Ή μήπως λέγεται πια Αλή Μπαμπάκης; Θα πείτε δεν είναι υποχρεωτική η κατάληξη -ακης στα κρητικά επώνυμα, αν κι είναι συνηθέστατη. Δεν είναι υποχρεωτικό οι οπεκεπέδες απατεώνες να δρουν στην Μεγαλόνησο, αν κι είναι συνηθέστατο.

Δεν είναι υποχρεωτικό οι συμμορίτες να σχετίζονται με την ΝΔ, αν κι είναι συνηθέστατο. Δεν είναι υποχρεωτικό η Φαμίλια να ηγείται εγκληματικών δραστηριοτήτων, αν κι είναι συνηθέστατο.

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι

Η πλέον ευνοημένη από την τύχη περιφέρεια της χώρας λειτουργεί με όρους βαθιάς Ανατολής (Ερζερούμ και βάλε…)Επιπλέον εξάγει την καθυστέρηση της στην υπόλοιπη Ελλάδα πουλώντας την μάλιστα για αριστεία, Χάρβαρντ, αξιολόγηση και κουραφέξαλα. Πιστεύει άραγε κανείς ότι ο επικεφαλής Γρύλων, Φραπέδων και Χασάπηδων έχει στόφα Αρβελέρ; Αν όχι, τι ενώνει συμμορίτες και πρυτάνεις σε κοινές προτιμήσεις;

Υπάρχει mafia και omerta. Όλοι γνωρίζουν και κανείς δεν προσπαθεί πια να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Το λέει κι ο Καραγκιόζης, περιμένουν όλοι να μεγαλώσει το φίδι αλλά τότε θα βγει μόνο του και θα μας φάει όλους (εκτός της Ρουμάνας).

Κατά μια άλλη εκδοχή «Μαζί τα φάγανε…» αλλά οι σαράντα (χιλιάδες) κλέφτες με τους επικεφαλής τους δεν βρίσκονται στην ίδια μοίρα κι ας τους δείχνουν πια αυτοί οι ίδιοι με το δάκτυλο. Είναι εκδοχές ενός προνεωτερικού κόσμου, που αδυνατώντας να συμβαδίσει με την εξέλιξη εξαρτάται πλήρως από το πελατειακό σύστημα του 19ου αι., που είναι η πολιτική ζωή του νησιού όπου δεσπόζει η Φαμίλια (αναντίλεκτα, όπως θα έλεγαν κι οι Αρεοπαγίτες).

Μαύρο πουκάμισο και λευκό κολάρο

Κάθε τόσο οι πιστοί «πρωτογονίλος» γίνονται βούκινο με ιστορίες που συνδυάζουν την βαριά εγκληματικότητα με την γραφικότητα (πχ Ζωνιανά) ωστόσο οι πολιτικοί τους κι οι επιχειρηματίες τους δεν έχουν καθόλου το ίδιο πρόβλημα.

Άλλο βλέπετε το έγκλημα του μαύρου πουκάμισου κι άλλο εκείνο του λευκού κολλάρου! Εκείνων τα λεφτά δεν τα πιάνει η Ρουμάνα, την αθωότητα τους την διασφαλίζει ο ασφυκτικός έλεγχος της Δικαιοσύνης, πολιτικά το αντίπαλο ΠΑΣΟΚ κατάντησε στο νησί ντάλε-κουάλε (βγάζουν και … Περιφερειάρχη αντάμα), ακόμη κι η Αριστερά συναγελάζεται μαζί τους με λιγοστές εξαιρέσεις.

Οι διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι της περιοχής σπεύδουν να τους χαρίσουν ένα λούστρο καλλιέργειας σαν να επρόκειτο για τον Φρειδερίκο τον Μέγα και το Ακρωτήρι να ήταν το Σαν Σουσί. Ο Ρεθύμνιος λόγιος κ Πέτρος Τατσόπουλος που είναι και στέλεχος της παράταξης μάλλον είναι ο πιο κατάλληλος να υμνήσει την αιώνιο δόξα της Φαμίλιας και να την απαθανατίσει στο μέλλον.

Κίνητρο

Ποιο είναι το αληθές κίνητρο ενός πολιτικού στο να διευκολύνει εγκλήματα ή στο να τα καλύπτει, αν δεν τα διευθύνει κιόλας επισήμως; Προφανώς δεν είναι η ψηφοθηρία και το ρουσφέτι. Κανείς δεν ληστεύει απλώς και μόνον για να γίνει ευχάριστος στους ψηφοφόρους του! Μόνο για ένα λόγο στέκει το να το κάνει: γιατί έχει μερίδιο στην λεία! Δέστε και καμιά ιταλική ταινία με συμμορίες.

Αλλιώς βάλτε ΣΚΑΙ όπου θα ακούσετε για τον Πιέρ τον μεταρρυθμιστή, που όντας βουλευτής Α’ Αθήνας τον πιάνει ο κοριός να μεσολαβεί και να «εξυπηρετάει». Τι δουλειά είχε ο Πιερ της Χαιδελβέργης με τους Φραπέδες; Γιατί δεν περιορίστηκε στους Εσπρέσο της πλατείας Κολωνακίου; Ό,τι δουλειά είχε να συντεκνιάζει ο Μάκης στην Μεσσαρά και να διορίζει σύμβουλο του, τον ίδιο που ακούγεται να λέει ότι τον έβαζε βύσμα στον Φλωρίδη προκειμένου να ξεκωλώσει ενοχλητικούς εισαγγελείς.

Παρομοίωση

Είναι προφανώς άδικο για χιλιάδες διακεκριμένους επιστήμονες και καλλιτέχνες ιταλικής καταγωγής Αμερικανούς πάντως όταν μιλάει κανείς για ιταλική διασπορά στις ΗΠΑ σκέφτεται Αλ Καπόνε και Λάκυ Λουτσιάνο παρά Ρόμπερτ ντε Νίρο και Μάρτιν Σκορτσέζε.

Πιθανώς κι εδώ αν συνεχίσουν τα πράγματα έτσι, να συμβεί κάτι ανάλογο. Το νησί των ηρωικών παραδόσεων φέτος τιμά τα 100 χρόνια του Μίκη που ήταν κρητικής καταγωγής όπως κι ο Χατζηδάκης του μουσικού Αυγούστου και του Λουδοβίκου αλλά τον τόνο τον δίνουν ο Αλή Μπαμπάς κι οι σαράντα χιλιάδες κλέφτες.