εμένα είτε σε συνάδελφό μου ψυχολογική ή σωματική βία.

ΩΣ ΕΔΩ και καληνύχτα…..

* Ο Παντελής Φύκαρης είναι δημοσιογράφος στη Χίο