Για ποιους λόγους οι εφοπλιστές μας έπρεπε να κρατηθούν στην πρώτη θέση και μάλιστα καταμεσής της κρίσης είναι ένα ερώτημα. Πόσοι δε από αυτούς έχουν ελληνικές σημαίες στα πλοία τους, είναι άλλο ένα ερώτημα. Η τροφοδοσία με λαθραία καύσιμα, προϊόντα-μαϊμού, τσιγάρα, ποτά κ.λπ. μέσω πλοίων, είναι ένα τρίτο ερώτημα. Τέλος, ο διορισμός του Γεωργιάδη στο «ψευτοϋπουργείο» Ναυτιλίας είναι ένα τέταρτο ερώτημα, αλλά ταυτόχρονα μια πρώτη απάντηση για το πόση σημασία έχουν τα παραπάνω ερωτήματα για το καταχρεωμένο ελληνικό κράτος και τις κυβερνήσεις του.

Ads

Συνεχίζοντας όμως την καλή αυτή είδηση για το εφοπλιστικό κεφάλαιο, μαθαίνουμε ότι το 2010 οι Ελληνες εφοπλιστές προχώρησαν μόνο (sic!) σε πέντε παραγγελίες πλοίων μεταφοράς αερίου, ενώ το 2011 σε 22. Στα πλοία μεταφοράς κοντέινερ υπήρχαν πέρυσι 15 παραγγελίες, ενώ φέτος έφτασαν τις 46. Στα δεξαμενόπλοια ο αριθμός των παραγγελιών μειώθηκε, από 65 πέρυσι σε 24 φέτος. Καλά κρατιούνται δηλαδή οι εφοπλιστές μας, ακόμη και μέσα στην κρίση.

Ο κ. Κάμερον δεν δίστασε να «τα σπάσει» με τη «σοσιαλιστικότερη» επί του θέματος κ. Μέρκελ και προκειμένου να φορολογήσει έστω και στο ελάχιστο το City προτίμησε να απομακρυνθεί από την Ε.Ε. λέγοντας πως πρώτα πρέπει να απαγορευτούν παγκοσμίως οι φορολογικοί παράδεισοι και μετά να βάλει κι αυτός φορολόγηση στις οικονομικές συναλλαγές των εφοπλιστών.

Η ελληνική κυβέρνηση, από την άλλη, με το πειραιώτικο Σίτι, ναι μεν δέχτηκε τις αποφάσεις των Μέρκελ – Σαρκοζί, αλλά ευτυχώς έχει τόσες διατάξεις το Σύνταγμα και τόσα κανάλια ο εφοπλισμός, που δεν κινδυνεύει να πληρώσει δραχμή.

Ως εδώ όλα καλά με τα εφοπλιστικά πλούτη να αβγαταίνουν ανά τις χρεωμένες οικονομίες της Ευρώπης και όχι μόνο. Το να προπαγανδίζουν όμως μέσω των δικών τους ΜΜΕ και πολλών «ανώνυμων» ιστολογίων, παρέα με ελληνόπληκτους πατριώτες και διάφορους αφελείς οφειλέτες του Δημοσίου ότι η δραχμή είναι η σωτήρια λύση για την Ελλάδα, είναι πράξη κακουργηματική και μάλιστα με δόλο.

Οσοι διαθέτουν μεγάλες καταθέσεις στο εξωτερικό και μεγάλα χρέη στο εσωτερικό πρέπει να θεωρούνται εξ αρχής όχι μόνον αφερέγγυοι, αλλά και ύποπτοι στο να υποδεικνύουν τους τρόπους που θα οδηγήσουν τους πολίτες της Ευρώπης σε μια καλύτερη ζωή. Τα ασφαλή ερωτήματα που μπαίνουν για τον κάθε νεόπτωχο Ελληνα πολίτη είναι απλά: Ποιοι χρωστάνε και έχουν λεφτά έξω; Ποιοι έκαναν αδιαφανείς αγοραπωλησίες τραπεζών, εταιρειών και ΜΜΕ; Ποιοι σπεκουλάρουν σε καλοπροαίρετες πλην όμως στερεότυπες απόψεις στελεχών της Αριστεράς για να υποστηρίξουν τα οικονομικά τους συμφέροντα; Ποιοι, τέλος, βγάζουν την πολυφωνική τους ουρά απ΄ έξω όταν για χρόνια ήταν κομμάτι του συστήματος; Η απάντηση σε όλα αυτά υποδεικνύει αβίαστα και το πότε πρέπει να αλλάζουμε κανάλι, σταθμό ή και εφημερίδα, αν θέλουμε να πληροφορηθούμε ειδήσεις, αναλύσεις, προβλέψεις και κυρίως λύσεις που θα οδηγήσουν σε ένα κάπως έστω καλύτερο αύριο. 

Ελευθεροτυπία