«Στο λιμάνι της Νέας Υόρκης μας έβαλαν στην καραντίνα για μια ημέρα και μετά μας πήγαν στο Ellis Island. Εκεί μας αραδιάσανε σαν τα πρόβατα για να μας εξετάσουν. Όλοι τρέμαμε μήπως δεν μας βρουν απολύτως υγιείς και μας γυρίσουν πίσω. Ο πατέρας μου αποκαλούσε το Ellis Island ‘νησί των δακρύων και του φόβου’», σύμφωνα με την αφήγηση της Ευτέρπης Δουκάκη στο «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα». Και κάπως έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Μπορεί άραγε μια τοπική κοινότητα, όπως εκείνη στην Κω, να αποφασίσει με δημοψήφισμα αν θα εφαρμόσει την εθνική μας νομοθεσία αλλά και τις διατάξεις του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου;
Σε αυτές τις σκέψεις και την ανησυχία μπαίνω συχνά. Κυρίως όταν, την ίδια στιγμή, με τους πύρινούς τους λόγους ακροδεξιοί πολιτικοί ή και ιεράρχες της Ορθοδόξου Εκκλησίας στήνουν πολιτοφυλακές για τον εντοπισμό υποτιθέμενων Αλβανών κακοποιών, καλλιεργώντας μια εθνική μυθολογία που παραβλέπει τα ερευνητικά δεδομένα σύμφωνα με τα οποία οι Αλβανοί έχουν χαμηλό ποσοστό συμμετοχής στα εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα στην ελληνική επικράτεια. Παράλληλα, οι ίδιοι κύκλοι παρουσιάζουν το προσφυγικό κύμα όχι ως αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών βλέψεων της Δύσης, αλλά ως δήθεν σχέδιο για τον εξισλαμισμό της Ευρώπης (που εξήφαναν, ποιοι άλλοι οι πανταχού παρόντες Εβραίοι!) αλλά και ως απειλή για τις γυναίκες, ενίοτε και για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα!

Την ίδια στιγμή, τους ίδιους νόμους τύπου… Far West διεκδικούν να επιβάλουν με μαφιόζικο τρόπο ομοφοβικοί -και άρα εξ ορισμού σεξιστές- μαχαιροβγάλτες σε ένα άλλο ελληνικό νησί, στην άλλη άκρη της χώρας, εφόσον τα ξημερώματα του Σαββάτου (06/02) στην καφετέρια «Λουνάτικο», και σε χώρο όπου συστεγάζεται το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ομάδα νεαρών τραμπούκισε στοχευμένα φοιτητή του πανεπιστημίου λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, δηλώνοντας ότι, σε περίπτωση που θα συνέβαινε το “μοιραίο”, οι εγκληματίες θα είχαν την “ομερτά” της τοπικής κοινότητας κατά παράβαση της ίδιας νομοθεσίας, αλλά και των διατάξεων που κατοχυρώνουν διεθνώς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Παρά την ικανοποίηση για την άμεση καταδίκη αυτού του περιστατικού από τη Γ.Σ. του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Πανεπιστημίου, θεωρώ ότι οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην Κέρκυρα, αλλά και σε κάθε άλλη γωνιά της ελληνικής επικράτειας, θα πρέπει να αναλάβουν δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.

Επίσης, οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και ο κρατικός μηχανισμός, ακόμη και τα σχολεία και φυσικά οι δήμοι, ας αρχίσουν να ενημερώνουν τους πολίτες σε όλη την Ελλάδα, αλλά και τη μαθητιώσα νεολαία, σχετικά με αυτά τα κρίσιμα ζητήματα.

ΠΗΓΗ: avgi.gr