Οι συγκλητικοί της προηγούμενης κατάστασης θεώρησαν ότι η εντολή συνταξιοδότησης  αφορούσε μόνον στις Ομπρέλλες. Εμφανίστηκαν λοιπόν τροπολογούντες και βασιλικότεροι του  Βασιλέως στην προστασία της εικόνας του νέου Αρχηγού. Οι παράμετροι του εγχειρήματος τους είναι πολλές:

• Προσωπικοί ανταγωνισμοί λόγω αναγκών της βιοπάλης, δεδομένου ότι οι πλείστοι είναι πλέον υπάλληλοι σε βουλευτικά γραφεία τέως συναδέλφων τους. Ξεπερνουν όμως την ντροπή των πολύ προσφάτων επαίνων τους στην Αχτσιόγλου και των διευθετήσεων μαζί της και διαγκωνίζονται με την Ελαφρά ταξιαρχία Κασσελάκη που έχει προλάβει να πιάσει θέσεις κι ιδιότητες.
• Η αντιβασιλεία ως αίτημα διατυπώθηκε με προσβλητική πρόθεση από τον Δραγασάκη. Επανέρχεται όμως διακριτικότερα ως αίτημα πανταχόθεν για πολιτικό κέντρο χωρις αιφνιδιασμούς. Το ανιστόρητο αίτημα να τεθεί σε προσωρινή επιτροπεία ο ανήλικος άναξ(ιος) παραβλέπει ότι σάρωσε τα πάντα και πάντα με blitzkrieg
• Οι 6+6 πρέπει να συγκρατηθούν οπωσδήποτε μέσα γιατί αυτή η ανάγωγος αριστερά δημιουργεί την ανάγκη κι άλλων ρόλων ως διαμεσων, κυανόκρανων, ισορροπιστών, σωφρόνων κλπ. Αν φύγουν ο σεισμός θα είναι τεκτονικός κι οι βολικές παρελθούσες κατασκευές κινδυνεύουν. Για την ακριβεια αυτός ο όρος είναι εκ των ων ουκ άνευ.
• Αγιοποίηση Τσίπρα και ταυτόχρονη ολισθηρή εμπλοκή του σε ένα ρόλο επιτηδείου ουδέτερου. Το Σούνιο ουδόλως χρειάζεται τέτοιους ρόλους ωστόσο τις χρειάζονται πολύ οι Σουνίτες.
• Η φετιχοποίηση των οργάνων βασίστηκε στην λαθεμένη πεποίθηση ότι δεν θα κατάφερνε ο Κασσελάκης να τα ελέγξει. Οι μάχες χαρακωμάτων μεταφέρονται ήδη στα υφιστάμενα θεσμικά αντίβαρα (πχ πρόεδρος ΚΟ, γραμματεικακό δίδυμο κά). Απο την προσχηματική επίκληση των οργάνων θα περάσουμε στο πρόσχημα των θεσμικών προσώπων.
• Μπούλινγκ περι τις έννοιες που ο μικρός ξενομπάτης τάχα δεν κατέχει. Την  πέμπτη φάλαγγα δεν την έκανε διασημη ο Χεμινγουέι αλλά η altright, το κεφάλαιο ήταν ανέκαθεν δαιμονοποιημενο γι αυτό στα ομπρελο-υπουργεία της Αριστερας τους επενδυτές τους ξόρκιζαν με αγιασμό, η Χαμας δεν είναι τρομοκράτες, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν διέγραψαν ποτέ κι ο Σημίτης υπήρξε αρχιερεύς!
• Κεντρώα μειονεξία: Οι νεαροί δημογέροντες δεν καταδέχονται ένα περιβάλλον χωρίς τις προνομίες της νομενκλατούρας οι οποίες τους ανέδειξαν. Επανέρχεται λοιπον η θεωρία των μελών δύο ταχυτήτων από ινστρούχτορες στην ΑΥΓΗ. Η αριστερή ψυχή (3%) είναι τάχα ανιδιοτελείς κι ακηδεμόνευτοι ενώ οι κεντροαριστεροί έχουν έρθει για ρουσφέτια και προσωπικές προσδοκίες. Πάλι τυρί κουμπάρε;
• Πατριωτική Αριστερά: Να αποσυρθεί ως αυτονόητη. Ήταν αυτονόητα άραγε και τα βουτυροκάνονα κι ο φράκτης κι η τουρκικότητα της μειονοτητας και τα καταψηφισμένα Ραφάλ κι ελληνογαλλική συμφωνία κι οι αμφισημίες στο ουκρανικό αλλά κι όλα όσα οι έρευνες έδειχναν με σαφήνεια ότι κατέστρεφαν το κυβερνητικό αφήγημα;
• Μαξιλαροπόλεμος. Πέραν της παρεμπόδισης αποκατάστασης σχεσης με τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες τίθεται και κάτι σοβαρότερο. Το κραυγαλέο έλλειμμα αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ εμμένει να μην αποδέχεται ότι εφάρμοσε τα μνημονιακότερα μέτρα (πχ μαξιλάρι) ενώ άλλα έλεγε πριν το 2015. Γιατί πρέπει το φορτίο της αναξιοπιστίας να το άρει κι ο διάδοχος επιμένοντας στο με λένε ριζο κι όπως θέλω τα γυρίζω;
• Νοσταλγία οθωμανικής δομής Όταν η χώρα ου-γκαρίζει υπο τους πολλαπλούς φόβους της ψάχνοντας «κυβερνήτη», το να προβάλλει κανείς την πολυκεφαλία του και την μόνιμη αμφισβήτηση του ηγέτη του είναι αυτοχειρία. Ωστόσο υπάρχει πέραν των τακτικών αυτών αναγκών και μια θεμελιώδης παρεξήγηση. Ο οθωμανικός τρόπος λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ με ένα απόμακρο κέντρο, μάλλον αδύναμο να επιβάλει την θέληση του στους βοεβόδες κι ως εκ τούτου πολύ  ανεκτικό είναι απότοκο μιας ιστορικής διαδρομής από τις συνιστώσες κλπ Γιατί άραγε αυτό ισοδυναμεί με πρόοδο και κατάκτηση κι όχι με υστέρηση κι ανεπάρκεια; Παρά τα εγκλήματα που συνόδεψαν την ανάδυση των εθνικων κρατών η νοσταλγια των αυτοκρατόρων (Τσάρος, Σουλτάνος, Κάιζερ) μόνο προοδευτικούς ανθρώπους δεν αφορά. Ο Κασσελακης είναι σαφώς αυταρχικότερος του Τσίπρα κι επιθυμεί ισχυρότερο έλεγχο και συνεκτικότερο σχήμα. Γιατί όμως αυτό είναι κακό, οπισθοδρομικό και παραβιάζει δικαιώματα;