Είναι πείσμονες οι σύντροφοι του χθες

Σύντροφοι, το όπλο παρά πόδα κι ο τρίτος γύρος έρχεται! είπε ψιθυριστά ο πολεμοχαρής Ζαχαριάδης. Σεπτέμβρης η διαδοχή και στα σαράντα η διάσπαση (Νοέμβρης). Τέλη Φλεβάρη, εκδηλώθηκε στο 4ο συνέδριο το πραξικόπημα-οπερέττα. Καλά πήγε κι αυτό οπότε, τέσσερις μήνες μετά, άντε πάλι τα ίδια …

Οι ενήμεροι το γνώριζαν πως υπήρχε προγραμματισμένο, από μηνών, ραντεβού για Ζάππειο -Κυριακή το βράδυ. Τους τα χάλασε μόνο λίγο εκείνο το 28% κι η Νάντια Γιαννακοπούλου, η αυθόρμητος, που τους πρόλαβε.

Ωστόσο, έστω και καθυστερημένα, ήρθε πράγματι στην Κουμουνδούρου ο τρίτος γύρος, με πρωταγωνιστές φατσούλες της σκιάς. Παρεμβαίνουν καθημερινά πρόσωπα (Βασιλειάδης- Σπίρτζης – Θύμιος ) που θυμίζουν την πτώση μιας άλλης αυτοκρατορίας. Πως λέγαμε παλιά: Τσουκάτος-Νεονάκης-Μαντέλης και γέμιζε το στόμα των πασόκων από στελεχάρες.

Αχ , ο πανδαμάτωρ χρόνος …

Η μεγάλη εικόνα

Συλλογική δουλειά κι επιλογή συνεργατών δεν είναι στα φόρτε του Κασσελάκη. Μαθαίνει γρήγορα αλλά στην κασίδα του καμπούρη. Εμφανίζει σύνδρομο ανωτερότητας κι είναι πιο αμετροεπής από τον Παυλάρα. Έχει μεταπτώσεις ανθρώπου που απέχει ή έτσι τουλάχιστον νομίζει, από την εποχή του…

Μπορεί να είναι έτσι όλα αυτά κι ακόμη χειρότερα ωστόσο οι Έλληνες παρακολουθούν με ενδιαφέρον τον κ Κασσελάκη. Ο ένας στους τρείς με προσδοκία, ο δεύτερος με φόβο για το ρίσκο που εγκυμονείται κι ο τρίτος με ειλικρινή απορία. Την ίδια ώρα, για πολλούς αντιπάλους του στο κοινό κυριαρχεί η απόλυτη αδιαφορία!

Η αισχροκέρδεια κι η εκποίηση του ΕΣΥ θα συνεχιστούν με περισσότερη ορμή, γιατί έτσι λέει, ερμήνευσαν οι οιωνοσκόποι τον οιωνό του 28. Ο Μωυσής του Μαξίμου δίνει πια στον Καρβασαρά, μάχη με τον ηρωικό Σαλμά, τον νέο Θεοδωράκη Γρίβα της περιοχής. Ο σκληρός Μάριος έψαλε του νέου Όθωνος το τοπικό άσμα: «Γρίβα μ’ σε θέλει ο βασιλιάς, τι να με θέλει βρε ο κερατάς;»

Μέσα στην αμάχη σε ποιόν ακριβώς προσβλέπουν οι 87+; Έχουν κάτι καλύτερο υπ’ όψη τους κι εννοώ κάτι πιο απειλητικό για τον κ Μητσοτάκη; Ας αφήσουμε κατά μέρος τις ανοησίες για επάνοδο του Τσίπρα …

Μήπως σκέπτονται να προσαρτηθούν κι αυτοί στο Δουκάτο των Αθηνών, με τον Πρωτόπαπα και τους άλλους βικάριους; Μα εκείνοι ψάχνουν μάλλον για υποστύλωμα του Κυριάκου και όχι για ανατροπέα. Ονειρεύονται έναν μεγάλο συνασπισμό (CDU-SPD). Κάποτε σου λέει, θα έρθει αυτό το κόλπο και στην Ελλάδα (che siempre la prima volta) Θα είναι τότε πολύ βολικό. Ακόμη κι ο Μωυσής θα κάθεται σούζα και δεν θα πολυβγάζει γλώσσα στα αφεντικούλια.

Από την άλλη μοιάζει ελαφρώς σατανική, αυτη η ομοιοπαθητική αντιμετώπιση του κασσελακισμού, δια του “Κασσελάκη του γείτονα”. Όπως ο Κασσελλάκης, έτσι κι ο Δούκας είναι το αουτσάιντερ που με το γκελ του στην κοινωνία απειλεί να υπερνικήσει τους κομματικούς μηχανισμούς. Είναι αστείο αλλά άνευ Κασσελάκη δεν θα είχαμε ποτέ Δούκα και δεν αναφέρομαι μόνο στην άνευ όρων υποστήριξη του κατά την δεύτερη Κυριακή των εκλογών.

To retro σενάριο

Έστω ότι ο πυροβολημένος ο Κασσελάκης χόρτασε πατριδογνωσία, απέκτησε εμπειρίες, εξασφάλισε και μια μικρή γωνιά στην ιστορία με το κατόρθωμα του οπότε αποφασίζει να γυρίσει στην σκληρή ζωή του Miami beach. Τι θα γίνει άραγε στην Κουμουνδουρία;

Θα ανέβει με την μια στον 7ο ο παλιός γραμματεύς Βασιλειάδης με τον κουμπάρο του τον Σπίρτζη και θα φωνάξουνε για καφέ τον άλλο τέως κολλητό, τον Δημήτρη Τζανακόπουλο να επιλύσουν παρεξηγήσεις της κασσελαίας περιόδου. Στην Βουλή θα αναλάβει η Όλγα που είναι και φίλη του Χαρίτση, με βοηθό της τον Διονύση Καλαματιανό που θα προσλάβει εκ νέου για συνεργάτη του τον παλιό συμφοιτητή Διονύση Τεμπονέρα. Κι όλα θα είναι όπως πριν, αγαπησιάρικά κι αριστερά και καθώς πρέπει. Ούτε κατοικίδια, ούτε πρωινάδικα, ούτε κρουαζιέρες στο Αιγαίο.

Σαν ταινία με τον Νίκο Ξανθόπουλο να επιστρέφει και να κορόμηλο το δάκρυ στην πλατεία, για το reunion. Νοσταλγικό retro σενάριο με ένα πρόβλημα πλοκής Τι θα γίνει με τον Μητσοτάκη και το καθεστώς; Κόβει ακόμη εισιτήρια ο Ξανθόπουλος;