Ο μεγάλος φυσικός Άλμπερτ Αϊνστάιν είχε πει κάποτε «ότι δυο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία. Και για το πρώτο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος», για το δεύτερο πάλι είμαστε βέβαιοι εμείς πια. Γιατί η ανοησία ειδικά όσων έχουν βήμα στην τηλεόραση έχει φτάσει σε άλλο συμπαντικό επίπεδο.

Παράδειγμα, η χτεσινή εκπομπή του Λαζόπουλου που κανείς δεν αντιλέγει ότι έχει γέλιο, αλλά πολλές φορές έχει και αρκετή ανοησία. Γιατί το όριο ανάμεσα στην σάτιρα και την προσβολή είναι πραγματικά πολύ λεπτό και ο Λαζόπουλος με τέχνη το ξεπερνά σχεδόν σε κάθε εκπομπή του.

Συγκεκριμένα σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα και συγκεκριμένα τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών είπε την απίστευτα ρατσιστική, προσβλητική και ανόητη ατάκα: «Όταν ο άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα. Αυτό το θεωρώ παράνοια».

Προφανώς ο κύριος Λαζόπουλος δεν έχει επιχειρήματα ή τουλάχιστον ένα καλό αστείο. Αλλά οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν του φταίνε σε τίποτα. Όποιος νομίζει ότι το καροτσάκι κάνει τον Σόιμπλε αυτό που είναι – γλοιώδη νεοφιλελεύθερο – τότε να πάει να κοιταχτεί και επειδή τα λόγια είναι περιττά ας δούμε 4 σπουδαίες προσωπικότητες που έχουν αποδείξει με το έργο τους την γελοιότητα των ιδεών ανθρώπων τύπου Λαζόπουλου.

Στήβεν Χώκινγκ

Ένα από τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά του 20 αιώνα ο Στήβεν Χώκινγ μόλις στα 20 του χρόνια είχε αποδείξει με την έρευνά του ότι ήταν ένα μεγάλο μυαλό. Παρόλα αυτά, το 1963 και ενώ ήταν στο πρώτο έτος ως υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ διαγνώστηκε ότι πάσχει από αμυοτροπική πλευρική σκλήρωση, μια σπάνια ασθένεια των νευρώνων που προοδευτικά τον παρέλυσε και τον καθήλωσε σε μια αναπηρική καρέκλα. Οι γιατροί του έδιναν διάρκεια ζωής το πολύ δυο χρόνια, όμως ο Χόκινγκ κατάφερε και συνέχισε την έρευνα του. Από τότε είναι τελείως παράλυτος με δυνατότητα να κινήσει μόνο τα μάτια του και έχει επικοινωνία μέσω υπολογιστή.

Αυτό δεν τον εμπόδισε να κάνει σπουδαία πράγματα. Ανάμεσα σε αυτά η συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ επάνω σε θεωρήματα βαρυτικής μοναδικότητας στα πλαίσια της γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ακτινοβολία, που έκτοτε αποκαλείται ακτινοβολία Χώκινγκ. O Χώκινγκ ήταν ο πρώτος που εξέθεσε μια κοσμολογία που εξηγήθηκε από μια ένωση της γενικής θεωρίας της σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής. Το 1988, ο Χώκινγκ εκδίδει το διάσημο βιβλίο του «Μία Σύντομη Ιστορία του Χρόνου» που κατέρριψε όλα τα ρεκόρ πωλήσεων και παρέμεινε στη λίστα των ευπώλητων των «Sunday Times» για 237 συνεχόμενες εβδομάδες.

Φρίντα Κάλο

Από τις σπουδαιότερες γυναίκες ζωγράφους του 20ου αιώνα. Στα 18 της μόλις χρόνια, το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε συγκρούεται με τραμ. Η σπονδυλική της στήλη γίνεται κομμάτια και από τότε εώς και το τέλος της ζωής της θα υποβληθεί σε πολλές εγχειρήσεις και θα ταλαιπωρηθεί από πόνους, ενώ θα καθηλωθεί ανήμπορη στο κρεβάτι αρκετές φορές.

Παρόλο τον πόνο και την καθήλωση, η Φρίντα Κάλο δεν θα σταματήσει να ζωγραφίζει. Θα κάνει τον πόνο της πηγή έμπνευσης για τους πίνακές της και θα ζωγραφίσει αναρίθμητες φορές το μόνο που μπορεί να δει καθηλωμένη: το πρόσωπο της. Έζησε με πάθος, παντρεύτηκε τον ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα και κατάφερε να πουλήσει τους πίνακές της στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου.

Ο πίνακας «Self Portrait – The Frame» αγοράστηκε από το Λούβρο και ήταν ο πρώτος λατινοαμερικανού ζωγράφου που τοποθετήθηκε στους τοίχους του μουσείου. Η Κάλο συνήθιζε να λέει: «Τι χρειάζομαι τα πόδια εφόσον έχω φτερά για να πετάξω;»

Έλεν Κέλερ

Η συγγραφέας Έλεν Κέλερ έχασε την ακοή και την όραση της 19 μήνες έπειτα από τη γέννηση της. Η ίδια έλεγε ότι «Η αισιοδοξία είναι η πίστη που οδηγεί στην επιτυχία. Τίποτε δεν μπορεί να γίνει χωρίς ελπίδα και αυτοπεποίθηση».

Χάρη στη δασκάλα της Αν Σάλιβαν, η Κέλερ άρχισε να επικοινωνεί χρόνια μετά. Τον Μάιο του 1888, η Κέλερ παρακολούθησε το Ινστιτούτο Πέρκινς για τους τυφλούς και το 1894 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να φοιτήσει στο σχολείο Ράιτ Χάμασον για κωφούς. Το 1904 σε ηλικία 24 ετών, η Κέλερ αποφοίτησε από το Ράντκλιφ και έγινε το πρώτο άτομο κωφό και τυφλό που απέκτησε το πτυχίο Καλών Τεχνών. Έγραψε 12 βιβλία και έμεινε στην ιστορία ως ένα άτομο που κατάφερε να νικήσει την μοίρα της.

Λούτβιχ βαν Μπετόβεν

Ένας από τους κορυφαίους μουσουργούς όλων των μουσικών εποχών που έμεινε κωφός, ο Λούτβιχ Βαν Μπετόβεν εμφάνισε πρόβλημα ακοής από την ηλικία των 30 χρόνων. Στα 41 του για να ακούσει έπρεπε οι άλλοι να φωνάζουν δίπλα του και στα 49 του άρχισε να επικοινωνεί μόνο με γραπτά σημειώματα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του και μέχρι το 1827 οπότε και πέθανε, η κώφωση του ήταν πλήρης.

Η δυσκολία ακοής του ήταν κάτι που ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει ψυχολογικά, καθώς η μουσική και η σύνθεση ήταν η δουλειά του και η ζωή του και αυτό η δυσχέρειά του ήταν μεγάλη. Αλλά τελικά από τη στιγμή που κατάλαβε ότι πλέον δεν θα μπορούσε να ακούσει, στράφηκε αποκλειστικά στο “εσωτερικό του αυτί” και απελευθέρωσε τον μουσικό του κόσμο, δημιουργώντας μερικά από τα αξεπέραστα αριστουργήματα του. Η 9η συμφωνία, μια από τις πιο δημοφιλείς και πολυπαιγμένες συμφωνίες, γράφτηκε από τον Μπετόβεν όταν ήταν πλήρως κωφός.

Πηγή: 3pointmagazine.gr