Ο αλήστου μνήμης Γεωργαλάς θα μπορούσε να είχε περιγράψει επίσης την ψύχωση των νεκρών του Πολυτεχνείου αλλά δεν πρόλαβε. Κρίμα από μία άποψη, αν κι από την άλλη έδωσε έτσι χώρο διάκρισης στους επόμενους. Οι ιατρικοποιημένες παρομοιώσεις στην πολιτική πάντως σπανίως είναι αθώες και χαρακτηρίζουν διαχρονικά τις υπερδεξιές απόψεις.

Κάπου όμως ανάμεσα στον συγχωρεμένο και στον κ Άρη Πορτοσάλτε είχε «τοποθετηθεί» στο ζήτημα κι ο Γιάννης Νεγρεπόντης σε μουσική Λουκιανού Κηλαηδόνη. Συμφώνησε κι αυτός ότι όντως πέραν της δυναμικής των γυμνών γεγονότων συχνά εκφράζονται στις κοινωνικές αντιδράσεις κι άλλες συσσωρευμένες προυπάρχουσες εντάσεις. Και τότε με βιά μετράν τη γη, όπως θα έλεγε ένας άλλος ποιητής. («Η αντιμετώπιση των ψυχώσεων» στον δίσκο «Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας»-1975- το τραγούδι στο τέλος)

Η ψύχωση παράγωγο βαθύτερης αιτίας και δη της κοινωνικής δομής μας λέει ο αριστερός Νεγρεπόντης. Συμβουλεύει μάλιστα ότι αν επιθυμείς «απ΄ την αιτία ριζικά τον κόσμο ν΄ απαλλάξεις και το κακό στη ρίζα του να το αντιμετωπίσεις, πολιτικοοικονομικά Θα πρέπει να χτυπήσεις!»

Διαβάστε: Τέμπη / «Γελοιότητες» το διαδικτυακό ψήφισμα λέει ο Πορτοσάλτε – «Να πάει στην προανακριτική ο Καραμανλής, δεν έχει να φοβηθεί»

Για πολλοστή φορά λοιπόν τα λεγόμενα του κ Άρη Πορτοσάλτε αναδεικνύουν το λεγόμενο: κοίτα τι λέει κι όχι το ποιος το λέει. Είναι αδικαιολόγητο να αντιδρά αυτομάτως η δημοκρατική παράταξη σε ότι κι αν πει ο εν λόγω δημοσιογράφος, ο οποίος δεν στερείται μέσης ευφυίας ούτε πολιτικής εμπειρίας

Στο φινάλε, δεν τα εξηγεί για μάς τους ‘ψυχοπαθείς’ τα όσα λέει για τις ψυχώσεις. Την εμβριθή του πραγματεία την υποβάλει στον άλλο διανοητή της εθνικοφροσύνης τον κ Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος συγκαταλέγεται προφανώς στους θεράποντες της ψυχώσεως.

Αυτός ήταν που έσπευσε ανοήτως να πει ότι κανείς στα δελτία, στις δημοσκοπήσεις και στις κάλπες δεν δίνει σημασία στα Τέμπη, πέφτοντας πολύ έξω στην πρόγνωση του. Γιατρέ μου τον ήπιαμε, σιγοψιθυρίζει ο πολεμοχαρής Άρης στον ωραιοπαθή Άδωνι.

«Δεν κρίθηκαν τα Τέμπη στις δύο εκλογές, όπως φάνηκε…» είπε επίσης ο Άρης του Φαλήρου και του ταλήρου. Σε ποιόν όμως απευθυνόταν η διαπίστωση; Μα στον ρήτορα της εθνικοφροσύνης μπροστά στον οποίο χλωμιάζουν Δημοσθένης και Κικέρωνας μαζί. Ο κ Μάκης Βορίδης βαρυγδουπίδης την είχε πει αυτή την κοτσάνα στον ανταγωνιστικό δίαυλο ΑΝΤ1.

Δεν χαρίστηκε ούτε στον κλόουν, κατά Ν Παπά, πρόεδρο της εξεταστικής και στον αποκλεισμό των ουσιωδών μαρτύρων στον οποίο προέβη. Τελείως λάθος η συμπεριφορά του, είπε.

Τέλος ως καλός σαμαρείτης, έδωσε συμβουλές και στον Καραμανλή τον ελάχιστο. Αν η οικογένεια του, δηλαδή ο Καραμανλής ο ελάσσων, σέβεται λέει τον ιδρυτή Καραμανλή τον μείζονα (το αν … της αμφιβολίας), τότε θα δώσει τις ευχές τις στον ελάχιστο και μετά θα τον στείλει στο εδώλιο ως έναν κοινό (θνητό) κατηγορούμενο. Οπωσδήποτε …

Στον φυγομαχούντα Μητσοτάκη επισήμανε ότι όλως ενοχικά προέταξε τα ελικόπτερα και δεν πήγε στην Βουλή με το σύστημα της παραλλαγής, δηλώνοντας κωλυόμενος. Δικαίωσε έτσι τα 4/5 των Ελλήνων που δηλώνουν βέβαιοι για την συγκάλυψη.

Επίσης τον προειδοποίησε ότι αν τυχόν συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως όμηρος της άλλης μεγάλης οικογένειας της παράταξης, τότε αυτή η … ψύχωση θα του κλείσει το σπίτι. Κι όλα αυτά ως χάρη προς κάποιον, τον κ. Καραμανλή τον ελάχιστο, που άφησε την παράταξη να γελοιοποιείται συμπούρμπουλη χωρίς καν να παρουσιαστεί στην Βουλή και να υπερασπιστεί ο ίδιος το όνομα του.

Αμέσως μετά επιτέθηκαν όλοι μαζί οι υπάλληλοι του Φαλήρου σε έναν καλεσμένο απο τον ΣΥΡΙΖΑ που υποδύθηκε επιτυχώς τον σάκκο του μποξ, ως εκπρόσωπος μιας αντιπολίτευσης που χαρακτηρίστηκε αξιωματικά ως άθλια. Τα ουσιώδη όμως είχαν ήδη ειπωθεί νωρίτερα. Το συστηματάκι αυτό λέγεται «εξ οικείων τα βέλη» και χαρακτήριζε ανέκαθεν την μεγάλη του σαμαρισμού σχολή.

Η σχολή αυτή στερήθηκε ήδη την Μισέλ Ασημακοπούλου ενώ κινδυνεύει να απωλέσει οσονούπω και την σιδηρά κυρία του υπουργείου Εσωτερικών, την Νίκη Κεραμέως την πολλά υποσχόμενη. Η σχολή τούτη, αν όχι τίποτε άλλο, ξέρει να αντιμάχεται το μητσοτακέικο ύπουλα αλλά αποτελεσματικά. Ενίοτε φορώντας έστω την ρόμπα του ιατρού και μοιράζοντας αντιψυχωσικά.

Κάπως έτσι εξάλλου βγήκε κι η αγοραία έκφραση για ρόμπες ξεκούμπωτες …