Αυτή την εβδομάδα ο κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του.

Ταβερνιέ

Για να μιλήσουμε με γαστριμαργικούς όρους, το νέο εστιατόριο που άνοιξε στη γειτονιά της αριστεράς υποσχέθηκε συνταγές gourmet-ψαγμένες κι υλικά επιλεγμένα- αλλά σερβίρισε ένα τουρλού απροσδιόριστης νοστιμιάς και σύστασης. Έλειπε κι η πιο καλή γκαρσόνα …

Χρησμοί άσχετων

Έστω και στα λατινικά απαντήθηκε το αίνιγμα Τσίπρα. Στη συνέχεια πήρε θέση ακόμη κι η Σφίγξ της Άρτης, η μερακλαντάν. Θεωρείται η δεύτερη μεταγραφή-βόμβα μετά την Διάνα Βουτυράκου.

Η καθαρή θέση του τέως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ καθαρότερη από όλα όσα ειπώθηκαν εν τω μεταξύ από πλήθος αντιπροέδρων Εδεσσαικού που τραύλιζαν επ’ ονόματι του, στενοχώρησε μερικούς αιθεροβάμονες. Οι ευφάνταστοι σεναριογράφοι θα επικεντρωθούν πλέον αποκλειστικώς στα μεταγραφικά του Παναιτωλικού.  Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ!

Δεν θα μπορούσε να γίνει Αλαβάνος γιατί είναι γενάρχης, όπως ήταν πριν απ’ αυτόν οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής-Ανδρέας Παπανδρέου. Τα brand name που δημιούργησαν εκ του μηδενός αποτέλεσαν δεσμευτικά έργα ζωής. Βέβαια και την αναζωογόνηση των ιστορικών παρατάξεων τους δεν την διεκπεραίωσαν οι ίδιοι αλλά άλλοι ηγέτες που δεν θεωρούντο οι καλύτεροι εκ των μαθητών τους (Κώστας Μητσοτάκης και Κώστας Σημίτης).

Οι νεοπαγείς

Οι δίβουλοι νεοπαγείς αριστεροί με την διεκδίκηση της ευχής του τέως απλώς πρόσθεσαν άλλο έναν εσωτερικό μπελά. Φήμες ανυπόστατες τους εμφανίζουν κάπως επιρρεπείς προς τις διαφωνίες.  Διαιρέθηκαν ήδη βάσει διισταμένων απόψεων τους περί:

• Τραπεζών,
• Τσίπρα,
• κεντροαριστεράς,
• συνεργασίας ή όχι με Ανδρουλάκη,
• κυβερνητικού προσανατολισμού (διάβαζε: επιδίωξη πλειοψηφίας),
• διαχειριστικής επάρκειας λαμπερών vs. ιδεολογικής καθαρότητας αυστηρών,
• απόψεις Μπίστη-Χριστόπουλου για το Αιγαίο και τον Ερντογάν.

Φαίνεται ότι όσο μειώνονται οι ποσοτικές προσδοκίες απήχησης του καταστήματος τόσο αυξάνονται οι διαιρέσεις του μπακλαβαδωτού. Έτσι όμως κινδυνεύουν να παλινδρομήσουν τελικώς στο παλιό εκείνο αστείο των αριστεριστών περί διάσπασης του ατόμου.

Μaximilians

Ευφημισμός είναι να ονομάζεις τον νόθο αυτοκράτορα σου, Πορφυρογέννητο! Στο Mαξίμου τον πιο περιδεή κι αδύναμο βαρδιάνο τον εμφανίζουν ως παντοδύναμο Vim.

Στους ψιττακούς που θρηνούσαν διότι η χώρα δεν διαθέτει αντιπολίτευση και τους είναι τάχα αφόρητα μονότονη η παντοκρατορία Μητσοτάκη του σαραντακατό, δείξτε για πλάκα τρείς φωτογραφίες:

• Τον Σούνακ να κλείνει με πάταγο την θύρα της 10 Downingstr,
• τον τεμενά Γεραπετρίτη στον Σουλτάνο
• και την γελοιογραφία με τον Μαρινάκη στο γήπεδο.

Κουμουνδούρειο Κολόβωμα

Η κουμουνδουρίλα του έπεσε βαριά αυτή την εβδομάδα κι έτσι ‘The Kid’ πήγε να πάρει τον αέρα του αδιαμεσολάβητα στον ωραίο Κραβασάρα/Αμφιλοχία (μιά απο τις ελάχιστες κωμοπόλεις όπου είχε πρωτεύσει η κ Αχτσιόγλου). Το πάει, το πάει, όλο στον Παναιτωλικό το γυρίζει.

Σχεδόν με αγένεια απέπεμψε τους τοπικούς κομματικούς παράγοντες οι οποίοι έσπευσαν και τους οποίους έβλεπε προφανώς για πρώτη φορά στην ζωή του. Το μήνυμα ήταν προς άλλους, γραμματείς και φαρισαίους. Η πολιτική παραμένει η τέχνη των συμβολισμών.

Θεωρεί πάντως ευκολότερο να απαγγείλει τον γλωσσοδέτη Κραβασάρα σε όλες τις πτώσεις παρά να ασχοληθεί με αρκτικόλεξα όπως Κ.Ο.Ε.Σ. και τα συμπαραμαρτούντα. Όποιος θέλει τόσο πολύ τα σπασμένα παιγνίδια του παρελθόντος, ας τα κρατήσει κι ας φτιάξει ένα μουσείο με αυτά (Κοίμηση μελών, κίνηση καραμελών και λοιπών… τσιχλοφουσκών). Αρκεί να μην του περάσει καμιά ιδέα ανθυπάτου ή ότι θα πρέπει να εγκρίνει/αδειοδοτεί.

Το μέλλον είτε θα είναι ριζικά διαφορετικό στο επταόροφο είτε δεν θα υπάρξει απολύτως κανένα! Το φοβερό του συνέδριο ας γίνει την επομένη των ευρωεκλογών με μενού που θα καθοριστεί από το τι θα δείξει το κουτί. Είτε την  αποκαθήλωση κι εκλογή πιο συμβατικού αρχηγού είτε την πλήρη αλλαγή και προσαρμογή του  ιδρύματος σε αυτόν που εγγυάται την ανάκαμψη.

Άρα πάλι στο κουτί θα αναζητήσει την λυδία λίθο. Κάποια τσιγγάνα θα του έχει πει πως με το κουτί της κάλπης τόχει.